kedi beslemek

kedi evcil olmasının yanında bir anlamda da besleyene yabani hayvan beslemenin hazzını veriyor. köpek gibi ufak bir hediyeye kanmaz kediler. bununla da gururlu olduklarını gösterip karakter dersi veriyorlar. nankörlük hikayesinin ardındaki sebep budur.

1 saat peşinizde dolaşır yaş mama için; verirsiniz, yemeğinin yer ve arkasına bile bakmadan yalanmaya gider.* işte kedi beslemek budur, sevgi istediğiniz anda arkasını dönüp gider ama en beklemediğiniz anda size sarılırlar.

iflah olmaz bir köpek insanı olduğum için neden yapıldığını asla anlayamacağım aktivitedir. kedileri severim. iş yerimin yakınında yaşayan sokak kedilerine hep çantamda taşıdığım iki paket kedi mamasından da veriyorum ancak apartmanda yaşayan biri olarak, kılına tüyüne hiç alışamam.

benden uzak olsun dediğim iştir.

bir kere alışınca müptelası oluyorsunuz. yavrular biraz daha şımarık olabiliyor ama biraz daha yaşını almışsa varlığı yokluğu bir inanılmaz huzur veren bir tatlılık abidesi oluyor.

güzel şeydir aizizim kah güldürür kah sinirlendirir o kedicik ama sonunda hep kendini sevdirmeyi başarır.

kedi beslenmez efenim kedi kölesi olunur. canı isterse sevdirir istemezse yüzünüze bakmaz. bir şeyi sebepsiz yapmaz. etrafı dağıtıyorsa bilerek yapmıştır. mandalina burunları en sevilesi yerlerdir.

taşınınca benimkini bırakmak zorunda kaldım komşuya. gittiğim yerde ona sıcak bir ortam sağlayamayacaktım ve biraz hastalıklı bir kediydi.

şimdi de bahçedeki kedileri besliyorum ama hep bi kavga hep bi hır gür. benimki olsa bunların yanında baya dayak yermiş. yavru olan bile azman olmuş buralarda.

gerçekten bir tutku ve özveri isteyen bir iştir. zira eşimin çok sevdiği cadı kedisini bütün zorluklarına rağmen evimizde tutmasının başka açıklaması olamaz.

gerçekten zevk alarak, severek yaptığım iştir. ama be kardeşim ayda 4 kilo mama yenir mi ya ? ocağımı söndürdü herif.
kedi dediğin 3 -4 kilo olur, 10 kilo olmaz. *

çevremde ne kadar köpek insanı varsa bir kediyle vakit geçirdikten sonra kedilere bakış açısı çok değişti. evinize girdiği an o ev artık eski ev olmuyor. huzurunuz artıyor, varlığı size neşe katıyor.
aynı cinste olan kediler bile farklı karaktere sahip oldukları için o muhteşem duruşları karşısında hayrete düşüyorsunuz. siz onu eğittiğinizi zannederken o sizi çoktan eğitmiş oluyor ve bir bakmışsınız ne istese farkında olmadan yapıyor olmuşsunuz.

yalnız yaşamaya başlayabilirsem yapacağımdır.

bulunduğum arazide yaklaşık 10 tane kedi var anne ve yavru olmak üzere 2 sini sevebildim henüz. doğal ortamda avlanarak besleniyorlar, asla şımarmıyorlar. yiyecek için tanımadıkları insanlarla savaşıyorlar. cesaretleri ve duruşlarına hayran kaldım. biri de mutant bir dişi, gözleri farklı renk.

yorucu fakat yorulduğunuza değen bir eylemdir. ben de bir kedi besliyorum. bazen çok miyavlıyor, uyutmuyor.

kediler hakkındaki yanlış bilgiler nedeniyle besleme kelimesinin gerçek anlamında kullanıldığı eylemdir. ne yazık ki pek çok kişi için kedi beslemek sadece mama vermek, kum değiştirmek ve arada bir oynamak ya da okşamak anlamına gelmektedir. halbuki kedi beslemek, kedi bakmak ya da kedi ebeveyni olmak demek birlikte yaşadığınız kedinizin fiziksel, zihinsel, psikolojik ve sosyal tüm ihtiyaçlarını karşılamak demektir. bunun için yapılması gereken ilk şey ise kedilere dair genel geçer kanılara dayanan mitleri bir kenera bırakıp, kedilerin ihtiyaçları hakkında bilgi edinmek, ona doğal ihtiyaçlarını karşılaması için gerekli imkanları sunmak ve bir zahmet kedilerin beden dilini öğrenmektir. psikopat, huysuz vb diye tanımlanan kediler sadece mutsuz ve ihtiyaçları göz ardı edilen kedilerdir.
buradan

insanın ömrüne ömür katan eylem. sokakta zorluk çeken zavallı bir hayvanı evde misafir etmek en makbulüdür.

hem dışarda hem evde. sadece kedi değil, ihtiyacı olan her köpeği ve kuşu da beslemek lazım gelir. ancak mevzu bahis evde kedi beslemekse, işte o anlatılmaz yaşanır. evimizin neşesidir, her hareketini hipnoz olmuş gibi izliyoruz. götünü yerim.

uzaylı beslemek ile eş değerdir.

dünyadaki en güzel şeydir. hatta zaman zaman kedime bakar ve "biz bunca yıl sensiz nasıl yaşamışız be şebek?" diye sorarım

ona sakatat kaynatıyorum, bizzat kemiğin kendisini kaynatıyorum veriyorum ama o dev gibi kelebeği tavanda avlayıp mideye indiriyor. geldi karnımda yatıyor şimdi.

bir kaç yıl önce vardı benim bir tane russian blue cinsi.
tembel, yat yuvarlan modundaydı ama bir dilim salam için dünyayı satardı, öyle densizdi zibidi.