yalnızlık iyidir yazar profili

sessizdim ama asla kör olmadım.

uzun zaman oldu, hiçbir şey söylemeden herkes kendi yolunu gitti . ve sanki herkes öyle bir yemin etti ki, bazı konular hiç açılmadı. kafadan geçerken bile ona ait düşünceler sanki bir çizgi o düşüncelere engel oldu .sırf bazı anılar canlanmasın diye herkes yolunu , yönünü değiştirdi . iyi bir hayat yaşamak herkesin hakkıydı ama eksik hayat yaşamayı bir taraf seçti . herkes biliyordu hayatta her iki taraf için de hep bir şeyler eksik olacaktı ama bu acıyı , özlemi yaşamayı bir taraf kendine görev edindi. gerek var mıydı böyle fedakarlığa diye soranlara hep sessiz kaldı bir taraf . hayat o insana birinin mutluluğundan , nefes almasından , yaşamasından , mutlu olmayı öğretti . ve şu söz ayakta tutmaya çalıştı , bir ben kaldım ikimizden . ben seni hiç unutmadım.

çok şey öğretir insana. güçlü olmayı , tek başına mücadeleyi , yanındaki insanları tanımana yardımcı olur. o yüzden acıdan geçmeyen insan biraz eksiktir .

insanlar duyarsız değil , insanlar yoruldu . sürekli kötü haberler, sürekli çaresizlikler ,sürekli umutsuzluklar , insanlarda öğrenilmiş çaresizlik yarattı .ve artık ; umursamamak, bir başetme yoluna dönüştü .

ailene zaman ayırıyor musun ? elbette . güzel . çünkü ailesiyle vakit geçirmeyen adam asla gerçek bir adam olamaz.

sofraya küsmüş çocuk gibiydim , bir iki ısrar etsen dönecektim . ama sen çoktan razıymışsın aç bırakmaya .

açıkçası , seni çok özledim. ama içimde neleri kırdığını bir bilseydin , sen bile ,bir daha seninle konuşmak istemezdin .

şu an ankara’da hasret rüzgarları bile esmiyor , aşırı sıcak . şakası bir yana ankara güzel şehir . bir grup bu şehri çoğu şeyden mahrum , soğuk ve anlamsız bir şehir olarak adlandırıyor ama bilmiyorlar ki ankara’nın gerçek sevenleri bu şehri her şeyi ile kabul ediyorlar. grisiyle , soğuyla , bürokrasisiyle , denizi olmayışıyla . ankara insana bir huzur veriyor , evet bunu hakikaten anlamak zor sizin için ama öyle . bu huzuru nasıl anlarsınız bilmiyorum , sıfırdan gelip ankara’da düzen kurabilirsiniz . diğer büyük şehirler gibi sizinle savaşmaz , büyüklü ile gözünüzü korkutmaz , yaşar gidersiniz ankara’da .

galiba bizde sorun var. balkona çıkıyorum hava alayım diye arabada son sez , dışarı çıkıyorum bi yere oturayım diye , arabada son ses demet akalın . şöyle bi mutlu olamadım bu yaşıma kadar . zaten böyle bir mutluluk istemem .

yaptığı iyilikler karşısında nankörlük görmek , insanda aşırı aydınlanmaya neden oluyor . evet iyilik karşılık görmeden yapılırsa makbuldür ama nankörlük başka bir şey. o saatten sonra hiçbir şey eskisi gibi olmuyor .

şu an tv de izlediğim film , daha önce de izlemiştim ama yaşın vermiş olduğu olgunlukla mı veya karşı tarafı anlamakla mı alakalı bir gerçekle yüzleşiyorum . şener şen ve berfo 35 yıl sonra yüzleşirken berfo şu sözleri söylüyor. ben aşkım için en sevdiğim arkadaşımı sattım , aşkım için en sevdiğim arkadaşımın altınlarını çaldım , sen aşkın için bunları yapabilir miydin diyor ve şener şen hiçbir şey demiyor . evet şener şen haklıdır ama berfonun durumunu da anlamak lazım bence . evlendiği kadın 35 yıl onla konuşmuyor , tek kelam etmiyor , o yine de ondan vazgeçemiyor. arızalı gibi görünse de çok değişik kafalar .

bu kadar affedici olmayın . insanlar ne yaptıklarını çok iyi biliyorlar .

gidenlerin bıraktıkları ağır gelir kalanlara .

bugün şöyle bir yazı okudum. sabahları sizi kimse uyandırmadığında , geceleri sizi kimse beklemediğinde , ve ne dilerseniz yapabildiğinde buna ne dersiniz ? bence çok yaman çelişkili bir soru . bunlara tam anlamıyla özgürlük diyemeyiz bence, çünkü yalnızlığa insanı iten nedenler vardır ve bu nedenler bazen çaresizlikten olabilir. çaresizlik insanı yalnızlığa sürükler ve tercihe zorlar insanı . her tercih bir özgürlük değil , bazen çaresizliktir .

vazgeçmek zorunda bırakıldığım yerlere o kadar kırgınım ki .

nerde benim güzel ankara’mın ayazı , nereye gitti. alışık değiliz ankara senin böyle sıcak yüzüne . sen yine asil , sade , soğuk , gri , günlerine geri dön .

o yüzden kalp kırmadan , hak yemeden , yaşamak çok önemli .

açıkcası , seni çok özledim. ama içimde neleri kırdığını bilseydin , sen bile , bir daha seninle konuşmak istemezdin .

dirisini mutlu etmediğiniz bu hayatta ölüsüne ağlamayın .

vicdan , merhamet, iyilik ve saflık her insanda az yada çok olabilen duygulardır . her şeyin fazlası zarardır diye bir sözün bu davranışlarlada alakalı bir durum olduğunu düşünüyorum . çünkü bu iyilik kavramları insanı üzebiliyor . çünkü karşılık dahi beklemediğin birine yaptığın iyilik veya adına her ne dersen , sana nankörlük olarak döndüğünde , çabana , fedakarlığına , harcadığın zamanına üzülüyorsun . bu iyi davranışların bi tık üstü fedakarlık . şuda unutulmamalıdır ki haddinden fazla yapılan fedakarlık kendine yapılan bir ihanettir.