yazaryazar yazar profili

yazar da olamaz. olmamalıdır.

üniversite, arkadaşlıkların son çıkış rampası gibidir. çünkü ondan sonra gerçek hayatta arkadaş edinmek, neredeyse imkânsız hale gelir. bunun üç temel nedeni var:

zorunlu görüşme: üniversitede aynı sınıfta, aynı kampüste olduğun için birini istemesen bile sürekli görürsün. bu zamanla yakınlığa dönüşür.

karşılıklı yardım: not paylaşımı, ödev yardımı, sınav hazırlığı… bu alışverişler bağ kurdurur. paylaşım varsa, ilişki de vardır.

boş zaman: öğrencilik, göreceli olarak zamanın bol olduğu bir dönemdir. kafede oturmak, birlikte gezmek kolaydır.

ama mezuniyetle birlikte her şey değişir. insanlar evlenir, tam zamanlı çalışır, şehir değiştirir. artık size bir-iki saatini ayırması büyük bir lüks olur. sizinle zaman geçirmesi için ya çok güçlü bir bağınız olmalı ya da çok somut bir menfaat sunmalısınız.

eskiden bir “not” yeterken, artık belki de "nakit" gerekir.

zamanını satarak para kazanan meslek koludur. sabah dokuz akşam altı buçuk. iş varmış yokmuş önemli değil bu saatleri doldurması karşılığı ücrete hak kazanmaktadır. ha bir de psikolojik olarak kendini patrona ve diğerlerine kullandırtması lazım.

fakir baykurt’un aynı adlı romanından sinemaya uyarlanan ve ilk kez 1962 yılında metin erksan yönetmenliğinde çekilen türk filmidir. 1985 yılında şerif gören tarafından yeniden çekilmiştir.

film, anadolu’nun yoksul bir köyünde geçen sınıfsal, kültürel ve toplumsal çatışmaları konu alır. başroldeki kara bayram ve karısı hatçe’nin, yaşadıkları toprak parçası üzerinde verilen mücadele üzerinden, köylünün ağalık, bürokrasi ve töre üçgeninde sıkışmış hayatı resmedilir. filmin adı, mecazî anlamda köy halkının kendi içindeki ötekileştirme eğilimlerine, korkularına ve bilinmeyene karşı duyduğu düşmanlığa gönderme yapar.

simgesel anlatım gücüyle dikkat çeker.
"yılan" burada yalnızca fiziksel bir tehlike değil, köylünün bilmediği, anlayamadığı ya da anlamak istemediği her şeyin sembolüdür. toplumsal düzenin sorgulanmasına dair cesur bir eleştiri içerir.

1962 versiyonu, sansüre uğramış, ancak yine de dönemin politik atmosferine rağmen önemli bir başarı kazanmıştır.
1985 yapımı, biraz daha "görece yumuşatılmış" olsa da modern sinema diliyle daha fazla izleyiciye ulaşmıştır.

yılanların öcü, yalnızca bir köy filmi değil, türkiye’nin modernleşme sancılarını, köy-şehir çelişkisini, devlet-halk ilişkisini ve birey-toplum çatışmasını çarpıcı bir biçimde ele alan bir başyapıttır.

emektardır.

uludağsözlük'te yazarken bir yazar arkadaş tarafından tavsiye üzerine bulduğum sitedir. onedio'nun bir haberinde türkiye'deki en iyi sözlük siteleri sıralanıyordu. on dört sözlük sitesi içinde normal sözlüğün adı dahi çıkmamıştı. acaba yine adı sanı duyulmayan güzel bir sözlük sitesi var mı diye insan merak ediyor. çünkü buraları da bozmaya başladı.

ekşiyi saymazsak normal sözlüğün rakibi yoktur sanırım.

bu fikre katılıyorum. bir çeşit avukatlıktır. ikisinde de yazma yeteneğinin gelişmiş olması gerekir. ikisi de önce bir araştırma yapar ve bir fikri savunurlar.

pratiğini yapmadığın şeyde ustalaşamazsın.

onlar öyle ayrı dünyaların insanları ki, mezarda bile yolları kesişmez. zenginler, mezar taşına manzara bile alırken fakirler gölgede kalır. bu yüzden buluşma ihtimalleri sıfırdır.

teorikte her kadını elde ettiği için imkansızın peşinde. evde yiyişecek kadar vizyonsuz sorumsuzun teki.

z kuşağı isyanlarda.

para, para, para varlığı bir dert yokluğu yara.

bursa'nın ilçesidir. en değerli onuncu ilçe seçilmiş. fsm, odunluk, özlüce, konak, balat gibi zengin semtlere sahiptir.

şu aralar dart, boks ve masa tenisidir.

fikirlere kurşun işlemez.

bazı insanlar için bu bir sanattır. bunlar manipülasyon ve yalan konusunda uzmanlaşmıştır. her an kurbanlarını ararlar. bencildirler. asla bir şeyin bedelini ödemek istemezler. genellikle narsisttirler.

magnus carlsen.

kendini küçük hisseden insan başkaları üzerinden yükselmeye çalışır.

”erkek sevdiği zaman arzu yoktur; arzuladığı zaman ise aşk yoktur.” sigmund kral tespitin alasını yapmış.