sürekli susan insan modeli

en sinsi insan modeli olmayabilir.
bazıları çocukluktan susturulmaya alıştırılıyor.
devamlı " sen sus karışma, konuşma, dur " gibi sözlerle büyüyen çocuklar vardır.
bu huy haline gelince, haliyle yetişkin olunca da huy olarak yerleşmiş oluyor.
onun için susandan daha fazla, çok konuşandan korkun derim.
susanın illa ki bir sebebi vardır, susuyordur.
susuyordur ki kırıcı konuşanların verdiği hasardan uzak kalsın.
selam olsun susanlara...

belki de o insan sürekli susmuyordur, kendiniz çok konuşuyorsunuzdur efendim. (bkz: söyleyemediği için susan insan)

ben bazen bu insan oluyorum. karşımdaki insanlar beni buna itiyor efendim. bazen öyle şeyler söyleyip, öyle şeyler hissettiriyor ki insanlar, ya ben konuşsam ne olur konuşmasam ne olur diyor insan. sonra "vay efendim işte sen şöyle sustun, yok böyle sustun". e ne diyeyim ki ben sana, enerjime yazık babuş, tabi susarım sürekli. velhasıl, belki o insan sadece sizin yanınızda sürekli susuyordur, onu bi değerlendirin.

karşısındaki ile muhatap olmak istemiyordur.

fakir varoşlarla muhabbet etmek istemiyordur.

depresyonun bıraktığı bir özellik. malesef düzeltemiyorum, içimden bir şeyler anlatmak gelmiyor.

gerçeğini bildiği yalanları, dinliyor olmayı seviyordur.

susaktır.

bir gün piyano başında boşu boşuna türküsünü söylemesi çok olası olan insandır.

konuşmaya dermanı yoktur,karşısındakini muhattabı görmüyordur,küçüklükten susturulmaya alışmıştır veya o kişiyi sevmiyordur