yirmilisekiz yazar profili

benim zamanımın genç yetenekleri şimdinin teknik direktörleri..

böyle bir kabile yıllardır var. hindistanda hükümetin yasak koyduğu bir ada*

demişti lisede edebiyat hocam. çok severmiş bu sözü. fikrini değiştiremediğim ve asla değişmez dediğim ablam bile bakış açısını değiştirebildiyse; değişir, herşey gibi insan da değişir.*

yağmurlu havayı bilmem ama kitap & kahve ikilisini yapmak için kesinlikle evde yalnız olmaya ihtiyaç vardır*

rüzgâr yelkensiz de olsa gene rüzgârdır.
ama rüzgârsız yelken bir bezdir. *

teoman _ aşk kırıntısı *

öğrenciyi gerçekten haklı bulanlar mı var?
değil öğretmenlikte hangi meslekte olursa olsun bir insanı iş saati dışında, iş ile ilgili rahatsız etmek ne kadar saygısızca bir davranış! kaldı ki o kişi bir öğretmen, düşünsenizya her öğrenci aynı şeyi yapıyor olsa o kişilerin sosyal hayatı olabilir mi?
uykuya takılanlara da ayrıca şaşıyorum, sadece uyku mu rahatsız etmesini gerektirmeyen bir durum? sırf öğretmen diye kendi özel hayatını bir kenara bırakıp, çalışma saati dışında da öğrencilerle uğraşmak zorunda mı diyorsunuz yani*. o zaman diyorsunuzki bir öğretmenin öğrencileri ile ilgilenmek dışında başka bir işi olamaz; ailesi ile vakit geçirirken, arkadaşlarıyla buluşmuşsa, kendi başına kalmak istemişse, uyumak istiyorsa, film/dizi izlemek istemişse, kitap okuyacaksa, kısaca kendine vakit ayırdığı iş dışı bir zaman dilimindeyse bile, her şeyi bir kenara bırakıp öğrencilere cevap mı vermeli.
ne kadar saygısız, bencil, sıfır empati dolu bir düşünce. gözden kaçırmışsınız belli ama o öğretmen de bir insan

gökkuşağımsı

aşık gibi sevmezsen
kardeş gibi sev beni...

aşkın gerçek, acı yüzü değişmez hep ayni kalur
kaderin bir cilvesidir, sen seversin eller alur*

abe şair,
bizim de bir çift sözümüz var
«aşka dair.»
o meretten biz de çakarız
biraz..

bknz
evrenin genişlemesini mi dersin, güneşin de kendi etrafında dönüp bir düzlemde ilerlemesini mi, rüzgarın aşılayıcı özelliğini mi, dünyanın yuvarlak olmasını mı, uykuda duymamızı mı yoksa ozon tabakasını bilmesi mi?

birini sevdiğimde o kişi beni sevmiyor
beni biri sevse ben onu sevemiyorum.
şu yaşıma geldim * hala sevmek ve sevilmek eylemini aynı anda yaşayamadım. aşk denilen şeyi karşılık bularak yaşayacağıma inanmıyorum artık, bu yüzden....

konser yapılması normal birşey ama sadece vefa için bişe olsa mfö ismi değişmemeliydi. bunu yapmaları olmamış

*

bu güne kadar hayatınızda anlamlı bir şey olmamış, mutlu olamamışsınız ve artık bir gününüzü bile mutlu yaşayabileceğinize hiç inanmadığınız o noktaya gelmişsiniz. ama bir düşünün ya o gün sizin yaşamınızın miladıysa? ya siz o günden sonra birden veya yavaş yavaş mutlu ya da normal bir hayat yaşamaya başlayacaksanız? ya vazgeçtiğiniz şey nefes almaya devam etmek değil de güzel günleri görebilme şansınızsa?
yarın için milyonlarca olasılık varken belki ilmek ilmek o olumsuzluğu işlediğinizden, belki bir anlık karamsarlıkla, bir kötü ihtimal için hayatınıza son verdiğinizde; yaşasaydın şunlar olacaktı, artık rahata kavuşacaktın deselerdi ne hissederdiniz? o kadar cefa çekilmiş, o kadar acı, dert, belki de yalnızlık çekilmiş ve siz tam bütün istemediğiniz durumlardan kurtulacakken hayatınıza son verip bütün o güzelliği kaçırmışsınız!
üstelik bir çiçek açtı diye bile mutlu olunabilinecekken...

dolmuşlarda yer vermek zorunda hissetmiyorum *