olym yazar profili

domatesli bulgur pilavının yanına tasa konulmuş ayranı kaşıkla içmek diyorum. bir de soğan tabii ki.

nasıl devam edebilirsiniz ki gönlünüzde geri dönüşün olmadığını anlamaya başladığınızda? zamanın asla iyileştiremeyeceği şeyler vardır. bazı yaralar derinlere işler, izi hep kalır.

aslında hobbit miydi yüzüklerin efendisi miydi hatırlayamıyorum; bilbo yaşlanmış, bir daha o çok sevdiği maceraları yaşayamayacağını anladığında yazıyordu bu sözleri defterine.

adalet
fırsatçılık
beton aşkı

şimdi ben normalde inanmam böyle şeylere, lâkin;
gördüm ben de sanki ya. bundan 7-8 sene evveldi. evin karşısında bir camii vardır bizim. camiinin minaresinin arka tarafından kırmızılı halka şeklinde bir şey hafif hızla sola doğru gitti. baya uzay aracı gibiydi, uçak falan değil. 1 derece falan miyobum, yok dedim yanlış görmüşümdür, gözlüğüm de yok gözümde. sonra aradan 3 dakika geçti geçmedi apartmanın soluna doğru gidip gözden kaybolan aynı araç sağ taraftan bi yerden tekrar camiinin arkasından geçerek yine sol tarafa süzüldü. bir daire çizdi yani. lan dedim! birincide yanlış gördük de ikincide iyice odaklandım; kırmızı ışıklı, ufomsu bir şey. koştum gözlüğü aldım içerden. bekledim bekledim bir daha gelmedi.

o güne kadar uzaylılara da ufoya da net bir şekilde inanmazdım. o günden sonra bir şüphem olmaya başladı. hâlâ tam inanmıyorum ama "acaba mı ki" dediğim olur.

sosyal medya kullanmamak.

unutuldum mu cidden?
bir hatıra mıyım artık -o da nadiren yâd edilen-?

bu kalabalığın içinde yapayalnız hissetmektense
dünyanın bir ucunda tek başımayım.

kir göstermeyen renkleriniz sizin olsun
korkmaktansa
bulanıklığın tam içinde bir başımayım.

soyadını istemsizce "kavadzade" diye okuduğum kadın. nasıl okunuyor normalde onu da bilmiyorum, hiç duymamışım.

oyunculuğunu falan pek bilmem, kendisini güzel de bulmam fakat kendine olan aşırı özgüveni sayesinde hafiften bi baktırıyo. özgüvensiz olsa sıradan, kezban bir kadın. özgüven önemli, özgüven çok önemli.

son raddeye kadar şişmesi hâlinde ufak bir baskı ile patlayacaktır kendisi. ya da yıkadığınız, dezenfekte ettiğiniz bir iğneyi ucundan hafifçe batırıp iltihabı dışarı çıkartmak suretiyle rahatlayabilirsiniz efenim, geçmiş olsun.

bir türlü düzelmeyen durum.

ben şehir dışında yüksek lisans yapmak istiyorum. ama es kaza kazansam, kiraya nasıl çıkacağım, o kirayı nasıl ödeyeceğim bilmiyorum. okulu kazansam kazandığıma sevinemeyeceğim kirayı nasıl öderim düşüncesinden. özellikle istanbul'da. o yüzden sürekli erteliyorum. bir sene çalışayım para biriktireyim, bari 2-3 ay rahat edeyim diyorum, onda da iş bulamıyorum.

bu fiyatların acilen kontrol altına alınması lâzım. insanlar nasıl kalıyor bu fiyatlara, nasıl yaşıyor bu şehirlerde?

ayyy çok sevindim böyle bir günün olmasına. bananeyse, niye seviniyosam, bilmiyorum, artık bitter çikolata sevdiğim için sevindim işte. onlar çikolata dünyasının asıl üyeleri olmasına rağmen dışlananları, garibanları. onların da günü varmış, yaşasın.*

artık sahaf mantığında değil de genelde ders-test kitapları satma mantığıyla faaliyetini sürdüren dükkânlar mevcut. birkaç sahaf dükkânı da devam ediyor sanırım.

islama karşı olanların sunduğu ilk argümanlardandır bu ayet.

bu ayet ekşi'de de "nisa suresi 34. ayet" başlığı altında tartışılmış. oradan gördüğüm bir entryden alıntı yapacağım açıklamak için, kullanılan çeviri edip yüksel'in çevirisiymiş. ama o entryde daha açık ve daha geniş olarak ele alınmış ayet. onu okumanızı tavsiye ediyorum. entry numarası için ; #20699554, yazar ismi huseyin riza


ayetteki anlam farkı çoğu ayette "dövmek" olarak çevrilen "daraba" fiilinden kaynaklanıyor . fiilin çıkarmak, muaf tutmak, vurmak, seyahat etmek gibi anlamları da varmış. yukarıda verdiğim *çıkarından maksat evden çıkarın, yatak odanızdan çıkarın, ayrılın gibi bir anlam. genel olarak ayet bütünlüğüne baktığımızda da anlamlı oluyor; önce mesafe koyun anlamazlarsa ayrılın.

ben çeviriyi daha makûl buldum. erkeklerin zamanla egemen güç hâline gelmek istedikleri için ayetlerin anlamlarını çarpıttıklarını düşünüyorum. hele ki çevirilerde bu daha mümkün.

isteyen istediğine inanabilir tabii ki yine de. herkes özgür.*

(bkz: başlığın gereksiz olması)

yalan diyemeyeceğim bir söylem maalesef.

benim babaannemler anlatırdı, kuran kursları kapatılmış onun çocukluğunda, evde kuran bulundurmak yasakmış. jandarmaların eve geldiğini de söylerdi. ben bunları babaannemden duymasan belki ben de abartılıyor derdim ama bu ülkenin böyle bir gerçeği var maalesef ki. ve bugün akp'nin hâlâ iktidarda olmasının sebebi; insanlar o günlerin tekrar yaşanmasından korkuyor. o yüzden sol kesim son dönemlerde başa gelemiyor.

olmayan ve olmayacak durumdur. zira ezanı müezzin okur.

katılmadığım bir başlık.

bir kere gittim, 2 gün 1 gece kaldım. bir daha da gitmek istemem. adamı ayakta şey ederler afedersiniz o memlekette. gece saat 10'da sokakta yürüyemedik korkudan. 10 da geç bi saat değil bence yani, arabalar sağda pazarlık yapmaya başlamış, tramvayın geçtiği cadde ıssız. belki ben yanlışlıkla kerhaneler sokağına girdim, bilemiyorum..
ayrıca boyoz da övülecek bir şey değil, çikolatalı milföyümse bir şey yani..

dört işlem.*

log'ları, ebobları, trigonometreleri yapardım da dört işlem hatası yaptığım için sonuç doğru çıkmazdı. gidişatıma puan verirdi hoca. hâlâ dört işlem zayıf bende. ilkokulda çalışmamışım fazla, belli.

"..'in ölümsüz eseri"
girizgâhıyla başlayan dizi tanıtımlarını bir ara sürekli duymuştum show tv'de diye hatırlıyorum. bildiklerim bu kadar.

almanya kesin deutschland nickini alırdı.
öylesine net, öylesine şakasız, öylesine ciddi, öylesine ne idüğü belli.