someonekillthedj yazar profili

son birkaç ay içinde son çıkardıkları ürünlerden olan xt-4 ü deneme fırsatı yakaladım. fotoğraf konusunda şu an rakiplerine kıyasla inanılmaz bir noktada. ışıksız ve normal seviyede bir lens ile dış çekim ve (marka adı veremiyoruz galiba) g***x marka ışıklarla ve iyi bir lens ile iç çekim sonrası kameraya tam puan verdim. video konusunda ise müzik kliplerinde ya da çok önemli olmayan reklamlarda vs kullanılabilir ama profesyonel işlerde kesinlikle daha iyileri vardır. kısa film işine girecekseniz de bu türk kameralara büyük paralar vermenizi çok önermem. kiralamayı deneyebilirsiniz. (bkz: fujifilm xt-4)(bkz: fotoğrafçılık)(bkz: lens önemi)

çok saygı duyduğum bir hocam tarafından 'sende o göz var.' cümlesidir. sinema öğrencisi ve bir fotoğrafçı olarak daha iyi bir iltifat alamazdım gibi

haneke'nin duygusal buzlaşmayı işlediği film serisinin ilki. içinde doğru dürüst korku ögesi bulunmamasına rağmen film diken üstünde ve rahatsızlıkla izlenen psikolojim gerilim/korku filmi. haneke'nin diğer filmleri kadar olmasa da bunda da para ögesi bulunuyor. aynı zamanda burjuvazinin para ve itibar için/sayesinde nasıl cinayet gibi kan donduran bir şeyin üstünü öylece kapattıklarını eleştirir haneke. benny'nin videoyu geri sardığında domuzun dirilmesi gibi kızın da dirileceğini düşünmesi, cinayetten sonraki duyarsızlığı, ailenin öğrendikten sonra ne yapacaklarını tartışmaları, tatilde annesi ağlarken 'sorun ne' diye sorması, babanın 'neden yaptın' diye sormasından sonra söylediği ilk şeyin 'neyi?' olması benny'nin izledigi şiddet dolu videolardan sonra gerçeklik algısının nasıl bozulduğunun ve cinayeti kafasında hiç işlememiş gibi düşündüğünün göstergesidir; ikinci söylediği şeyin ise 'nasıl olduğunu görmek istiyordum' demesi kan dondurur.

(bkz: filmin açılış sahnesi, domuzun öldürülmesi)

(filmle alakasız, arno frisch'in gençliği inanılmaz yakışıklıymış. filmdeki oyunculuğuna söz yok.)

amatör bir şeyler

21. yüzyılda hâlâ üstüne konuşulduğuna inanamadığım konu. bir salın bizi ya artık

son 2 yıldır falan gün de 1 demlikten fazla içiyorum galiba.... okulda 7 8 bardak, eve gelince demlikle; kahvaltıda, ara öğünlerde, öğlen, akşam, yatana kadar çay içiyorum. e bir de ekonomiye bağlı olarak menülerdeki en ucuz şeyin çay olması da var ortada biranın 20 lira olması

kokusu da damakta bıraktığı tat da çok kötü olan çay.
çay da denmez bence. sıcak meyve suyu sayılır.

güzellik kelimesinin sözlük anlamı estetik bir beğeni, duygu, coşku, hoşlanma duygusu uyandıran nitelik olsa da yıllardır süregelen bir tartışma var bununla ilgili. şahsi fikrim güzelliğin göreceli olduğu ve müzikte, resimde, fotoğrafta ve sinemada değişebileceği; hatta bu alanlarda yapılan bilinçli hataların veya eklenen kusurların başka türlü bir güzellik oluşturduğudur.
(bkz: fotoğrafta uzun bir süre ters ışık kullanmak bir hata ve kusurken 21. yüzyılda sık sık kullanılır)
(bkz: sinemada kamera açıkken kameranın oynaması ve kayıttayken zoom girilmesi bir hata iken şimdilerde bilinçli şekilde kamerayı hareket ettirmek 'salınım' denilen bir tekniktir.) ayrıca moda endüstrisinin de topluma empoze ettiği belli başlı güzellik algıları yüzünden 'güzellik' kavramı belli kalıplara girse de göreceli olmaya devam etmektedir. konu başlığında bahsedilen simetri ise bilimsel bir çalışmada yüz güzelliğinde simetrinin öneminden bahseder. okuduğum yeri hatırlamamakla birlikte yüzdeki simetrinin insanı daha çekici hale getirdiğini okumuştum. fotoğrafta simetri perspektife bağlı olarak estetik bir haz sağlarken resimde simetri sanat akımına bağlı olarak haz veya rahatsız hissi verebilir.

bu problemi çözemediğim için yıllardır izleyemediğim seri... biri son noktayı koyarsa izleyeceğim artık

dönüm noktaları, yeni bir yolun başlangıcı ve hayatıma girip çıkan insanlar için teşekkürler. umarım her şey yolunda gider ve tüm olumsuzluklara rağmen iyi hatırladığım bir yıl olursun.

fena halde şizofren hissediyorum kendimi. yine de kısa süreli mutluluk veriyor ya.

çok çabuk sıkılıp bırakıyorum her şeyi.... bir de bazen şaka yapıyorken çok kırıcı olduğumu fark ettim.. yavaş yavaş törpüleniyoruz bakalım

sosyal medyanın sahteliği, toksikliği ve manipülatif yönü sebebiyle kafası çok rahat olan insandır muhtemelen. ama bu yüzyılda en evrensel iletişim mecraları olduğu da su götürmez bir gerçek o yüzden bir noktada yanlış olduğunu düşünüyorum. uygulamaların algoritmaları sebebiyle siz nasıl kullanmak isterseniz o içerik karşınıza düşüyor. sağlıklı kullanımın nadir, zor ama yapılabilir olduğunu düşünüyorum.

boşboğaz bir asalaktır diyorum. çenelerini kapatsalar keşke

loş ışık romantizmini ve edebiyatını bir kanara bırakırsak, herkesin gün içinde aşırı derecede yapay ışığa maruz kalması ve bunun farkında bile olmaması sebebiyle evde ihtiyaç duyulan karanlığı ve aynı zamanda ihtiyaç duyulan ışığın neredeyse ortası. loşluk. az ışık. yapmanız gereken bir şey varsa ve ışığa ihtiyaç duyuyorsanız da gün içinde gözlerinizi ve başınızı mahveden ışığın getirdiği baş ağrısını hafifletir.


(kişisel yorum: okuduğum bölüm sebebiyle gün içinde 800w ve 1000w'luk ışıklara ve dahası farklı renklerde farkı mekanlara maruz kalmak zorunda olduğum için şahsen ışık beni mahvediyor. loşluk iyidir karanlık daha iyidir diyorum)

güzel sanatların bir dalı olarak: fotoğraf
writed by : graham clarke

(nasıl şimdiye kadar açılmadığını düşündüğüm başlığa ilk entry yi giriyorum böylece)

cesare zavattini'nin yazdığı, vittorio de sica'nın yönettiği, 1948 italyan yapımı orjinal ismi (bkz: ladri di biciclette) olan siyah beyaz drama filmi. sinema estetiği ve yapım teknikleri bakımından neorealizm akımının simgelerinden biridir. 1 saat 33 dakika sürer ve filmde antonio'nun ailesini geçindirmek için çalışmak zorunda olduğu işte ihtiyacı olan bisikletini çıldırınca oğlu tatlı mı tatlı bruno ile onu arama serüvenini izleriz.

palto, fakirlik, kiracı olduğu rutubetli küçük soğuk oda. cepteki son ruble de atlanmamalı tabii.

sosyal medyayla falan çözülecek bir iş değil bu. birkaç gün, zorlarsak birkaç hafta ancak bir ses çıkarabilir sonra da unutulur gideriz. ülkeyi yönetenler, bu işi halletmesi gerekenlerin bile bu konuyu umursamadığı ve hatta gülerek dile getirdiği iğrenç bir distopyayı yaşıyoruz şu an. idammış hapismiş falan yalan, son sürat eski çağlara dönüyoruz korkunç bir şekilde. en ufak bir yaşam güvenliğimiz yok. parayı bulunca ya da küçük bir ihtimal ekonomi düzelirse hızlı bir kadın göçü dahi olabilir bu ülkede. yaşam güvenliği olmadığı ülkeden kaçmak istemesi de son derece normaldir. adaletmiş :d kadının bile kadına acıması yok bu ülkede şu dönemde.