yavuvuzelayavenezuela yazar profili

yar beni bu yolda bahtsız bırakan,
hıyar gibi tatsız, göğsümü kanatan;
dar gelir osman sana dizeler pek,
darbeli matkap vuvu sana bunu yaşatan

ya git bu isimle kitap yaz şiirine başlık koy ne bileyim albüm falan çıkar gecenin köründe ne yutkundurtuyorsun durduk yere

bu ancak olsa olsa hendrix'ten tut da jimmy page, joe satriani, slash, john petrucci, gary moore, steve vai diye uzayan bir liste olur, herkesin kendi müzik beğenisine göre içini döktüğü.

o yüzden ben buraya tek bir gitarist yazmak yerine iyisi mi sizi keyiften mest edecek bir video bırakayım:

şu tonlara içi erimeyen bizden değildir. (favorim 4.40 itibariyle nuno bettencourt)

kimsenin yarasına parmak basmak gibi olmasın ama şu dünyada anası babası tarafından bile sevilmeyen hatta hor görülüp dışlanan insanlar varken sizin pollyannavari konformist beklentilerinize tüküreyim gidin iki schopenhauer okuyun da belki günün birinde sevilirseniz sırf aptal bi sevgi kelebeğine dönüştüğünüz için onu da kaybetmezsiniz

boncuk olur damlar iken terler,
ekşidi suratın, kamaştı her yer.
velev ki diyelim o vişne çürükse,
dal gözüne girer, suratın kişner...

geniş anlamda bir çıkarım yapmak gerekirse, imkanlar ne denli sınırlı olursa olsun hırs, azim ve bitmez çabanın açamayacağı kilit olmadığının ispatı milli takımdır.

futbol açısından bakarsak, bu gece oynanan (bkz: euro 2020) son 16 karşılaşmasında her üç kişiden ikisinin turnuvanın favorisi olarak gördüğü (bkz: fransa milli futbol takımı)na penaltılara kadar boyun eğmemiş + takımın en az yarısının hangi kulüpte oynadığı bile bilinmeyen (futbol fanatikleri hariç) savaşçı topçularıyla gidilen seri penaltı atışlarında dünyanın top3 kalecisinden biri olarak gösterilen (bkz: hugo lloris)'e 5'te 5 çakıp çeyrek finale yükselerek turnuvanın gizli favorisi olduğunu tescil ettiren; renkleri bizimle aynı fakat takım ruhu bizi en az 8'e katlayan milli takımdır.

hey yavrum hey bu başlığı görünce sözlük beni ayrı bir mest etti, sevgili yazarın müzik zevki de pek tabii.

şaka maka tool olmasa fakültedeki hiçbir video çekim dersini veremezdim. bu güzide albümden örnek vermek gerekirse fon müziği olarak (bkz: intermission) ve (bkz: jimmy) i uç uca zincirleyip akşam saatlerinde kamerayla beyoğlu'nun ara sokaklarını çekiyordum; 20 yıllık akademisyenler "woa, çok özgün" falan oluyordu. sanat fakültesi adaylarına şiddetle tavsiyemdir.

(bkz: tool'u ders geçme aracı olarak kullanmak)

kiminizin derdine göre devede kulak kalacak ama, o gün farklı yöne gitme pahasına da olsa onun bindiği otobüse binmiş olsaydım belki de ölü bir beden kadar gerçeklik kokan gözlerine otobüs camının ardından son kez bakmış olmayacaktım.

hatta belki de bizim hatrımıza dünya tarihinde ilk kez melekler dünyaya müdahale edecek ve o melekler hemen bir hafta sonra patlak veren salgını durdurarak binlerce insanın en az onun gözleri kadar gerçeklik kokan ölü bedenlere dönüşmesine izin vermeyeceklerdi.

bazen hayat sert. belki'ler varolduğu sürece daha da sert.

başlığı görünce (bkz: lars von trier)'in (bkz: dogville) filmine istemsiz bir serbest çağrışım yaptım, kaldı ki ilk entry'deki alıntı da aslında filmin senaryosuna oldukça paralel. kitabı okuyan filmi izlesin, filmi izleyen kitabı okusun, ikisini de bilmeyen önce kitabı okusun sonra filmi izlesin zira bu toplum anca böyle gelişecek sanki.

bak size 2010 - 2015 arası üç yıl üst üste üniversite sınavına katılmış bir ağabeyiniz olarak kimseden duyamayacağınız bir tavsiye vereyim:

başladın sınava, "ulan bu sorular ne, kesin patladık" endişesi doldu beynine. şu iki şıktan birini seç: ya o zor soruları atlayıp teste ortadan başla veya sondan başa devam et. ya da atıyorum edebiyat testiyse amaan yaparız yeaa diyip başla coğrafyadan, edebiyatı sona sakla. çünkü daha sınavın ilk dakikalarında sana ters gelen sorularla yüzleşirsen maçın ilk 10 saniyesinde hakan şükür'den gol yemiş güney kore psikolojisine girersin, bunu sineye çekip soğukkanlılıkla devam edebilmek de her babayiğidin harcı değildir.

bu tarz kategorize eden etiketler kulağa o kadar bölücü ve ayrıştırıcı geliyor ki değil entry girmek, bu kavrama özel bir başlık açılmasını bile "bim'den alışveriş yapan pembe güneş gözlüklü sol bacağı topal teyzeler" hakkında başlık açmak kadar anlamsız buluyorum.

edit: imla düzelttim ayıptır söylemesi.

bu tarz gofret, bisküvi ürünlerinde nedense hep çilek, vişne, limon vs. meyve aromaları kullanılıyor; baymadı mı ya senelerdir? bu mesaj olur ya belki bir gıda firmasının ceo'suna ulaşır diye yazıyorum:

üretsenize abicim kestaneli, keçiboynuzlu, balkabaklı, iran hurmalı, guavalı falan.

aaah ahhh parası milyar dolarlara ulaşan herkes mi sıfır vizyon be kardeşim bu ülkede?

kategorize edilmekten nefret ederim ama etmeye de bayılırım, şöyle ki:

old-school kökenli olanlardan (95-2005 girişli falan desek):
1- (bkz: ceza)
2- (bkz: sagopa kajmer)
3- (bkz: fuat ergin)
4- (bkz: fuchs)
5- (bkz: cartel) ya da (bkz: sahtiyan)

2005-2015 arasına üstten de dahil etsen edersin ama farklı 5 isim yazayım:
1- (bkz: da poet)
2- (bkz: şehinşah)
3- (bkz: sansar salvo)
4- (bkz: mode xl) ikilisi (evren ve yasin)
5- (bkz: hayki)

2015 sonrası için top list'teki yerini şimdiden garantileyenler:

1- (bkz: ezhel)
2- (bkz: aga b)
3- (bkz: şanışer)
4- (bkz: allame)
5- (bkz: no.1)
6- (bkz: defkhan) (bonus)
7- (bkz: vio) (unutursak kalbimiz kurusun)

2021 yılına geldiğimizde hem iyi olup hem gelecek vaadedenler:

1- (bkz: hidra)
2- (bkz: baneva)
3- solo kariyerine çekidüzen verirse (bkz: şam)
4- solo kariyerine çekidüzen verirse (bkz: maestro)
5- zahmet edip protest (hakiki) rap üretirse (bkz: xir)
6- 3249623 beat arasında kaybolmayı bırakıp tez zamanda bir ep yapıştırabilirsem (bkz: ben)

bizde her yol var azizim

buradan
buradan
buradan
buradan
buradan

(bkz: moxo) testi. dikkat bozukluğu ölçümünde kullanılıyormuş ama dikkatim o kadar bozuk ki yazıp enterlayıp sekmede unutmuşum iyi oldu hatırlattığın..

ona kur yapmanı anlayışla karşılıyorum zira kur bazında düşünürsek ben tl, oysa bi euro

ulan sırf bu yüzden beklediğim tek icat lens niyetine göze takılabilen kameralar. işte o gün geldiğinde bu topraklardan gaspar noe'ye bir rakip çıkmış olacak

ilk entry'mi ağır girmem için sanki öyle bir orta açılmış ki moutinho veya bruno fernandes böyle orta açsa portekiz elenmezdi bu gece.

bak güzel kardeşim, bu çarktaki büyük dişlilerden olabilmek uğruna yaşam mücadelesi veren o bahsi geçen "aç"ları sömürmeyi fırsat bilip, haksıza uğursuza kul köle yaşamayı yaşam amacı edinip, istanbul'un en güzel deniz manzaralı semtlerinden birine diktiği tripleks villasında yudum aldığı margaritasını sırf eğlence olsun diye ağzına doldurup doldurup pipetle havuza geri tükürenin de,

anadan babadan nispeten usül, görgü, ahlak, terbiye almış, alamamışsa da bu persona skill'lerini sonradan yaşayarak, okuyarak edinmiş ve "yanlış giden şeyler var ve bunlar düzelmeli" mentalitesini her şeyin önüne koymuş ama maalesef ki uyku harici süresinin üçte ikisinde sırtta çuval taşımış veya avm tuvaletlerinde fazla yiyip boşaltımı abartan patronların dışkılarını temizlemiş, yeri geldiğinde günde iki simit üç çayla karnını doyuran asgari gelirlinin de en temel haklarından biridir 2021 yılında son model olmasa bile onun 2-3 model altı olan bir telefona sahip olmak istemek.

teknoloji çağı demedik mi lan? ne ara domates-peynirle (o da kıytırık pınar süzme peynir falan) geçinmeye çalışma çağına dönüştü bura?