veterineramahayatınsokakkedisi yazar profili

yazmaz olur mu? elbette yazıyordur, ancak karşı tarafta artık iş işten geçtiği için veya önemsenmeyeceğini bildiği için gösterme gereği duymuyordur. odasının bir köşesindeki defterin içinde bulabilirsiniz yazdıklarını.

‘canım sızlıyor’
ah mustafa, daha çocukken nasıl kurdun bu cümleyi. bu gece en içten sana kaldırdım kadehimi, yanımızda olmanı istedim. eminim diğerleri de istemiştir. senin çocukken yaşadığın duyguyu şu an yaşıyorum mustafa. ‘canım sızlıyor.’
“neresi,” diye sorsan gösteremem ama sol üst taraflarda bir yer. niye böyle mustafa? niye hiç özlenen, anılan, aranan biz değiliz? biz niye sevilmeyi beceremiyoruz mustafa?
nereye gidersek gidelim fazlalığız, dünya’nın en güzel yerine, en varoş mahallelerine, evimize, sevgilimizin yanına ait değiliz. hiçbir yere ait değiliz mustafa. işte bundan bizim yoldaşlığımız. yalnızlığın kuytu, karanlık köşelerindeki yoldaşlığımız tüm mustafalarla.
rakı dolduralım eksilmesin, arkada kayahan çalsın, gecenin sonuna doğru neşet baba alsın eline sazı ama o rakı hiç azalmasın. kadehlerimiz kırılsın, konuşmadan anlaşalım, o karanlığı bir tek biz bilelim, o dibi biz görelim, en güzel biz aşık olalım ve en güzel hüzün bizde olsun. gecenin sonunda ‘şerefe!’ diye bağıralım. evet, hüznümüz kadar büyük olan şerefimize.

ayağa kalkmışken bana da çay koyar mısın?

karanlık sözler yazıyorum hayatım hakkında

öyle yoruldum ki yoruldum dünyayı tanımaktan

saçlarım çok yoruldu gençlik uykularımda

acılar çekebilecek yaşa geldiğim zaman

acıyla uğraşacak yerlerimi yokettim.

ve şimdi birçok sayfasını atlayarak bitirdiğim kitabın

başından başlayabilirim.

(bkz: kanla kirlenmiş evrak)

(bkz: nahit ulvi akgün)

şu ahir ömrümde aldığım en doğru karar olabilir. ama bir tane besleyince ikinciyi alayım, üçüncü de olsun deyip bu batağa düşerseniz sonu pek hoş yerlere gitmiyor. tecrübeyle sabit.

dün gece denediğim, yumuşak notaları olan bir rose şarap. kabartmalı kurşun detayı ve etiketin altındaki romantik rose şarap hikayesi çok hoşuma gitti.

vertigo atağı geçirdiğim için acile gitmiştim ve doktorlar, refakatçi imzası olmadan çıkamayacağımı söylediler. hastaneye geldiğim taksici amca imza atmıştı. :)

en son hediye ettiğim kişi, kitabın içerisine ona yazdığım notu bile okumadığı için vazgeçtiğim eylemdir.

kobra murat. şakasız.

memleketimin nadir güzel şeylerinden olan bir mekan. kaliteli kahvesinden tutun da, sanat atölyelerine, zengin kütüphanesine kadar her şey var. çalışanları ve sahipleri çok güler yüzlü.
tokat’a yolunuz düşerse mutlaka uğrayın derim. son derece huzurlu ve nezih bir kafe.

ne yapmalı? kucağına mı atlamalı?

üniversiteye hazırlanırken imdadıma hızır gibi yetişmişti. tek sıkıntısı bıraktıktan sonra onsuz ders çalışamamaya başladım. tuhaf bir bağımlılığı var. ancak, inanılmaz faydalı.

“ayrılık ne biliyor musun? ne araya yolların girmesi, ne kapanan kapılar, ne yıldız kayması gecede, ne ceplerde tren tarifesi, ne de turna katarı gökte. insanın içini dökmekten vazgeçmesi ayrılık. ipi kopmuş boncuklar gibi yollara döktüğü gözlerini,
birer damla düş kırıklığı olarak toplaması içine. ardında dünyalar ışıyan camlar dururken,
duvarlara dalıp dalıp gitmesi.türküsünü söylecek kimsesi kalmamak ayrılık.saçına rüzgar, sesine ışık düşürememek kimsenin. çiçekçilerden uzağa düşmesi insanın yolunun. evlerle sokaklar arasında bir ayrım kalmaması…
ayrılık o küçük ölüm, usta dokunuşlarla bizi büyük ölüme hazırlayan…”

(bkz: insanın acısını insan alır)

dün gece farkettim bunu. sadece bir kişiyi değil, bir çok şeyi artık sevmiyorum. tutkuyla bağlandığım herhangi bir şey yok. yapmaktan keyif aldığım bir takım şeyler var fakat bunları sevdiğim için mi keyif alıyorum, yoksa canım sıkıldığı için mi?
her neyse…
velhasıl kelam bu durum kimi zaman insanı yüklerinden arındırsa da, bazı zamanlarda huzursuzluk ve burukluk bırakıyor.

güüünaydın sözlük. omuzlarınızdan kuşların havalandığı bir gün olsun .

bir kişinin cehaleti, bir bebeğin hayatına mal olmuş ne yazık ki. denilecek bir çok şey olmasına karşın hiçbir şey demek gelmiyor insanın içinden.

samsun/atakum’da olan eşlik edecekler mesaj kutumu şenlendirebilir!!

(bkz: monte kristo kontu)

bu topluluğun insanları söğüşlemesi, hayvanlar üzerinden rant sağlama çabası şaşılacak bir şey değil. maalesef şu anda hayvanseverlik adı altında kurulan bir çok dernek, vakıf vs. böyle. umarım insanlar uyanır bu duruma artık.

hayvanlara yardım etmek için illa ki birilerine para göndermenize gerek yok. sokağa çıksanız yüzlercesi yardım bekliyor zaten. onlara yardım edin.