1.
insana mutluluk veren sıradan olaylar
kitap almak, eve götürene kadar okuduktan sonra kitaplığımda nereye koyarım diye düşünmek
devamını gör...
son tanımları
2.
yazarların en çok özlemini duyduğu şey
okul bitip aile evine geri döndükten sonra öğrenci evim..
devamını gör...
4.
bir oturuşta bitirilen kitaplar
az önce bitti uzun zamandır ara vermeden bi solukta bir kitap okumamıştım. "bugün kalan hayatımın ilk günü.."
devamını gör...
6.
yazarların kendileri hakkındaki düşünceleri
kahraman denizin yüreğimin üstünden isimli bi şarkısı var şarkıda diyo ki "kendini kim yenmişse o ermiş". kendimi bi yenebilsem güneşli mas mavi bi gökyüzü var.
devamını gör...
7.
yazarların en sıkıcı özelliği
melankoli bağımlılığım.. en neşeli günü bile hüzünlendirebilir bi yeteneğim var.
devamını gör...
9.
felsefenin aşırı gereksiz bir şey olması
ben işin içine doğdum be, babam felsefe öğretmeni annem edebiyat manyağı. gerekliliğini tartışacak konumda değilim yani....
devamını gör...
10.
gereksiz abartılan şeyler
yazım hataları, yahu adam da yı de yi ayırmadı diye neden hakarete uğruyor anlayamıyorum. salın şu insanları.
devamını gör...
11.
alttaki yazara bir mesaj bırak
hayatın su gibi aktığını söylerler, doğru. söylemeyi unuttukları o akan su senden çok şey götürücek umutsuzluğa kapıl diye söylemiyorum, götürdüklerinin yerine baharı koy, güneşli günleri, aydınlık sabahları. yaşamaya ve yaşadığına değecek ne varsa ekle ömrüne.
devamını gör...
12.
durduk yere insanın aklına gelen replikler
34 yaşındayım bi seni sevdim çok saçma çok saçma ulan çok saçma
devamını gör...
13.
üniversitede yaşanmış en büyük pişmanlık
benim en büyük pişmanlığım öğrenciliğin tadını çıkarmamak, kendi kendime zehir etmişim o yılları. okul bitince zaten zehir oluyomuş her şey...
devamını gör...
14.
garip fobiler
şarkıcı kıraç.. evet yanlış okumadınız. çocukken gördüğüm kâbus yüzünden kıraçı görmeye ve duymaya dayanamıyorum. hani bir kâbus görürsünüz ve onu defalarca görürsünüz ya öyle bir şeydi. neyse ki eski popülerliği yok..
devamını gör...
15.
geceye bir şiir bırak
oysa ben bir akşamüstü oturup turuncu bir yangının eteklerine, yüreği avuçlarımda atan bir can yoldaşıyla dünyayı ve kendimi tüketmek isterdim. öyle bir tüketmek
ki, sonucu yepyeni bir "ben"e ulaştırırdı beni, kederli dalgınlığımdan her döndüğümde...bir ben ki tüm ilişkilerin
perde arkasını görür de gülerdim sessizce yapay yakınlıklarına insanların. kim kimi ne kadar anlayabilir ömür hanım?
ki, sonucu yepyeni bir "ben"e ulaştırırdı beni, kederli dalgınlığımdan her döndüğümde...bir ben ki tüm ilişkilerin
perde arkasını görür de gülerdim sessizce yapay yakınlıklarına insanların. kim kimi ne kadar anlayabilir ömür hanım?
devamını gör...
16.
çağımızın hastalığı
doyumsuzluk, elinde olanla asla mutlu olmamak insanlardan hatta kendinden çok maddeye değer vermek.
devamını gör...
17.
kafede yalnız başına oturan insan
çoğu arkadaşımın garip karşıladığı yinede övdüğü bir özelliğimdir. gider deniz kenarında bir yerde kahve ısmarladım kendime, kafamı tartardım ne yapıyorum, ne düşünüyorum, ne istiyorum, ne bekliyorum sorar, kendimi dinlerdim. geçmiş zaman kipi malum virüsten tabi. galiba şu sıralar en çok özlediğim aktivite.
devamını gör...
18.
yakın arkadaştan bir anda soğutan şeyler
ben bir başkası hakkında yaptığı acımasızca yorumda soğuyorum, sen kimsin ki demek geliyo içimden.
devamını gör...
19.
ödünç verilen kitabın bir türlü geri gelmemesi
o yüzden kitaplarımı ödünç vermem, aynı evin içinde anneme bile verirken elli kere uyarırım bir yerine bir şey olmasın diye.
devamını gör...