üç yıldır birlikte olduğum sevgili ilacım. ben neredeysem o da benimle geliyor. hastalık sürecimi sizlerle paylaşmak istiyorum.
ben selectrayı panik bozukluk ve sosyal fobi için kullanmaya başladım. ilk iki ay 50 mg olarak başladık, daha sonra 100 mg olarak devam ettim. bu süre içerisinde 25, 50 ve 100 mg arasında azalıp artarak devam ettim ve şu an 100 mg ile devam ediyorum hala. ayrıca bu süreci doktorum ile bereaber götürmekteyim.( yedinci doktora dayanmış bulunmaktayım.) 50 ve 100 mglık dozlar, çok yüksek dozlar değil. vücudunuza ya da size hiçbir zararı yok, yani doktorum böyle diyor. genellikle psikiyatrik rahatsızlıkların tedavi süreci uzun sürüyor. ilaçlar da uzun ve düzenli kullanımda etkisini gösteriyor haliyle. bundan dolayı ilacı kullanmaya yeni başladıysanız, selectrayı uzun süre kullanacağınız fikrine alışın.
ben selectranın herhangi bir yan etkisini görmedim. kullanmadığım zamanlar vücutta geri çekilme yapıyor. doktorum bunun bağımlılık olmadığını, geri çekilme denen bir kavram ile açıklandığını söyledi. mesela ilacı sabah içmeyi unuttuğum zaman, akşam saatlerine doğru kafamda bir elektriklenme oluyor gibi, dalga dalga yayılıyorcasına bu elektriği hissediyorum. ama ilacı içince bir süre sonra geçiyor. yan etki olarak bir şey görmedim dediğim gibi.
selectranın bana etkisini daha çok; panik atak anında yaşadıklarımı sıradanlaştırmak ve olağanlaştırmak olduğunu söyleyebilirim. eskiden bazı zamanlarda ve yerlerde atak yaşayacağımı düşünürdüm, bulunmaktan korktuğum ortamlar vardı. şu an bu düşünce artık tamamen yok oldu. beni biraz daha cesaretlendirdi sanırım. artık diyorum ki; ne olabilir ki en fazla. yani ben çok özel bir insan değilim ve başıma geleceğini düşündüğüm şey benim başıma gelmeyecek. çünkü ben sadece onlarca insandan biriyim diyorum. kendimi kabullenmeyi öğretti bana. tabi bunların hepsini selectra yaptı diyemem. siz de bu süreç içerisinde çok fazla şey deneyimliyorsunuz. olgunlaşıyorsunuz, düşünceleriniz değişiyor. hani "geniş insan" tabiri vardır ya. o tarz bir kişiliğe evrildim.
diyeceğim o ki, etkisini uzun sürelerde gösteriyor. kim başlayacak, o kadar kullanacak diye düşünmeyin. zaman su gibi geçiyor. etrafınızdaki insanların ilaç kullanmaya karşı önyargıları olacaktır. benim de, ailem başta olmak üzere çevremdeki çoğu kişi böyle davrandı. artık bırak şunu diye ısrar edenler oldu. ailem de son zamanlarda bırakmam için ısrar etmeye başladılar. ama ben sadece doktorumu dinledim. siz de doktorunuzu dinleyin. bundan dolayı bu süreci, doktorumla yürütmeye başladım. ha şunu da söyleyeyim; bu süreci tek doktorla bu zamana kadar getirmedim. hangi doktor denk geldiyse ona süreci anlatıp, devam ettim.
sabredin, sabredin, sabredin. korkularınız, çekinceleriniz elbet bir gün geçecek. ayrıca bir de doktorum okumam için şu kitabı önerdi.(bkz:
panikatakta)
bu kitapta da kendi başınıza nasıl başa çıkabileceğiniz anlatılıyor.
son olarak, düşüncelerinizden sıyrılmaya çalışın, gezin bol bol, açık havada bulunun, yürüyün. en önemlisi de fazla düşünmeyin. düşünceler bizi bu hale getiriyor. hepinize geçmiş olsun, inşallah en kısa zamanda şifa bulursunuz.
devamını gör...