tackleberry yazar profili

(bkz: kaygısızlar)
(bkz: sıdıka)
(bkz: mahallenin muhtarları)
(bkz: bizimkiler)
bu tür dizilerde köşkler yalılar villalar yoktur, sıradan halk insanları vardır, o yüzden kendinizi bulup severek izleyebilirsiniz.

sadakat, başkasının malı olmamış olması.

kendilerine, dalkavukluk size bir şey kazandırmaz, demek istiyorum.

sigara, alkol, gece hayatı, kumar, çapkınlık her türlü pislik var ama bana bir türlü bulaşmadı.
çift maske ile dolaşan, her gittiğimiz yerde dezenfektan sıkan arkadaşıma bulaştı bana bulaşmadı.

sorunun devamı haberimizde gizli, ne okuduğunuza inanamayacaksınız, haberin devamı için linke tıklayınız... (bkz: internet haberciliği) tadında başlık.

maaşallah deyiniz ancak marjinal görünmek için günümüzde ateist takılanların benzerlerini 50 yıl sonra marjinal gözükmek için müslüman takıldığını görebiliriz.

artık türkiye'nin de bu tarz bir yönetim şekline geçmesi gerektiğini düşünüyorum ki bunca hukuk fakültesi mezunu artık her eyaletin yeni yasalarına eyaletler arası farklı yasaları öğrenecek, yetecek düzeydedir.

mesela ramazan'da izmir eyaletinde bira içen biriyle oruç tutmadığı için kavga çıkartan birinin o eyalete girişi yasaklansa ceza alsa ya da aynı şekilde erzurum eyaletinde ramazan'da bir kişi içki içtiği zaman bunun orada hoş karşılanmadığını kendisi bunu bilerek bu davranışı yapsa ve sözlü sataşma, taciz ve fiziksel şiddet karşılığında cezai yaptırım beklemese.

benzer şekilde orta ve doğu karadeniz'de bir eyalette silah bulundurmanın normal karşılandığı, silah ruhsatı edinmenin kolay olduğu ancak trakya'da, ege'de silah bulundurmanın suç sayıldığı bir sistem olsa herkes kendini rahat, güvende hissettiği bir eyalette yaşayabilse.

işin diğer boyutu ekonomi, mesela ben diyelim başka şehirdeyim niye verdiğim vergiyle ankara'dakileri doyurmak için, istanbul'da yapılan köprü ve havaalanı için vergi vermek zorundayım? verdiğim vergi bulunduğum eyalette kalsın, oradaki yatırım için kullanılsın ya da niye güneydoğu, doğu eyaletindeki kaçak kullanım bedellerini ben ödeyeyim, onlar kaçak elektrik kullanıyorsa kendi eyaletleri için düşünsünler.

cinayetinin üstü örtülen değerli türk sanat müziği sanatçısı. feministlerin asla yad etmediği biridir, oysa biriyle yasak aşk yaşamış, nerede illegal şahıs var onunla takılmış iffetiyle yaşamamış biri olsaydı bugün hepsi gözü yaşlı mezarına karanfil bırakıyor olacaktı.
ayrılık ateşten bir ok

üç nokta hadi neyse de yeni vefat eden burhan kuzu gibi bir hukuk profesörünün cümlelerinin sonuna iki nokta koyduğunu görürdük...

üç noktanın anlamı: devamını siz getirin, demektir. cümlenin devamını okuyucunun kendisine bırakmaktır ki bunu en çok yılmaz özdil yapar.
misal başlığı açan yazar: üç noktanın suyunun çıktığı an...
okuyucu: dedi duyarcı ezik adam.

sahaflarda gördüğün bütün kitapları okumak istersin, kült olmuş bütün dizi ve filmleri filmleri izlemek istersin, resim yapmak bir müzik aleti çalmayı öğrenmek kısaca hobilerini gerçekleştirmek ya da meraklı olduğun bir spor dalını yapmak, öğrenmek için kısaca spor yapmak için can atarsın ama "uyu, uyan, işe git, işten çık, eve gel yemek ye yat" kısır döngüsü arasında bunlardan hiç birine vakit bulamazsın.

şu dünyaya rahmi koç'un sakıp sabancı'nın çocuğu olarak gelmek varken hergelenin birinin çocuğu olarak gelmişim, keşke seçme şansım olsaydı.

hoplayıver çekirge, zıp zıp zıpla çekirge ile hatırladığım şarkıcı.

seni bulana kadar seni en az 50 defa aldattım.

bir erkeğin sevgilisiyle ayrılık aşaması, ayrılığı unutmaya çalışırken ve ayrıldıktan sonra ruh hallerinin özetlendiği, süreçtir.

ayrılık sinyalleri aldığını düşünürken adının karşısında küfür yazıyor bütün sözlüklerde
artık ayrılık vaktinin geldiğine karar vermiştir bu erkek ve git gideceksen bekleme farklı değilsin sen de demeye başlar.
ayrılık konuşmasında belki bir gün özlersin
akabininde hoşçakal der ve artık özgür hisseder ayrılık onun için kurtuluş olmuştur.
zaten sen beni unatamazsın diyerek de kendini avutur.

kısa bir mutluluk yaşar ancak sonrasında soğuk odasında kendiyle baş başa kalınca düşünmeye başlar ve:
artık kimseyle konuşmuyordur muhtemelen kız ondan bir pişmanlık mesajı beklerken o geri adım atmıyordur. aslında beni sevmediğin zamanlarda alıştım susmaya diyordur ve ekler beni biraz böyle hatırla

ancak artık ayrılık erkeğin kafasına dank etmiştir. bu kez anladım der. muhtemelen iş tersine dönmüş artık hatun kişisi ayrılığı atlatmış, yeni aşklara yelken açmıştır.
afilli yalnızlık erkeği sarmıştır.
ancak hatun kişisinin ondan çok uzak olduğunu fark etmiştir. beni vurup yerde bırakma demeye başlamıştır ama ne çaredir.
erkek kişisi artık son defa görsem seni kaybolsam yüzünde, son defa yenilsem sana demeye başlamıştır.
ses ver dese de nafiledir. kim dokunduysa sana ona git diye kendini avutmaya devam eder.
...
sonrasında:
ah sen bir ölüm kalım meselesi diyerek başka bir kıza atak yapmaya çalışır. seni duymak istiyorum der.

başarılı olur belki ama kısa sürer ya da reddedilir. akabininde eski hatun kişisi için hiç kimse olmadı senin gibi hiç kimse gelmedi bilirim gelmeyecek, demeye başlar. hayatında renkler kaybolmuştur, grinin 50 tonu bir hayata bürünmüştür. "renksiz hayaller dolu dökülen göz yaşlarım, ezikliği kalbimde yaşanmış tüm aşkların" diyordur.

derken takvim yaprağına bir bakar ve tam 4 yıl olmuş dün der. artık alkolik olmasına ramak kalmıştır erkeğin ama bittiğinde yıkık dökük olan hatun kişisi çoktan evlenmiş çoluk çocuğa karışmıştır.
yine emre babanın dediği gibi "evlenmişsin nasıl oldu bulabildin mi sonunda hep anlattığın o meşhur huzuru" der ve eklerim, tecrübeyle sabittir.

rezalet 3. filmi izledikten sonra izlemeyi bırakmıştım. halbuki 2003 yılında büyük bir umutla sinema salonundaki yerimi almıştım... sonraki çıkan filmlerin fragmanlarına baktım ama bendeki o heyecanı yaratmadılar ve izlemedim. zannedersem kimse james cameron kadar iyi yönetemeyecek bu seriyi.

elde patladıklarının onlar da farkında, tırt erkekler de kendini bir şey zannediyor ki biz işimizi gördük posası onlara kaldı.

benim fotoğrafımın bulunduğu bir rozet koymamaları, içler acısı, sözlük adına büyük kayıptır.

herkes aynı şeyi yazmış lilium için çünkü iğrenç bir sesi var ve kendisini iyi hissetmesi için hayata tutunması için cesareti hep daim kalsın diye böyle yapıyorlar. özgüvenini toplasın diye böyle yapmışlar. hani annelerinin benim yakışıklı oğlum diye sevdiği çocuklar olur ya onun gibi.

buradan kendisine sesleniyorum, böyle hunharca eleştirdim çünkü benim için okunmayan hiç bir şiir güzel değildir.

küçükken yediğim tadı damağımda kalmış lezzetti ancak an itibarıyla yediğimdir. en son afyonlu birini gördüğümde "gelirken benden bir şey ister misiniz?" demişti, abi afyonluysan kaymak getirir misin? demiştim, çok isterdim ama tamamen doğal bir şey olduğu için hemen bozulur o, demişti. bir kaç kişiye daha sorduğumda aynı şeyi söylemişlerdi ki elbet bir gün yakınlarından geçersem afyona uğrayıp bu şahane lezzetten yiyecektim. ancak demin her kurumsal bir kuruyemişçiden bira yanına tuzlu fıstık alırken tezgahta görür görmez bayatlamıştır, taze değildir diye düşünmeden hemen aldım. afyonun kaymağı, deyimindeki o meşhur kaymakla daha çok buluşacağımızı zannediyorum.

annesiz babasız büyüdüm, yaşıyorum, öleceğim.