sevişilinebilizite yazar profili

hepinizin hayatınızın bir noktasında hamur yoğurduğunu varsayıyorum, meme hamur gibi olmalıdır.

ama hamurun ilk baştaki hali değil, parmağa yapışan falan...o ne öyle ıyh.

az un, alabildiğince su. matematik basit.

hamuru yoğururken büyükannelerin el hareketlerine dikkat edin, mıncırarak yoğurma doğru bir yoğurma hareketidir. hatta, sicilya'lı anneannelerimiz bu hareketi yaparken işin içine biraz daha kalça hareketleri eklerler ki baskıyı iyice içine alsın, hamur iyice yumuşasın.

hamuru hamur yapan kısım ise bekleme evresidir.

hamurunuzu top haline getirip streç filme sarıp buzdolabında 10-15 dk bekletin.

çıktığında elinizde olan şey ideal bir memedir:

yumuşak, elastik, doğal*, ve el dolduran bir meme.

işin cılkını çıkartmak isterseniz parmağınızla dürtüp geri sekip sekmediğini kontrol edebilirsiniz, etini az pişmiş - orta az pişmiş sevenler dediğimi anlayacaktır. yine de bu testi sevgiliniz üzerinde denemeyin.

memenin kıvamı tamamdır, boyuta gelirsek;

ne zaman koca memeli bir hatun görsem hüzünlenirim... neden mi?

çünkü memelerin aslında çok basit bir denklemi vardır.

meme rezervi / dünya üzerindeki kadın sayısı.

diyelim ki, dünyada sadece 3 kadın ve 18 memelik rezerv var. bu, kadın başına 6 meme rezervi demektir.

kadın1 rezervden memelerini alacağı zaman 6 yerine kazara 9 meme alırsa ne olur? kalan 2 kadının meme rezervi 4,5 olur. 1,5luk meme eksiği çıkar.

benzer bir şekilde kadın 1 de mundar olur, sırt ağrıları vs.

bu yüzden memelerin dağıtımında adaletli olunmalıdır.

koca memeli kadınlar...hak yiyorsunuz.

açıkçası, bir avucun üzerindeki her meme israftır.

ha elbette pornolarda şurda burda kafam kadar memeler görüp delleniyoruz ama, efektiflik açısından büyük meme hep dezavantajdadır. oysa "ele gelen" meme öyle midir? canım benim...

azıcık sıkarsın, yanlardan çok hafifçe taşar...playdoh gibidir orta halli meme.

kıymetini bilin!

p.s. farkındaysanız işi yemek üzerinden anlattım. bu da "erkeğin kalbine giden yol midesinden geçer" sözümüzün doğrulunu kanıtlayan nice argümandan biridir.

doğru teşhise yanlış yaklaşımdan mütevellit, negatif bildirimdir.

mesele şu, erkek kısmının işsizliği ile kadın kısmının işsizliğinin toplum değerinde intiba farkı yarattığı doğru. yani bir kadın çalışmıyorum dediğinde aldığı tepki ile erkeğin çalışmıyorum dediğinde aldığı reaksiyon bir değil. bunun sebebini ataerkil düzene de dayandırabilirsin, haşin ve gaddar kapitalist sisteme de; mağara adamının saçını sürükleyerek seyahat ettirdiği hatundan gelen genlere de.

lakin bu, elbet kadınların iş derdi yok gibi bir sonuca çıkmıyor.

iş arayan, geçim derdi olan, kendi ayakları üzerinde durmak isteyen, bağlılığı reddeden, ''benim'' demek isteyen herkes cinsiyet ayırmaksızın çalışmak zorunda, iki iki daha dört. ister milyoner eşin olsun, ister aileden zengin ol; imkanları kendin yaratmadığın müddetçe aidiyet duygusunu, başarmanın zevkini hissetmek namümkün. bu yüzden kemancı dertli dertli çalarken, hakettim ve ezdim diyebileceğin maddi gücü elde etmek şart. aile, eş parası ile zurnacıya para takmak ile kendi kazandığını takmak arasında bile zevk farkı vardır.

netice itibariyle illa bir kıyasa tabi tutacaksak, toplum açısından yadırganmama lüksünün daha ağır bastığı bir hipotez savunulabilir. öteki türlü neresinden tutarsan tut, elinde kalır.

fantastik kurgulardaki gözden kaçan nokta şu; her yazar her fantastik severe uymuyor. ağdalı, bol tasvirli bir hikaye mi arzuluyorsunuz, rotanız farklı; çerez gibi gitsin mi diyorsunuz, yönünüz farklı olmalı. çünkü birbirinden farklı dünyaların haliyle birbirinden farklı damak tadı oluyor.

bu noktada beklenti ve duruma göre yaş da devreye giriyor.

örneğin herkesin aşina olduğu harry potter serisi, bence, 20 yaş altı olup da fantastik bir denize ilk kez ayak sokmak isteyenler için gayet ideal bir seridir. anlatımı kolay, kendine has bir yapısı olduğundan enteresan terimler ile karşılaşıp bu ne yahu demeyeceğiniz, ilk kitaptan son kitaba öyküye hakim kalabileceğiniz bir yolda ilerliyor. ne kadar ilk iki kitabı çocuk kitabı gibi gelse de üçüncü kitaptan sonra serinin öyle olmadığını anlıyorsunuz.

her yer harry potter, içimiz dışımız gözlüklü velet derseniz de yine giriş için uygun fakat biraz uzun bir seçenek daha var; gece evi serisi. aynı şekilde gerçeklikten olağandışı hayata geçiş sürecini tıpkı harry potter gibi yaşatan ve sizi haritadan kopartmayacak bir havaya mevcut. lakin başta da dediğim gibi biraz uzun, en son onuncu kitabını okuduğumu hatırlıyorum, daha bir o kadar da vardı.

peşinden, otostopçunun galaksi rehberi şart; hem bünyeyi dinlendirmek, hem biraz şaşırmak, hem de heves arttırmak için birebirdir.

sonrasında daha büyük evrenlere atlamadan önce yine bence okunması gereken üç kitaplık bir seri daha var; diablo. bu noktada artık dünya haritasından komple kopmaya başlıyorsunuz, savaşçılar, paladinler, büyücüler, necromencerlar nedir, ne değildir; yatmaya başlıyor kafaya. zaten fantastik evreni sevip sevmeyeceğiniz diablo serisinden sonra kendini iyiden iyiye belli edecektir.

bu noktadan sonra ise takip edilebilecek onlarca seriden, zevkinize ve şu zamana kadarki birikiminize uygun, sizi götürecek, gözlerinizi kapatınca içinde yer almak isteyeceğiniz hikayeleri keşfetmiş oluyorsunuz.

ejdarha mızrağı, zaman çarkı, dune serisi, yerdeniz serisi, taht oyunları olarak da bilinen buz ve ateşin şarkısı...ve...

elbette ki yüzüklerin efendisi serisi. yüzüklerin efendisine ayrı bir paragraf açmak gerekiyor zira en ince detayına kadar planlanmış, nesiller atlamış bir seri olarak, kültür olarak, sizi ermişlik mertebesine çıkaracak bir dünyadır kendisi. dili zaman zaman şiirsel, zaman zaman ağdalı, kimi zaman boğucu, kimi zaman ferahlatıcı, bambaşka bir tecrübe. en çok sorulan sorulardan biri serinin okunma sırası; bir çok sitede yer alıyor ama belirtmekte fayda var. hobbit ile başlanıp, yüzüklerin efendisi 1-2-3, bitirdikten sonra ki inanın bu vaktinizi alacaktır; her şeyin başına, silmarillion'a hazırsınız demektir. ardından, sıraya çok da takmadan güç yüzüklerine dair, hurin'in çocukları gibi türkçe'ye çevrilen romanlardan pekiştirmeler yapabilirsiniz.

en başta da dediğim gibi, beklentileriniz ve giriş yapmak istediğiniz evrenin sizi çekmesi çok önemli; tat almıyor musunuz, başka bir seriye yönelin, bu noktada pes etmemek önemli.

bilgi içerikli entrynin doğru bilgi olma zorunluluğu yoktur.

"ıspanak, ağaçta yetişen mor bir meyve türüdür."

bilgi var mı, var.

merhaba 21. yüzyıl, merhaba.

bir kere şunu baştan belirtmek lazım, 21. yüzyılda yine. dillendirmek, açıklamaya çalışmak dahi bence ayıp ama olsun varsın.

ev işi kadının işidir, erkek anca yardım eder diye bir kalıp yok. ev işi yardım işi değildir. olsa olsa ortak yükümlülük olur. bu yükümlülüklerin dağılımı ise tamamen aile fertlerine kalan bir durum. örneğin kadın çalışıyordur, erkek işsizdir; ev içi iş bölümünde erkeğin rolü fazla olur. yahut tam tersi. yine de bu durum aile arasında halledilebilir bir hadisedir. ikisi de çalışıyordur, birinin vardiya saatleri farklıdır, gündüz yapılması gereken işleri diğeri halleder, kalanları diğeri halleder vs.

erkek açısından ben bütün gün işteyim, sen bütün gün evdesin, bütün işleri sen güdeceksin diye ilkel çağdan kalma bir adeti savunmanın manası yok. ha, aralarından biri deyyuzdur, hem iş hayatında yer almaz, hem evde kıçını devirip yatar yahut tüm vaktini sokakta fink atarak geçirir, orası ayrı. tez kellesi vurula.

fakat özete gelince mevzu sen 3 kalem iş ben 3 kalem iş yapacağım değil; kim, ne zaman, neyi yapabiliyor ise üçüne beşine bakmadan ve birbirlerini yormadan halletmesinden ibarettir.

medeniyet bunu gerektirir.

zor zanaattir vesselam, hele eğitimi daha bir zordur. düşünsenize osmanlıda öğrenciler coğrafya dersinden sınava giriyor.

-bre deyyus. o ne biçum evren-i aladır? harita öyle mi çizilir zındık!
+sen kendine bakasun deyyusu ekber! gargacuk burgacuk ege havzası mu olurmuş?
-hem nerededur oranun eflak-ı boğdan'u?
+bre ala! orayı da mu alduk?
-dün alduk.
+hayde bre..çaktık desene. bari babaya sorayum da cenke çukayum.

akşam, şehzade babası padişahın yanına gider.

-hösttre bre baba, bi otur ottuğun yerde yoksa bu okul bitmez.
+çakarum ağzuna veled-i hayta! boğdururum senu allahıma kitabuma..
-ben sevdiğim mesleği yapacağum.
+öperün sevgini! def olasun bre zındık!

gerçi o kadar eskiye gitmesek de işin kolay tarafları da yok değil. misal kentlerin gelişmişlikleri, yönelimleri falan vardır. belli başlı sanayi evreleri vardır.

-ali'cim, say bakalım gelişmiş sanayi kentlerimizi
+izmirde aliağa, turhalda şeker, zonguldak’da kömür...
-aferim. 10!

osmanlı'ya dönecek olursak..

-bre abdülressam; söyle bakalım. devlet-i ali osman’ın nerelerinde ne var?!
+trablusgarp’ta kale, cezayir’de köprü, tunus’da cami, mısır’da kale, arap yarımadasu’nda kale ve köprü, eflak-boğdan’da asker ve kale, bosna’da köprü ve cami, mora’da kale, kırım’da asker, girit’te kale, anadolu’da kale ve köprü ve asker. …bittü!
- afferin veled… 3!

allahın hakkı 3'ya, ondan.

zenginmişiz eskiden; tıpkı şöyle:

-söyle bakalım maykıl. ülkemizin önemli sanayi tesislerini say bakalım.
+eeeee… kuzey karolayna’da çelik, niyork’da kereste, ohaaayo’da linyit, dakota’da iplik, teksas’da petrol, şikago’da otomobil, nevada’da elektrik, mayami’de gemi inşaa, kaliforniya’da elektronik, kansas’ta tekstil, vircinya’da sigara, arizona’da motor, montana’da cam, ayova’da şeker, tenes’de silah, pensilvanya’da kağıt, merilend’de un ve yağ, alabama’da uçak, alabama’da uçak… alabama’da uçak… alabam… alaska’da dondurma?!

kızılderili soyu da dondurmaya kadar gelebiliyor. onlarda ata sayılır. zor zanaat coğrafya; o zamanda bu zamanda.