unibearse yazar profili

bu yayın falan ugrasacaklarina neden acaba bir youtube kanali açıp oradan atısmıyorlar?
ıyi olurdu valla.

rothko ile ilgili bir belgesel izlemiştim, sonrasinda rothko tablolarini anladigimi dusunup sevmeye basladim.
tabiki anlamadim, sorsan bu ne diye iste insan, tutsakligi, kaliplara sikismak falan diye geveler dururum.

oldum olası sevmem onu yapicam sunu yapicam diye konusanlari
yap abicim ondan sonra konusalim

gidin gencler. ben 16 yil once gittim biryerlere oralardan baska yerlere.
simdi yine döndüm cesitli zaruretler nedeniyle fakat siz gidin.
gidin calisin okuyun, korkmayin ac kalmazsiniz, gozunuzu karartin.
hayat kisa, dunya turkiyeden ibaret değil, ne cennetler var kesfedilmeyi bekleyen. buaralar ucak biletleride ucuzken gidin.
edit: imla

hayırlısı olsun diyip gecilmesi lazim. ısimize gucumuze bakalim.
zamanla öğrendiğim birsey var, illaki daha iyileri her daim geliyor.
edit: imla

venezuela'nin ezine peyniri çok meşhurmuş. ondan olsa gerek. her giden bir kaç kalıp alıp getiriyor

bu tür başlıklar bir çok yazarin ego tatmin alani olmaktan oteye gidemiyor.
herkes okumuş, herkes sindirmis, ama ön yargılarından bir tutam bile kurtulamamış ki sadece bir başlıktan yola çıkarak hiç tanımadıkları insanlar hakkinda yorum yapmayi kendilerinde hak buluyorlar.

keşke ergen olsam. herşeye 0dan başlarım ne güzel.

her durumun kendine ozgu bir güzelliği oluyor. yagmurlu olur, güneşli olur farketmez yani. ıcinde bulundugunuz anın tadini cikarmaktir mesele.

guneydogu asyada siklikla gordugumuz canlilar. endonezyada adina "biawak" deniyor. googleda bakarsaniz bulabilirsiniz.
gecen haftlarda burda agir yagis vardi, bir kac kere yolda denk geldim bunlara, hatta birinde mahallaleli yakalamis bunu, ne yapcaksiniz diye sordugumda, aksama mangal yakip yeriz dediler. eyvallah diyip kactim mekandan.

hicbirseyin sonu değildir arkadaslar. hayat yaptigimiz yanlislardan ve bunlardan aldığımız derslerden ibarettir. yanlis yerde olduğunuzu düşünüyorsanız, dogru karar bir adım kadar uzakta.

tweeterda trend olan başlık.
ak gençlik reisten bedelli affi istemesi durumu.
yanlış anlamayın, bedelli askerliğin karsisinda değilim, isteyen askere gitsin, istemeyen gitmesin. lakin, ak gençliğimiz, sagda solda kefenimizi giydik bekliyoruz diyen güruh şuan sosyal medyada bedelli affi diye hashtag açıp reisten yardim dileniyor. ıki yuzluluk nedir, nasil olur? ıste tam olarak böyle.

en hızlı değildir o, en hızlı olsa duramazdik yani

bunu lisedeyken bende yapiyordum birde ustune tam bir mal gibi "keh keh nekadarda marjinalim, farkliyim" diye kendi kendimi gazliyordum. neyse mal oldugumu anlamam cok uzun surmedi. bak isine iste, hosuna gidiyorsa yap, yasa hayatini. sana ne milletten dedim kendime.

kulaga basta mantikli gibi gelse de, aslinda cok dogru olmayan onerme.
sonucta kimse cikipta iliski basinda maddeler halinde kendini anlatmiyor, genelde yavas yavas cikiyor bir cok sey ortaya. kendi ailenize bakin, anneniz babaniz kac yilda birbirlerini taniyip alisabilmisler.
"ya bu tipler direk belli oluyor" diyenlere cevabimda olmuyor. en basta herkes bir kelebek kadar masum gorunuyor yada size karsi oyle davraniyor. "disarida asabi gibi ama bana karsi cok iyi" bu cumleyide cok duyuyorum. bu noktada aklima gelen sey ise ailenin kizlarina olan ilgisi yada ilgisizligi. bakmayin, bizim aile yapisi falan diyoruz ama, bir cok aile sirf cocuk yapmak icin cocuk yapiyor ve bu cocuklar bir birey olarak buyumuyor, hic bir zaman gereken ilgiyi gormuyor ailelerinden ve kendisine ilgi gosterildiginde bunu kaybetmemek icin bir cok seye katlaniyor. buarada bu dediklerim hem erkek hem kadin icin gecerli. bakin bu tur toplumlarda erkeklerde bu tur ilgiyi, yol gosterici figurleri disarida ariyor. sonra niye bu kadar mafya turuyor? iste bu yuzden. abiler, reisler kol kanat geriyor bunlara, ailelerinde bulamadiklari o aile ortamini buralarda buluyor, ve yine ayni sekilde kaybetmemek icin herseye hazir oluyorlar.
ilisklerin en buyuk tanimlayicisi ailenin cocuklarina o ana kadarki yaklasimlaridir, bu cocugun ilerideki iliskilerinde belirleyici faktor oluyor.

bizler turk aile yapisini duzeltmedikce, cocuklarin birer birey oldugunu kavramayamayip onlara gereken ilgiyi alakayi ve sevgiyi gostermedikce bu olaylar durmayacak.

yıkık diye bir kelimeyi ilk defa duyuyorum. vay arkadaş kaçırıyoruz böyle şeyleri hep.

jakarta'dan bildiriyorum.
geçenlerde biri whatsapp üzerinden broşür göndermiş bana. mezar broşürü ve mezar yeri fiyatları 500bin den başlıyor.

ziyaaaaaaaaaaaaa

ailem hayvancılık sektöründe, dolayısı ile bu sektörün içinde büyüdüm.
doğrudur, çobanların çoğunluğu şuan afgan. çünkü kendi vatandaşımız "ben çobanlık yapmam diyor".
şuan çobanlara verilen maaşlar genelde 4bin lira üzeri (istisnalar ve istismarlar elbette oluyor). benim şahsen şahit olduğum bir durum oldu, bir tanıdığımız genç bir arkadaş iş bakıyordu, önerdik bu işi 4500lira civari bir ucret ve tabiki sigortası falan herşeyi var. kabul etmedi, ben çobanlık yapmam dedi, asgari ücret ile bir sitede güvenlik görevlisi oldu.
tercih meselesi tabiki ama bu isleride illaki birilerinin yapması gerekiyor, sen ben yapmazsak afgan yapar paki yapar.

şu açıdan mantıklıdır;
akp'nin başarılarından biri, muhtarlari elinde tutmasindan kaynaklanıyor. milyonlarca muhtar var, ve bu muhtarların üzerlerinde az veya çok etkisi olduğu vatandaşlar var.
kılıçdaroğlu demekki akp'nin taktiklerini kullanmaya başlıyor.