yok deyin adimiza yazar profili

yıllarını (bkz: farazi v kayra), (bkz: saian), (bkz: çağrı sinci) gibi üstadları dinleyerek geçirmiş birisi olarak söylüyorum lan ben bu adama neden daha önce denk gelmedim? adam müzik yapıyor resmen sanat yapıyor abi. gerek beatleri, gerek sözleri, gerekse albüm kapakları olsun bu adam gerçekten başka bir seviye.
tanım: son dönemlerin en başarılı türk rap sanatçısı
fazla söze gerek yok bence iyi dinlemeler

-kurtlar vadisi(ilk 97)
-breaking bad
-spartacus
-sons of anrchy
-sopranos
-reservoir dogs
-unforgiven
-scarface
-eşkıya(şener şen)
-goodfellas
bonus: nefes

irfan orga - bir türk ailesinin öyküsü
üstteki çaylak kardeşe şiddetle tavsiye ederim.

(bkz: osman hamdi bey)

bir çok miskin, şakird kulun aksine 57 yıllık ömrünün tamamı harekat, çaba, mücadele ve atılımla geçmiştir.

vefatından 84 yıl geçmiş olmasına rağmen hâlâ birilerini kudurtmaya devam ediyor.

şu bir gerçek ki başörtüsü meselesi siyasiler dışında artık kimsenin umurunda dahi değil.

benim için ne yaptıysa ben de aynısını yaptım.
meali: hiçbir şey

(bkz: kurtlar vadisi), (bkz: deli yürek) ve (bkz: sakarya fırat) gibi türk dizi tarihinin en epik yapımlarına imza atmış osman sınav' ın en vasat işlerinden birisi olma niteleiğini taşıyan dizimsi şey. izlemeye lüzum yok sadece yayınlandığı kanala bakmak yeterlidir. osman hoca ihtiyarlamış onu anladık.

zamanında (bkz: the rolling stones) gibi dünyaca ünlü müzik grubuna dahi ilham olmuş bir adamdan söz ediyoruz. john lennon dahi erkin koray'ı methetmişken erkin abiye 'vasat altı' demek de ne biliyim.







dipnot: erkin koray mesafeler albümünü yayınladıktan sonra türkiyede psychedelic rock akımı başlıyor. sözün özü boş yapmayın erkin koray türkiyenin jimi hendrixidir.

edit:



yukarıdaki fotoğraflara iyi bakın. bakın bakın da utanın.

ölümün ilk aydınlığı mı, ne dedik, sahi biz ne deseydik bu konuda?
ne deseydik bilmiyorum, ama var bu kadarcık bir şey insanın sonsuzunda.
bu kadarcık bir şey. iyi ya, peki, şimdi kim var sırada?
sakın ha! biz yoğuz, bizi unutun, yok deyin adımıza.
yok deyin çünkü biz... biz işte korkuyoruz ne güzel korkumuzla.
ne güzel ellerimizle... başlayın, hadi başlasanıza!
örneğin bir kahve falı? az müzik? diyorum biraz iskambil!..
ama hiç seslenmeyelim seslenmeyelim içimizden oynayalım.

ne gelir elimizden insan olmaktan başka?
edip cansever

hayatımı etkileyecek bir sınava girecektim.* en yakın arkadaşımla okula doğru yürüyorduk. yolda başka bir arkadaşımı gördüm biraz muhabbet ettik falan en yakın arkadaşım 'oğlum hadi lan sınava geç kalacağız çabuk' diyordu. yolda gördüğüm arkadaşım bana bir bileklik verdi. bileklik de nasıl desem eldiven benzeri bir şeydi. neyse fazla zaman kaybetmeden okula girdik ve sınava gireceğimiz sınıfı bulduk. sınıfa şöyle göz ucuyla bakındım*; yok böyle bir manzara ortalık ana baba günüydü. en yakın arkadaşım sınıftaki asansörle bir üst kata çıktı.* neyse ben de boş bulduğum bir sıraya oturup bir sigara yaktım. öğretmen sınıfa girdi bana doğru yaklaştı hiçbr şey söylemeden direkt kolumdaki bilekliği kopartıp attı ve bana sınav kağıdını verdi. neye uğradığımı şaşırdım tabii kendi kendime söyleniyorum o ara "aga diyorum noluyo?" yanımda ne kalem vardı ne de silgi. neyle yazıp çizicez orası apayrı bi konu. kalem istemek için öğretmenin yanına gittim. kalemi verdi vermesine de "senin bu sınava girebilmen için bir belgen olması lazım. belgen var mı?" dedi. ben o ara "lan ne belgesi abi ya" diye düşünürken hemen apar topar müdür yardımcının odasına koşturmaya başladım. ama deli dehşet yağmur yağıyordu.* hiç zaman kaybetmeden müdür yardımcısından belgeyi aldım ve tekrar sınıfa koşturmaya başladım. o ara etrafıma bir göz gezdirdim. yağmur iyice hızlanmıştı* bir şeyler dikkatimi çekti koridorun hemen yanında onlarca çınar ağacı vardı. birden durdum. yürümek hatta koşmak istiyorum ama kodumun sol bacağı felç oldu sanki gitmiyor yumruk atıyorum falan tık yok. baktım bu böyle olmayacak iş başa düştü. hemen amuda kalktım ellerimle sınıfa koşturmaya başladım* sonrasını zaten hatırlamıyorum.

dipnot: üniveriste sınavına çalıştığım şu günlerde iyice mala bağladığımı anlamış oldum. mezuna bırakmak kadar kötü bir şey yokmuş onu da anladık tabii. önceki sene çektiğin kahırı bu sene tekrar çekiyorsun. başlarım öyle işe. kafa beyin kalmadı ben de artık.

dipnot2: bu entry 3 saat sonra imha edilecektir. bir yerlere içimi dökmek istedim. ha hâlâ ara sıra sol bacağıma bakıp bakıp sövüyorum. bütün bu musibetler onun yüzünden oldu zaten. sjsjsj

kamera icat edildikten sonra mucizelerde %100 lük bir azalma oldu. neden acaba?

(bkz: bir delinin hatıra defteri)
(bkz: erdal beşikçioğlu)

parçaları bi sigara yakıp eski fotoğraflara bakmak maziyi seyre dalmak gibidir.

ite köpeğe muhtaç olduk ama sonuna kadar değdi. güzel paralar kazandırdı.
edit: köpeğin duası kabul oldu.

artık hiçbir şey görünmüyor. fırtınanın uğuldadığı bu yolda yalnız bir atın nal sesleri ve bir insanın hıçkırıkları işitiliyordu.
(bkz: deli kurt)

makarnacı bir aktroll. tez zamanda uçurulması dileğiyle.

hitler'in yaktığı yahudiler öbür dünyada yine mi yanacak?

balkan savaşlarında neredeydi o dervişler?