rezervuarkedisi yazar profili

rehab
1 şubat 2022
bostancı

ekrandaki en iyi karakterlerden biri. dwight schrute.

tam yerine rast gelmiş, manzarayı koyalım.

sevgiye olan açlığınız kendinize olan saygınızı aşmasın.

bilim çağının tiyatrosu, diyalektiği hoşlanılır
bir duruma dönüştürecektir çünkü bütün
sanatlar, en üstün sanat olan yaşama
sanatına hizmet ederler.

beş paralık roman, bertolt brecht

dinini merak edip kutsal kitabını kendi dilinde okumak.

süreyya plajı - maltepe

bir iki sayfa okuyunca, fazlasına tahammül etmek güç, cehalet ve kötülüğün birleștirdiği yazarlar veri tabanı ukdesini oluşturan başlık.

çıkış noktasını çok sevdiğim ve daha iyiye gitmesi için uğraşmak istediğim bu platformdaki varlığıma devam edeceksem, bunun gibi listeler faydalı olacak gibi görünüyor.

medyanın müsaade ettiği kadar gezegeni sakinlerinin gerçeği, büyük resmin ise minicik bir parçasıdır.
büyük resim der ki : herkes kendi önünden yemelidir ve bilinmelidir ki kainat güzelleri arada bir değişiyor.
kainat ve güzellik bile değişiyor

rezervuarkedisi gallifrey'den bildirdi.

her şeyin anlamıyla ilgili tasavvuru sınırlı birinin gerçeğidir.

cinsel kimliği erkek olan bireye para vermek yahut herhangi bir yerden koparmak suretiyle çiçek hediye edilmesi işlemidir. bu eylem aynı zamanda kadın, trans, non-binary, akışkan, vs gibi cümle kimliklere karşı yapılabilir.

şahsımdır. hayatın tümüne ve parçalarına birer deneyim olarak bakar, en verimli şekilde geçirmeye çalışırım.
kendime kadar.

paylaşılmamasıdır.

hiç iyi durumda değil grisi

başlığı es geçemiyorum

orijinal ismi the voice of the night olan dean r. koontz tarafından yazılmış korku-gerilim türünde roman. ilk basım tarihi 1980 ve 270 sayfadan oluşuyor. tahmini okuma süresi 7 saat civarında, benim için ise bir solukta.

10 ya da 11 yaşındayken oyalanayım diye elime tutuşturulmuş, bitene kadar elimden düşmemiş ve yaşam şeklim olacak sabahlamaların ilki olmuştu. çocuktum ve kendimi bildim bileli öfkeyle doluydum. yaralanmıştım ve yaralamıştım da kendimi bu öfkenin şiddetiyle. kandırılmam gereken mevzular vardı fakat istesem de kanamadığım bir farkındalıkla cezalandırılmıştım. o anların birinde boşluğuma geldi kitap, oturdu.
içinde olmak istediğim için uzun süre tekrar tekrar okudum. iki ana karakteri birbirine olabildiğince zıt ancak bana olabildiğince yakın. ikisi de.

şimdi okusam ne hissederim bilemiyorum ki istesem de objektif bakabileceğim bir şey değil.


çok akıcı. çok vurucu. çok iz bırakıcı.

mona lisa
hugo *
edith piaf
lady gaga
hepsi birbirinden farklı çünkü her dönemim birbirinden farklı.

bu sitedeki kadın düşmanlığı nedir? kim size ne yaptı da yaralarınızdan akıtıyorsunuz nefret irinlerinizi? sizin babanız da döver muhakkak bizim babamızı.
ben bu gibi tipleri engeller geçerim, bir daha hatırıma gelmez de siz kendinizle yaşamak zorundasınız. yazık.

grup aslında. tabi ki adamlar