türkiye büyükşehir belediyesi yazar profili

göztepe'nin rahat yenebileceği takım.

yerli çocuk romanı yazarı.

hem ismi hem sesi hem kendisi güzel olan, severek dinlediğim şarkıcı.

gelmiş geçmiş en güzel kadın ismidir.

gs'nin çöpleri kuş tayfanın ağzını sulandırıyor... ne büyüksün cimbom...

göztepe maçında karakterini sergileyen topçu.

fenerbahçe kamplarında öğretiliyor sanırım bunlar. e tabi kırmızı kart yememe garantisi de olunca...

acun ılıcalı fenerbahçe asbaşkanı iken yapılmış soruşturmadır.

yıllardır unutulmamış efsane olay.

bana günlerdir seri dondurma vermeyen allahsız uygulama.

tek büyük.

her ağustos ayında "o sene bu sene" diyen taraftar kitlesi, mayıs ayı geldiğinde büyük bir hayal kırıklığına uğrayacak. tıpkı yıllardır olduğu gibi...

(bkz: mayıslar bizimdir)

saçlarına perçem yaptırdığı, gözlüğünü taktığı ve kışlık topuklu çizmelerini giydiği andır.

buz gibi gerçektir.

kafasını kullananın ve yeterli özgüveni olanın, parmaklıkları bükerek kurtulabileceği hapishane.

bu önemli ve ulvi anın yıl dönümünde (18 ağustos) bu başlıkta deneyimimi paylaşmak istedim.

eskiden uçak korkum vardı. uzun bir süre de uçağa binmedim.

istanbul'dayken memleketime gitmek için, gözü karartıp uçak bileti aldım. bu benim kendi başıma yaptığım ilk uçak yolculuğu olacaktı.

istanbul havalimanı'ndan kalkacak uçağım için check-in'imi yaptım ve iç hatlar güvenlik kontrolüne doğru gittim. ilk uçuşum olmasına rağmen sistemi çözmüştüm. ancak attığım her adımda heyecan daha da artıyordu.

terasta bir sigara içtim ve türk hava yolları'nin 8:30 uçağına bindim (destinasyonu yazmayacağım). kapılar kapandı ve pushback başladı. heyecan gitgide artıyordu. ilk uçak yolculuğum ve tek başımaydım. daha önce uçak korkusu olan ve hiç uçağa binmemiş bir insan için büyük bir eylemdi. bindiğim uçağın üzerindeki "turkish airlines" yazısı bana güven veriyordu.

17r/35l pistine geldik ve pist başı yaptık. ardından beni koltuğa yapıştıracak biçimde motorlara gaz verildi ve hızlandık. biz hızlandıkça heyecan artıyordu. sonra yerden teker kestik ve havalandık. panik atak geçireceğimi düşünürken aksi bir şekilde rahatlamıştım. yerdeki kamyonlar ve uçaklar bir anda sinek kadar küçüldü, ardından o meşhur kulenin önünden geçtik ve karadeniz'e doğru havalandık.

son 1 yıl içinde 10'dan fazla uçak yolculuğu yaptım ama hiçbirinde o tat yoktu. bir daha o tadı alamadım. her şeyin ilki güzeldir sonuçta.

uçak korkusu kendi başınıza yenebileceğiniz bir korkudur.

manyetik levitasyonla çalışan tren çeşidi.

istanbul'un işlek bir noktasından, istanbul havalimanı'na kadar yapılmalı. havalimanını daha ulaşılabilir kılarak havalimanının yolcu sayısını artıracaktır.

(örneğin) mecidiyeköy'den istanbul havalimanı'na 5-10 dakikada gittiğinizi düşünün. duruma göre farklı noktalardan da (beylikdüzü, fatih, kadıköy vb.) bağlantı kurulabilir. havalimanına ulaşımı bu kadar kolaylaştırdığınızda insanlar bu yolu tercih edeceği için maliyetini her türlü çıkartacaktır.

(bkz: shanghai maglev treni)

madem bu kadar uzağa havalimanı yapıyorsunuz, ulaşımını da kolaylaştırın.

buna gerek yok, burası ekşi sözlük değil. siz sahiplenirsiniz ama çok geçmeden yazar olur zaten.

sözlük beni yazar yap allahsız.

edit: 2 günde yazar oldum. çaylak sahiplenip ne yapacaksınız açık mert korkusuz.

dindarlık şu an halihazırda azalmaktadır. ancak asla bitmez.

yıllar sonra daha küçük kesimler inanmaya devam edecektir, ancak hiçbir zaman sıfır olmayacaktır. bazı insanların hem dine ihtiyacı var, hem de inanmak istiyor.

ya yeni terminaller yapın, ya da sıfırdan daha büyük yeni terminal yapın, ya da istanbul havalimanı'na ulaşımı kolaylaştırın.

mahşer yeri gibi havalimanı. insanlar içeriye sığmıyor, taşıyor. oturacak yer bulunamıyor, insanlar ayakta uçak bekliyor. gelen yolcu kısmında iğne atsanız yere düşmez. terminal "beni büyütün" diye bağırıyor.

iki havalimanı da geliştirilmeli; hem yolcuya kolaylık olsun, hem de iki taraf cazip olsun, isteyen istediğini kullansın.

haydarpaşa garı için de bir durak yapılmalıydı.

yakında haydarpaşa kullanıma açılırsa çok işe yarar. kadıköy meydan-haydarpaşa arasında yaklaşık 500 metre var ve her türlü iş görürdü.

ayrıca yeni nesil, daha hızlı setler kullanılmalı (120-160 km/h). sonuçta havalimanı metrosu bu, daha hızlı olmalı.