selectra

anksiyete, depresyon, obsesif kompulsif bozukluk gibi hastalıkların tedavisinde kullanılan bir ilaç.

ne zaman içsem duygularım körelir, ama bana ağırlık veren düşünceler de puf oluverir.

kendisi mükemmel bir antidepresandir, yan etkisi neredeyse hiç yok ayrıca. yalnız duzenli kullanımda etki ediyor ama.
ayrıca selectra öyle kafayı güzel falan yapan ilaçlardan da değildir, düzenli kullanımda insanı binevi hissizleştirir, kafanız rahat olur.*

intihar düşüncesi ile gittiğimde doktorumun verdiği 28 film tablet hap. kendisi ile deneyimlerimi paylaşacak olursam, 25mg ile başladığımı belirtmek isterim:

1. gün: tüm gün esneyip yatağa girince sabah 5'e kadar uyuyamadım.hoş, bir de sabahın 7 sinde uyandım. umarım düzelir.

3.gün: berbat şekilde uykum varken uyuyamıyorum. hayatımda ilk defa gözlerim bu kadar kapanamıyor.

aylar sonra gelen edit: doktorumun tavsiyesi ile 100mg ' a kadar çıkarttık ve ben daha fazla devam ettiremedim gün içinde ölü gibi yaşamayı. hislerim kaybolmuştu sanki ağlayamıyordum bile. bıraktım...

en masum antidepresan olarak biliyorum.hafiftir,gevşetir,iştah açmayan (kilo yapmayan(u: swh)özel bir ilaç.

bana hala bir etkisi olmadığından(1,5 ay) saldığım ilaçtır.

yan etkisi yok gibi olan ilaç. tabi bünyeden bünyeye değişiyor yan etki durumu ama şu ana kadar diğer kişilerden de pek bir şikayet duymadım.
ilk içtiğim gün çene kaslarımda hafif bir gerginlik olmuştu enteresan şekilde. iştahım da bi beş gün falan kesilmişti. onun dışında bir etkisi olmadı. iştahım da sonradan normale döndü.
ilk zamanlar her şey çok güzeldi gerçekten etkisini gördüm. baya rahatlatmıştı. tabi sonradan ben kontrollere düzgün gitmedim. muhtemelen doktorun ilacın dozuyla oynaması gerekiyordu. o yüzden ben de bir süredir etkisini yitirdi gibi. ya da bu benim baskılanmış halim, bilemiyorum altan. neyse sonuç olarak güzel ilaç tabi kontrollerinize düzgün giderseniz...

çok sık kullanılan bir tür ssrı antidepresan. depresyonda, anksiyete bozukluklarında kullanılır. önemli bir yan etkisi yok. bunun daha çok bilineni lustral'dir. aynı etken maddenin farklı bir markasıdır.

üç yıldır birlikte olduğum sevgili ilacım. ben neredeysem o da benimle geliyor. hastalık sürecimi sizlerle paylaşmak istiyorum.

ben selectrayı panik bozukluk ve sosyal fobi için kullanmaya başladım. ilk iki ay 50 mg olarak başladık, daha sonra 100 mg olarak devam ettim. bu süre içerisinde 25, 50 ve 100 mg arasında azalıp artarak devam ettim ve şu an 100 mg ile devam ediyorum hala. ayrıca bu süreci doktorum ile bereaber götürmekteyim.( yedinci doktora dayanmış bulunmaktayım.) 50 ve 100 mglık dozlar, çok yüksek dozlar değil. vücudunuza ya da size hiçbir zararı yok, yani doktorum böyle diyor. genellikle psikiyatrik rahatsızlıkların tedavi süreci uzun sürüyor. ilaçlar da uzun ve düzenli kullanımda etkisini gösteriyor haliyle. bundan dolayı ilacı kullanmaya yeni başladıysanız, selectrayı uzun süre kullanacağınız fikrine alışın.

ben selectranın herhangi bir yan etkisini görmedim. kullanmadığım zamanlar vücutta geri çekilme yapıyor. doktorum bunun bağımlılık olmadığını, geri çekilme denen bir kavram ile açıklandığını söyledi. mesela ilacı sabah içmeyi unuttuğum zaman, akşam saatlerine doğru kafamda bir elektriklenme oluyor gibi, dalga dalga yayılıyorcasına bu elektriği hissediyorum. ama ilacı içince bir süre sonra geçiyor. yan etki olarak bir şey görmedim dediğim gibi.

selectranın bana etkisini daha çok; panik atak anında yaşadıklarımı sıradanlaştırmak ve olağanlaştırmak olduğunu söyleyebilirim. eskiden bazı zamanlarda ve yerlerde atak yaşayacağımı düşünürdüm, bulunmaktan korktuğum ortamlar vardı. şu an bu düşünce artık tamamen yok oldu. beni biraz daha cesaretlendirdi sanırım. artık diyorum ki; ne olabilir ki en fazla. yani ben çok özel bir insan değilim ve başıma geleceğini düşündüğüm şey benim başıma gelmeyecek. çünkü ben sadece onlarca insandan biriyim diyorum. kendimi kabullenmeyi öğretti bana. tabi bunların hepsini selectra yaptı diyemem. siz de bu süreç içerisinde çok fazla şey deneyimliyorsunuz. olgunlaşıyorsunuz, düşünceleriniz değişiyor. hani "geniş insan" tabiri vardır ya. o tarz bir kişiliğe evrildim.

diyeceğim o ki, etkisini uzun sürelerde gösteriyor. kim başlayacak, o kadar kullanacak diye düşünmeyin. zaman su gibi geçiyor. etrafınızdaki insanların ilaç kullanmaya karşı önyargıları olacaktır. benim de, ailem başta olmak üzere çevremdeki çoğu kişi böyle davrandı. artık bırak şunu diye ısrar edenler oldu. ailem de son zamanlarda bırakmam için ısrar etmeye başladılar. ama ben sadece doktorumu dinledim. siz de doktorunuzu dinleyin. bundan dolayı bu süreci, doktorumla yürütmeye başladım. ha şunu da söyleyeyim; bu süreci tek doktorla bu zamana kadar getirmedim. hangi doktor denk geldiyse ona süreci anlatıp, devam ettim.

sabredin, sabredin, sabredin. korkularınız, çekinceleriniz elbet bir gün geçecek. ayrıca bir de doktorum okumam için şu kitabı önerdi.(bkz: panikatakta)
bu kitapta da kendi başınıza nasıl başa çıkabileceğiniz anlatılıyor.

son olarak, düşüncelerinizden sıyrılmaya çalışın, gezin bol bol, açık havada bulunun, yürüyün. en önemlisi de fazla düşünmeyin. düşünceler bizi bu hale getiriyor. hepinize geçmiş olsun, inşallah en kısa zamanda şifa bulursunuz.

bu ilacı kullanıyordum, baktım hızlı karar veriyorum: ama sonuçlar yanlış oluyor, yanılıyorum.

bıraktım. düşüncesiz gibi davranmaktansa acı çekmeyi yeğlerim.

edit: yine kullanan kullansa iyi eder. yaşama sevinciniz oluyor.
doktorlar daha iyi bilir.

tekrar spora başladığımda enerjik halime döneceğim.

antipsikotik ilaçlarla alınmaması gerektiğini okuduğum ancak kendisi bir antipsikotik olan başka bir ilaçla birlikte bana reçete edilen antidepresan.

bana asla iyi gelmeyen ilaçtır. bu ilacın ne kadar hafif bir ilaç olduğunu biliyorum ancak bu ilaci her içişimde titreme, çarpıntı ve kusma hissi gibi durumlar yaşıyorum. daha önce bu ilaca göre daha ağır ilaçları kullanmış olmama rağmen asla böyle bir şey yaşamamıştım. ancak bunun 50mg. olanından bir tane bile içemiyorum.

ağlama krizlerine girmemden sebep psikoloğa gitmiştim. bana da bu ilaç verilmişti. her seferinde ''hiçbir işe yaramıyor hatta daha kötü yapıyor'' dememe rağmen ''işe yarıyor gayet sen fark edemiyorsun'' denildi. gittiğim yer de pek iyi değildi tabii, bıraktım ben de. gitmeyi de, ilaç kullanmayı da. hiçbir şeyi değiştirmediği gibi ilacı bıraktıktan sonra da çok uzun bir süre beni mahvetmeye devam etti. duygusuzluk ve yanlış verilen kararları getiriyor, iyi olmayan bir şekilde. artık ağlayıp rahatlamak istesen de ağlayamıyorsun, daha kötü oluyorsun. ve daha bir sürü şey.

tavsiyemdir sadece selectra değil, direkt olarak antidepresan kullanmayın. işe yaradıkları yok.

hiç denemedim ama çevremde kullanan bir kaç kişi de işe yaradı. bozuk olan duygu durumlarınızı ilaçlara yüklemeyin ve bir anda düzelmeyi beklemeyin. aaa hapa başladım iyi olacağım diye birşey yok. siz psikoterapi görseniz herhalde kendinizi kesersiniz.

buzdolabında ki milföy hamuruna bile ağlayacak hale getiren antidepresan.
biliyoruz işte bir yerden.
(bkz: ben değil bir arkadaşım)