otobandakiyanlizdusakabin yazar profili

anda kalmak istediğim için az öncenin fotoğrafı.

sadece aklıma düşmekle kalmaz mideme de düşer benim. öyle de her düşündüğümü yapan bir insanımdır.

seni tenzih etmiyordur. sırf sen o an onu dinlediğin için ayıp etmek istemiyordur.

eskiden uyumak derdim bu soruya ama okuduğum bir şey bakış açımı tamamen değiştirdi bu konuya.
uyumak bedava değil bizden en değerli şeyimizi alıyor, zamanımızı diyordu.
burada mı okudum hatırlamıyorum ama gerçekten haklı.
yine de zamanımı verdiğim en güzel şey bence uyku. bu konuda fikrim hala değişmedi.

beğenmiş olmasıdır.
tamam belki her tanımı beğenmiyor olabilirim ama beğeniyorsam neden like atmaktan çekineyim ki?
beğenmekten korkmamak gerek. beğendiği halde like atmayan yazarlara sesleniyorum buradan. ellerinizi korkak alıştırmayın ya.

bu bir ihanettir ey yazar!
gerçi arka tarafta dönenlere rağmen hala bir açıklamanın yapılmadığı yerde müstahak mıdır, bilemem.

shunt için yazıyorum.
sözlüğe yeni girmiş bir yazarımız galiba o yüzden pek bir gözlem yapamadım ama profiline bir göz attım.
aşık birisi ve gülüşü sevdiğini söylüyor. e böyle bir insan iyi bir insandır.**

kışın yağmurdan ve asla bitmeyen yol çalışmasından dolayı berbat olan botlarım ile bir ayakkabıcıya girmiştim.
bu fotoğrafın iki farklı kişiliği göstereceğini ve o iki farklı kişiliğin de benim olduğunu nereden bilebilirdim ki?*

like beni mutlu etmez diyen hiçbir yazara inanamam ben. insanların senin fikirlerini benimsediği veya en azından saygı duyduğu hissi güzel bir his çünkü.
like da okunarak verilir zaten.
aslında her ikisi de aynı kapıya çıkıyor gibi.
bu yüzden rahatlamak için yazmak en güzeli.
yazarken yüklerinin azaldığını, beyninin hafiflediğini hissetmek en güzeli.
bir gayen olmasa da yazınca bir şekilde karşılığını alırsın bence ya.

onu asla kalbimden silememek.*

an itibariyle saat iki ve ben sözlükteyim.
amacımı kendime soruyorum ama inanın bir cevap yok.
belki de cevap budur.
amaçsız olmak.
uykum kaçtı sadece ya, ondan yani.

...
ve lütfen inkar etme,
sana en çok ben yakıştım.

zaten çok bilinen bir şiir olmasına rağmen, benim bambaşka bir aşk yaşadığım şiirdir. özdemir asaf diyince olay bitmiştir zaten ama bu şiir cidden bende bambaşka...

"seni alan bir saate kalmaz kapının önüne tekrar bırakır."
ya anne kocaman kız oldum artık ben! bunu söylemeyi de bırak bir zahmet. kim beni niye alıyor ve niye kapının önüne bırakıyor*.
geçen gün baktım kardeşim de söylüyor.
yok anam bunların benim ile derdi var belli.

sözlükten biriydi. bir yıl önce kadar çok güzel bir sohbetimiz vardı. öyle çok sık konuşmazdık ama konuşursak da güzel konuşurduk. gerçekten arkadaş gibi görüyordum.
sonra ansızın kafa iznine çıktı. aylarca gelmedi. o ara tabi ben de aylarca girmedim ama düşünüyorum hani ben mi bir şey yaptım diye.
sonra bir gün girdim sözlüğe. klasikleşmişti artık profiline girip bakmak. girince bir hafta önce falan geldiğini gördüm.
hoşgeldin falan dedim ama hani niye sen yazmadın diye de söylendim biraz.
sonra bir şekilde devam etti konuşma. aslında etmedi de ben zorladım gibi.
yazdığımda araya onlarca saat girdikten sonra ve kısa kısa cevaplar almaya başladım.
hayatında istemediğini hissedince de usul usul çıktım hayatından. kimseye yük olmak istemem çünkü.
şuan kafa izninde olmasının ve bir daha dönmeyi düşünmemesinin rahatlığı ile yazıyorum bunu.
ben hayatımdaki her şeye değer yükleyen bir insanım. bu belki size tuhaf gelebilir ama benim hayatım için gayet sıradan hisler.
onun hakkında asla kötü bir şey düşünüp, söylemem ama bana insanların değişebildiğini o öğretti. belki de ben değiştim bilemem.
kısacası bir kırgınlık var içimde ama kime veya neye ben de bilmiyorum.

gün içinde asla böyle olmasam da son on dakikadır falan bu ruh haline büründüm.
çoğu düşünceye saygı duysam da düşünemeyen insanlara saygı duyamıyorum malesef. böyle insanlar çaylak olarak bile burada yazmamalı.
asla değmeyecek bir nefret doğdu içimde ya.

normal sözlükte ilk defa bu kadar sinir olduğum bir "çaylak" var sanırım. gerçi buna asla değmeyeceğini profile girdiğiniz ilk saniyede görüyorsunuz.
kadınlar ile ilgili saçma sapan düşünceleri* olan ama bunların da hepsini kadınlara yıkan bir "çaylak"*. aynı şekilde normal sözlükte yazdığınının farkında olmadan yazıyor galiba.
sen önce düşüncelerini bir düzelt de sonra evlenilecek! kadın bulursun.
bu sinirlenme de benim hatam. ben niye yok ya bir insan bu kadar saçmalayamaz diyip profile giriyorsam.
bu kadar uzun bir tanıma da değmezdi ama yapmasam da içimde kalırdı. bu arada ilk defa bu kadar kötü bir nickaltı giriyorum ama keşke daha kötüsünü girebilisem.

"değmez".
değiyor işte bazen. ağlamama değdiğini düşünüyorum ki ağlıyorum mesela ya da düşünmeme değdiğini hissediyorum ki düşünüyorum.
belki de bunların hiçbiri değil de değmeyen bir şeye değer verdiğimi anladığım için tepki veriyorumdur.

bağışlamayı hiçbir zaman beceremem ben. bağışladığımı zannederim, sonra en ufak bir pürüzde yapılan önceki hata da üstüne eklenir ve tepkim büyür de büyür.
zaten hiçbir zaman tek olayda tepki vermem ben. olaylar birikir ve ben taşma noktasına geldiğimde patlar her şey.*

intikama gelirsek, özellikle planlar kurup yaptığım bir şey yoktur bu güne kadar. en fazla ayağıma top gelmiştir ve ben de golü atmışımdır. insanlar yaşattığını yaşamasını her zaman istemişimdir, o başka konu.

zaten hayatımda herhangi bir yeri olmayan insanlar için bunların hiçbiri devreye girmez. defolur giderler hayatımdan. aslında çizgilerimi geçen birinin hayatımda daha önce bir yeri olmuşsa dahi ondan sonra olmaz.*

senin hayatına bir şeyler katabilen insan tipidir.
illaki bilimsel falan konuşulsun demiyorum.
bazı insanlar en komik hallerinde bile sizin hayatınıza bir şeyler katabilir, mutluluk gibi.
hatta en üzgün anlarında bile, öyle güzel baş ederler ki o acıyla, hayatınıza bir duruş eklerler.
her daim karşıdan bir şeyler alıp, siz bir şey vermiyorsanız da bir keyif alamazsınız aslında.
kısacası beraber bir sohbet içinde olmaktır ya.
madden bir beraberlikten bahsetmiyorum. bazı insanlar vardır, sadece söyler dinlemeyi bilmez; bazı insanlar vardır, sadece dinler söylemeyi bilmez.
hem anlayıp hem anlatabildiğin insanlar...

"seni hiç sevmiyorum sütoğlan! babanı da sevmezdim!"
vee
"bilemiyorum altan."