phoebo - tüm tanımları (3. sayfa)

bir gün yapabilmeyi çok istediğim eylemdir. doğma büyüme iç anadolu'nun bozkırlarında yetişmiş biri olduğum için hayallerim hep bu minvalde ilerliyor malesef...

olmayan arkadaştır. en yakın gördüğünüz kişiler bile bir gün gelip de artık onlarla ortak noktalarınız azaldığında sizi tekmelemekten geri durmayacaklardır. çünkü herkes size ihtiyaç duyduğu müddetçe katlanır, artık işlerine yaramadığınızda ise onlar için bir öneminiz yoktur. sakın ola ki diğerlerini de kendiniz gibi görmeyin, unutmayın onlar sizi bırakacakları durakların gelmesini sabırsızlıkla bekleyen kişiler sadece.

yaklaşık iki hafta önce kardeşimle beraber eserde de geçtiği gibi dalgaların sesiyle birlikte ve sahilde, gece gökyüzünü izleyerek dinlediğimiz şarkıdır. ben son birkaç yıldır bu kadar huzurlu hissetmemiştim sözlük. o an her şey çok güzeldi. şimdi ne zaman dinlesem o an geliyor aklıma ve buruk buruk etrafı izliyorum. sahil kesimlerinde yaşayan insanlar ne şanslı. imkansıza yakın ama umarım ben de bir gün öyle bir yerde doğayla iç içe yaşayabilirim...

seni affetmeyi düşünmüyorum, hayatıma ucundan kenarından değmene bile tahammülüm yok. bugünkü yaşadığım sorunların temel sebebi sensin. bir daha hiç görüşmeyiz umarım.

aklıma şu an için iki karakteri getiren başlık. 1: jake peralta. 2: chandler bing. jake biraz daha çocuksuyken, chandler biraz daha sarkastiktir. ama ikisiyle de hayat çok iyi geçerdi, çünkü ikisi de hayatlarındaki kadınları çok güzel seviyorlar. buradan da monica geller ve amy santiago'nun karakterlerinin benzerlikleri bir mesaj iletiyor olabilir diye düşündüm. bilemiyorum altan.*

avutsun bahaneler şarkısında geçen şu söz olabilir: "kangren bir kolum vardı dün, kesip atmak ağır oldu hem de onu çok severken."

yazarı patrick süskind'in baş karakterin ne kadar kötücül olduğunu okuyucuya hiç unutturmadığı kitaptan uyarlanan filmdir. film bu performansı çok yakalayamasa da yine de iyi bir uyarlama olduğu söylenebilir. benim özellikle merak ettiğim ise kitabın sonundaki grup seks sahnesini filme yansıtmayı başarıp başaramayacaklarıydı orası ayrı ahdndjxndjdj.

çocukken izlediğim ilk yabancı filmdir. ve beni üç ay yaz tatili boyunca buhranlara sürüklemiştir. jack'in donmuş bir halde suyun içinde süzülmesini hala unutamıyorum. geçenlerde kardeşimle denk geldik ve ikimiz de hüngür şakır ağladık finalinde. ayrıca bu filmi henüz izlememiş sevgilimle tekrar izleyip ağlamak da planlarım arasında.

geçenlerde denk geldiğim ve acayip dekolteli seksi elbisesini görünce durumura uğradığım, ailesini kurtarabilmek için türlü çetrefilli yollar deneyen hugo'nun baş düşmanı olan kişiliktir. sevgili hugo, her neredeysen ve nerede yaşatılıyorsan umarım ki hugolina ve çocuklarını cadi sila'nın elinden kurtarabilmişsindir ve beraber mutlu bir hayat sürüyorsunuzdur. rumuz: eskibirhugofanı

aklıma ruhsar dizisinde hande ataizi'nin giydiği kıyafetleri getiren başlık. o şekilde olacaksa amenna ama klasik düz beyaz çarşaf giymem de açıkçası. dizide de bu muhabbet döndüğünde hayaletler eylem yapıyorlardı "biz laik hayaletleriz, beyaz çarşaf giymek istemiyoruz!" minvalinde.

halihazırda erkek arkadaşımdan duyduğum iltifattır. bana "çizgi film karakteri gibisin." demişti.

bende de var olan bir hastalıktır. kitaplığımın yarıdan fazlası okunmayı bekleyen kitaplarla dolu ama nereden başlayacağıma karar veremediğim için aralarına yenileri eklenerek bekliyorlar orada öylece.