siyahkefen yazar profili

arkadaşlar açıkça söylüyorum. bozuk saat günde iki kez de olsa doğruyu gösterir diyenler olacak. durum sandığımızdan daha vahim. isimleri ifşa olanlar dikkat çekilmemek adına tabii ki tutuklanacaklar (sevindim ülkem adına). ancak okuyun araştırın, ülkede 430 bin civari müteahhid var. yıkılan binalar da cabası. 3-5 kişi tutuklanırken binlerce insanın özgürlüğü el altından devam ediyor olacak. size sadece sürekli okuyup araştırmanızı söylüyorum, naçizane tavsiyem.

şu konumda okulları kapatmayın diyenler de kapatın diyenler de haklı. depremzede vatandaşlarımız ben ailemi bırakıp üniversiteye mi gideceğim derken depremden etkilenmeyen illerimizdeki öğrenciler de eğitimlerinden geride kalmak istemiyorlar. covid dönemi geçirmiş bir ülke olarak online eğitimin zaten kötü olan eğitim sistemimize balta vurduğuna şahit olduk. yönetimin duruma ya hep ya hiç pozisyonundan yaklaşmayı bırakıp okula gitmek istemeyenler için devam zorunluluğunu ortadan kaldırıp, belirli üniversitelerde online eğitimle katılım yapılması sağlanabilir. onun harici okullar yüz yüze olmak zorundadır.

kaynak: show haber

arkadaşlar boşuna yorulmayın. onlar halkın sorgulama isteyeceğini biliyorlardı zaten. ocağın altını yavaş yavaş açıyorlar bizleri de bir fare misali görüyorlar. nerede olduğumuzun farkına varıp unutmayalım bugünleri ve unutturmayalım.

herkes suçlu. suçundan arınmak isteyen vatandaşlarımız akılları varsa biraz sorgulasınlar. diyeceklerim bu kadar. sabaha kadar konuşsanız da bir şey değişmeyecek çünkü. zaten bu ülkede sözcükler, ifade hürriyeti değil siz hüküm giyerseniz. o yüzden bırakın sorgulasınlar.

nasıl anlatsam bilmiyorum. bilmeden şu güne dek çok şey anlatmışımdır. çok fazla kalp kırmış, çok fazla insanın ruhuna dokunmuşumdur.

ancak bugün bir şeyin farkındalığı hislerimi kaşındırıyor, huzursuzluk çöküyor günün ortasına. geç kalmak. evet herkes geç kalmak hakkında konuşmuştur peki neden bir kelimesi bile aklımızda, hayatımızda yer etmez? galiba yaşamadan, bilhassa kaybetmeden anlayamayacağımız bir kavram.

bir gün bir kadın kalktı yatağından, bağırdı yatağında masallar okuyan adama. yoldu okşanan saçlarını, yüzünü yıkadı tüm kederi ve okyanuslarıyla. adam çaresiz seyrederken kadın aynaya döndü ve aynadaki kız çocuğunun elini tuttu. çocukken dinleyemediğim tüm masallar şimdi canımı yakıyor. benim değil onun olmalıydı bu zamanlar, dedi ve masadaki saati tek bir hamlede paramparça etti. haykırışlarla dursun artık bu zaman, dursun, sıkıştım kaldım, sonsuzluk bulsun bu ruhumu, dedi...

bir gün bir başka kadın ölüm var, seni seviyorum, içimde kalmasın istedim, dedi adama. adamın kalbi kırıldı bu söz karşısında. çünkü senelerce peşinden koşup da, kendisi için ruhundan eksilirken o zaman ölüm yok muydu, diye sorguladı. zoruna gitti bu ısmarlama sevgi. geri adım attı ve kollarını açtı. yağmurları, gökyüzünü, yıldızları kucakladı o an... ölümsüz olan o sevgiyi kucakladı.

geç kalmayın, çünkü vakit geçince gitmez dedikleriniz sanmayın ki hâlâ orada kalacaklar... yok yere koşmayın peşinden, üstelik mayınlar ektiyseniz bir başkasının yollarına. insan bir başkasının cehennemidir, der j.p. sartre...

bendeniz cambaz şair...

para

insan bir başkanın cehennemiyse cennet nerede?

sizinle beraber büyümeyi ve kendini yetiştiremeyip bir zaman sonra karşınız kof bir kişilik görmek.

n'oluyo n'oluyooooo

derste iskambil oynarken fizik hocamızın bize katılıp, bize blöf oynunu öğretip, 2 fizik dersi boyunca iskambil oynaması.

ya kimse üzerine alınmasın. ben dahil herkesin her dediği doğru veya mantıklı olacak diye bir kaide yok. ne demişler, bu devirde babana bile güvenmeyeceksin.

ya bu aslında cinsiyetten bağımsız bir konudur ve birini aşağıladığında sanıyor ki en akıllı olan kişi kendisi. bu özgüven patlamalarıyla zaten topluma dahil olamıyorlar.

cesaret edip de okuduğunuz da aslında kalın kitapların birçoğunun ince kitaplardan daha güzel olduğunu anlamak.

ve müzik dinlemekten başka bir halt yememeleri...

peygamber devesi çiftleşme sonrasında erkeklerini yerler.

belki de benim gibi, insanlarla yüz yüze münazara yahut daha şiddetlisi münakaşa içinde olmaktan sıkılan yazarlardır. günün stresini atıyorlardır.

çocukluğumdan bu yana hâlâ kulaklarımdan eksilmeyen sanatçıdır. yazdığı şarkılar ve sanatçı ruhuyla da bir o kadar etkiler beni. "yağma yağmur" şarkısını da sırf arabada rahmetli annesi ve eşiyle dinlediği için cover yapan naif ruhlu sanatçıdır. geceye de bu şarkıyı ithaf ediyorum. (bkz: yağma yağmur)

kitap okumak, seni anlayan insanlar ile bir yerde oturup çay kahve içmek. bir de evcil hayvan sahibi olmak.

şarapla o gece romantik bir film izleyip, daha sonra ağlayarak uyuyakalmak ve sabah uyandığında sanki tüm dertlerinden arınmış gibi hissetmek. her ay bir kere yapılan aktivite. (her gece yapacak kadar arsızlaşmayın).

seni unutmak istemiyorum. aksine seni bir gün olur da unuturum diye korkuyorum. ne seni düşünmeden uyumayı, ne de sensiz uyanabilmeyi hayal edebiliyorum.