su koyulmus sampuan sisesi yazar profili

hayallerimi gerceklestirmek adina adimlar atardim ve yine olmayacagini bildigim icin bedenen intihar ederdim. ruhen intihari her gun yapiyorum ama artik buralardan gitmenin zamani geldi de geciyor bile...

ne bir teklif almış ne de ettiğim teklifler kabul edilmiş biri olarak, evet belki ilişkim olmadı hiç ama edindiğim tecrübeler, yediğim kazıklar, çektiğim acılar yaşımın 18'den büyükmüş gibi olmasını sağladı. ve hep dedim ki, iyi ki olmamış. eğer olsaydı bazıları gibi hiçbir işini kendi yapamayıp çelimsiz biri olurdum. eminim ki böylesi daha iyi.

orada yazar olmayı deneyip çok bekleyeceklerini anlayıp başka sözlüklere yönelen insanlar çoktur.

dünden daha az mutsuz olmam xd.

bu şehir girdap gülüm.

yapılması gereken şu:
1. eğer zat üst göz kapağında ise:
iki parmak ile kapak tutulup alta doğru uzatılmalı. (sanki bi tık korkunç gibi ama meraklanmayınız, bir şey olmuyor.)
2. eğer muhterem kirpiğimiz alt göz kapağında ise:
kapak alta doğru çekilip bir peçete ile kirpik çıkarılır.

bakılınca mantıklı gibi gelse de; düşününce zorlayıcı olabiliyor. şöyle ki: çocuğa iki isim verilmiş ancak hep bir tanesiyle seslenildiği için, çocuk ilerde diğer ismi kullanmak istediğinde garipsenebiliyor. bunun yanı sıra okullarda, bir yerlere giriş yaparken sıkıntı olabiliyor. zaten bir de soyadı olduğu için upuzun bir isim karmaşası oluşuyor. 18-20 karakterli isim-soyisim kullanmış oluyoruz. çağa uygun, şık, anlamlı bir tane isim, iki isme bedeldir.

görsel değil de ses ile özetlediğim durumdur: etraf o kadar sessizdir ki içilen sigaranın cızırtısı gelir kulağa.

kişiden kişiye değişen durumdur. mesela beklediği kişiden bir mesaj almış olmak, sabah ilk günaydın dediği kişi olmak kimisinin mutluluk sebebiyken; kimisi içinse sabah erken kalkmış olup güzel bir kahvaltıdır. ama herkes için geçerli olanı ise: bir baskı altında olmadığını bikerek uyanmaktır, başkasından gelen bir zorunluluğu yoksa insam güzel başlar yeni güne.

kangal.

"insanı en çok üzen, yıpratan şey ailesidir, bir de ikinci ailesi diye bağrına bastıkları." derlerdi. çok doğru. insanların isteklerine, düşüncelerine, davranışlarına ve başarılarına bakılmaksızın kendi istekleri doğrultusunda yaşanmasını isteyen baskıcı ailelerde yetişen evlatların ilerde daha büyük zorluklarla başa çıkması gerekmektedir. hayatta kalma mücadelesi verirken bir yandan da psikolojisini korumak zorunda kalıyor insan. naçizane tavsiyem: üniversiteye gidilebiliyorsa gidilsin ve sonunda bir iş edinip kendi hayatını kursun. başka türlü kurtuluş yok gibime geliyor.

arkadaşları, ailesi, okulu, işi vb. şeyler yorar insanı fakat en büyük sebep insanın kendisidir. bir kişi beni yoruyorsa ondan uzaklaşmak yerine şans vermemdir beni yoran. kendimden fazla ödün vermem, fedakar bir insan olup kendi kul hakkıma girmemdir beni yoran. özgürlüğümü elime henüz almamış olmam da cabası...

küçüklüğümde babamla birlikte izleyip bağımlısı olduğum yabancı dizidir kendileri. senaryosu, kadrosu (son sezon hariç) olarak büyük ilgi toplamıştır şahsımca. son sezon gelen doktor ve yardımcıları ile tekrar eski bölümlerine döndüm. ama yine de tavsiyemdir. çok yaratıcı, eğlendirici, ve ingilizce geliştirici bir bilim kurgu dizisidir.