"gökyüzü açık farlar saksağanlar demirin iniltisi
tek bir yabanotu tek bir taşkıran
doludizgin koşturan at
kimse umudunu vermedi sana
ama kimse çekip almadı da
hayat bir parça bandajın unutuluşu gibi
kayıplar, sorgular, yaslar,
törenler, şakayıklar, azizlerin kemikleri
bellek tutuşturuluş diriliş
her duruş rastlaşmadır
her bastığın yer yeni bir eşik
daha iyi bir yol yok bunamaktan,
avunmak şiir yazmak
gelecek yıla daha kalın bir kazak dilemek
daha çok çalışmak, daha çok esnemek, pisa için
para biriktirmek
—bütün kütüphaneleri bütün fenerleri yakın
orada bizim için bir şey yok —,
tan göveriyor yeryüzü kırçıllanıyor bir kez daha,
ama alçalış kızıllanıyor bağbozumlanıyor kadehinde,
bir ışığı söndürüyorsun diğerini yakmak için,
kimse sana acını vermedi
ama kimse çekip almadı da"
o. tuna bozbey, bıçkın şiirinden. (bknz. https://dunyalarincogullugu.com/8-sayi/)
devamını gör...