dış görünüşün her şey olduğu gerçeği

maalesef gerçek gibi gerçektir. dış görünüşünüz güzel değilse kimse sizin içinizi merak etmez. fakat giyim kuşamınız güzelse herkes sizi saygıyla karşılayıp yerini vermeye çalışır, halinizi hatırınızı sorar. nasreddin hoca boşuna dememiş ye kürküm ye diye. vardı bir bildiği elbette ki çağlar öncesinden bize bu nükteli hikayeyi bıraktı.

insan görünüşüyle ağırlanır, fikirleri ile uğurlanır diyerek katılmadığım başlıktır. nice güzel yakışıklı insanlar var beyinsizliğin pençesinde olan. nice zeki insan var ortalama ya da ortalama altı güzellikte olan.

kadınlarla iletişim kuracaksan evet, öyle bir durum var ne yazık ki.

fakat sen de hint fakiri gibi gezmiyorsundur umarım orada burada değil mi?
en azından bi lc waikiki'ye uğramışlığın vardır yani. sakal da moda zaten. 20 tl verip saçını da düzeltemiyorsan, ne bileyim...

velhasıl... kadınlarla iletişim kurma dışında, özgüven dolu bir "merhaba"ya bakar her şey bu ülkede.
diksiyon ve ağız bile bir avantaj olabilir senin için yani, takmaz kimse o derece...
sen kendini ifade edebiliyor musun?
işte budur esas mesele.

ha bir de unutmadan;
(bkz: imaj hiçbir şeydir susuzluk her şey)

bunu da yaz mutlaka bir yere.

bundan binlerce yıl önce aristoteles mutluluktan bahsederken, mutluluğun bileşenlerini sayar. yani mutlu olmak için neye ihtiyacımız vardır? para, soyluluk, iyi arkadaşlıklar, güzellik... ve çok net bir şekilde "çirkin biri mutlu olamaz." der. acımasız bir tespit gibi görünse de bu konunun aristo tarafından bile işlenmesi reddedilmez bir gerçek olduğunu kanıtlıyor. ben ona katılıyorum. katılmak zorundayım. bir insanın aynaya baktığında gördüğü şey karşısında hissettikleri her şeyden önemli olmalı. eğer bu görüntü kişiyi mutlu etmiyorsa başkasını nasıl edebilir? iç dünya güzellemeleri bana aldatmacadan ibaret geliyor. üstelik bunu sadece teoride de iddia etmiyorum.

dış görünüş her şey değildir. önemli olan insanların kendi algılarınca sizi nasıl anlamlandırdığıdır. isterseniz dünyanın en en yakışıklısı hatta leonardo dicapriosu olun, yaptığınız tek bir yanlış hareket o kaliteli dış görünüşünüz üzerine made in p.r.c. damgası yapıştırabilir.
isterseniz de en çirkini olun kaliteniz kumaşınızdan belli olur zaten.

biriyle tanışmak için dış görünüş her şeydir. katıldığım bir gerçektir.
ama sadece birini tanımak için kriterdir onun dışında fasaryadır.

"her şey" olmasa da %90 dış görünüş olduğu tespit.

dış görünüş ya da para. tarafını seç.*

insanlarda "ön izlenimin" büyük bir etkisi vardır. tanımadığınız biri hakkında yapacağınız tüm çıkarımlar öncelikli olarak o insanın dış görünüşü üzerinedir. dolayısı ile ilk izlenim doğrudan dış görünüşle ilişkilidir. ve ne derler bilirsiniz: ilk izlenim önemlidir.

ancak başlıktaki önermeyi çürüten kısım buradan itibaren başlıyor;
birini tanımaya başladığınız zaman dış görünüşü üzerinden yaptığınız çıkarımların yerini, o insanın fikirleri ve davranışları alıyor. salt fikirlerin bile hangi ses tonu ile ifade edildiği, izlenimi değiştirebilecek güce sahiptir. dolayısı ile her şey dış görünüş değildir.

doğrudur.
dışınızı beğenmeyen içinizi merak etmez!

soğuk bir ocak ayının sabahında, adamın biri washington metro istasyonunda çöp bidonunun yanına dikilir ve önüne kemanının kılıfını sererek keman çalmaya başlar. 45 dakika boyunca birbirinden güzel 6 klasik eser çalar. çoğu insanın işe gitmek için hareketlendiği bu yoğun saat süresince önünden 1100 kişi geçer.

bu insanların bir çoğu istasyonda keman çalındığından bile habersizdir, duymazlar. duymak istemezler. kemancı onlar için sadece bir hayalettir.

çalmaya başladıktan sadece 3 dakika sonra orta yaşlı bir adam müzisyenin çaldığını fark eder. önce yavaşlar, bir kaç saniyeliğine durur ve sonrasında hızlı adımlarla yürümeye başlar günlük işlerinden geri kalmasın diye.

bir kaç dakika sonra kemancı ilk bir dolarlık bahşişini alır; bir bayan parayı kemancının önüne geçerken atmış ve hiç durmadan yoluna devam etmiştir.

bir kaç dakika sonra birisi dinlemek için duvara yaslanır. saatine bakar ve tekrar yürümeye başlar. besbelli ki adam işine geç kalmıştır.

kemancıya en çok dikkat eden ise üç yaşında bir çocuktur. annesi alelacele çekiştirirken kendisini, durup kemancıya bakar. sonunda annesi kuvvetlice çekiştirir çocuğu ve çocuk sürekli arkasına bakarak yürümeye başlar. bu olay diğer bir çok çocuk tarafından tekrarlanır, fakat istisnasız tüm ebeveynler çocuklarını yürümeye devam etmeye zorlar.

kemancının 45 dakikalık gösterisi boyunca sadece 6 kişi durup bir süre dinler. 20 kişi kendisine para verir, sonra yine normal bir şekilde yürümeye devam eder. bu gösterinin sonucunda 32 dolar toplar kemancı. gösterisi bitip de etrafa sessizlik hakim olduğunda hiç kimse fark etmez bile. kimse alkışlamaz yada tanımaz.

kimse az önce dünyadaki yazılan eserler arasındaki en eşsiz 6 parçayı 3.5 milyon dolar değerindeki kemanıyla çalan bu kişinin dünyanın en yetenekli müzisyenlerinden joshua bell olduğunun farkına varmaz.

konser biletleri ortalama 100 dolardan yok satan bu adam kendisini kimseye dinletememiştir.

bu gerçek bir hikayedir. joshua bell’in bu metro istasyonunda kimliği belirsiz bir şekilde verdiği mini konser washington post tarafından algılama, zevk ve insanların önceliklerini kapsayan sosyal araştırmanın bir parçası olarak tertip edilmiştir.

amerika ulusal senfoni orkestrası müzik direktörü leonard slatkin’e, dünyanın en iyi keman virtüözünün metro istasyonunda 1000 kişiye performans sergileseydi nasıl bir tablo ortaya çıkardı diye sorulduğunda 35-40 kişi tanır, 75-100 kişi zaman ayırıp ya dinler ya dinlemez diye cevap vermiştir. kaç para bahşiş toplar diye sorulduğunda ise slatkin, 150 dolar olarak tahminde bulunmuştur.

slatkin tahmininde yanılmıştır. insanlar bu büyük müzisyene hak ettiği ilgiyi göstermemiştir.

vakıa dış görünüş her şey değilse de kesinlikle çok şeydir.

amrikalıların “biz insanları kıyafetleri ile karşılar, davranışları ile uğurlarız.” sözünü hatırlatan gerçektir.

her şey değildir ama çok şeydir. insanlar size daha nazik olur, laf sokmaya çalışmaz, iş görüşmelerinde hep bir adım önde olursunuz , talihsiz şekilde ölseniz haberlerde daha fazla süre alırsınız. talihsiz bir ölümden sonra haberlerde uzun süre yer edinmek önemlidir.

benim için her şeydir. ben görüntüsünü beğenmediğim yemeği bile yemeyen bir insanım.

bu algıyı yaratan sensin , benim. ne kadar yakışıklı güzel şuna bak ya hafif kilolu tombul bi kız bu çocuk nasıl bunla falan filan ne güzel belli kalıplar içinde bulduk kendimizi

insan görünüşüyle ağırlanır cümlesindeki görünüşüyle giyim, tavır, temiz görünmektir. güzellik, çekicilik bunlar sonuçta elimizde değil ama şık görünmek elimizdedir. evet dış görünüş o yüzden kendime saygım var davranışlarındandır.

günümüzde sadece insanlar için değil bizlere sunulan her şey için geçerlidir. bir obje ya da insan hakkındaki kararlarımızı içerik ve işlevin önüne geçen değiştirilmiş algılarımızla hareket ederek vermekte olduğumuz bir dönemdeyiz..

dış görünüşün hiçbir şey olmadığını öğrenmenin ilk adımıdır.

her şey değildir ama önemli bir şeydir.

sunumunu beğenmediği yemeğin, kapağını beğenmediği kitabın içeriğini merak eden insan sayısı bir elin parmağını geçmeyecek kadar azken; günümüzde 'güzel/ yakışıklı' olan herkes fenomen(!) sayılıp dış görünüşleriyle para kazanırken üstelik bunu meslek kabul ederken kriter olarak ilk sırada olmasına şaşılmaması gereken gerçektir. her gün şöyle göz ucuyla dahi olsa baktığımız bütün sosyal medya hesaplarında güzellik kavramı beynimize ilmek ilmek işlenirken hala dış görünüş önemli değil diyen insanların samimiyeti beni biraz şüpheye düşürür. elbette görünüş her şeyi belirlemez ama sizinle ilgili ilk bakışta verilecek kararın tamamı dış görünüşünüzle alakalıdır. o yüzden kimsenin bu gerçeği inkar etmesine gerek yok artık herkes gerçekleri farkındaaa.