zarri yazar profili

askeri ücret, genelkurmay bakanlığı öyle bir ücret koyarsa oluşur.

asgari ücret ise (şayet ekmek 150 lira olmayacaksa) 4bin liraya yaklaşmalı.

orijinali "sözlük yazarlarının son bir ay içerisinde okudukları kitaplar" olacaktı ancak karakter fazlasından dolayı bu şekilde, eksiltili yazdım.

benim kitaplar: kafkas esiri, ivan ilyiç'in ölümü, yüca tanrı pan, inssmouth'un üzerindeki gölge, sergüzeşt, zacharius usta, r.u.r. rossum'un uluslararası robotları, dune.

(bkz: bu başlık beni ırkçılık yapmaya zorluyor)

sneijder'in volkan demirel'e attığı iki gol. müthiş.

"bir zamanlar bir mourinho vardı.." dememize az kalmış olan teknik direktör. as roma'da puan vermediği takım kalmamıştır.

ithaki bilimkurgu kitaplığı muhteşem kokuyor. kronik yayınları ise çok kötü, baş ağrıtan bir koku salgılıyor.

"ben seni nerden tanıdım o sesini duydum" gibisinden ilerleyen şarkı, benim için bu gruba dahildir. başımı ağrıtıyor.

ıslak bir rüyadır.

yapar. teşekkürler, basın açıklaması sona erdi.

öyle bir zorunluluğumuz da yok, saygı gösterelim yeter. saygı değer vermek olarak yorumlanabilir tabi.

ben senin çok istediğin dr unvanını alabilmiş olma ihtimalini sevdim

medeni hukuk var ülkede... eş başkanlık vardır...

yağmurda ıslanmıyor olmak

sevgilim.

r*ken morty

beyefendi, yalnızca kendisini üslerine sevdirmek/beğendirmek için çaba sarfediyor izlenimi veriyor uzun süredir. kendisi bir milletvekili, ben de milletin bir ferdiyim. bu şekilde millet temsil edilmez diye düşünüyorum. kendisine de saygılar, lütfen bu şekilde devam etmeyin. (bkz: çok dikkat çekiyosun, yapma)

efsanedir ama abartılmış bir efsanedir. neredeyse hiç bilgim yoktu ve hem korona, hem de ayağımı sakatlamam gerekçesiyle evden çıkmadığım 1,5-2 haftada bitirdim. bana göre 1-55. bölümler 8-9/10 ortalamalı. ancak diziden testere necmi ve aslan akbey çıktıktan sonra belirli bir iniş başladı kalitede. öyle ki necmi'nin ölüşü bile çok dandik. sonrasında zaten her şey bebatlaşıyor. süleyman çakır'ın istanbul sefiri olmak için yaptıkları ve çileleri, seyir zevki veriyordu çünkü gerçeklik seviyesi yüksekti. ancak polat, çakır'dan bir 40 bölüm kadar sonra baron oldu. baron. yahu arkadaşlar, istanbul sefiri süleyman çakır, baron mehmet karahanlı'yla aynı karede tek bir kere bulundu; onda da aralarında metrelerce mesafe vardı. cemazedeydiler. polat ise baron oldu :d

neyse, yazacak bin tane daha şey var ancak kısa tutacağım. 1-55 efsanedir. gerisi tıraştır. pusu'ya değinmiyorum bile, iki bölüm izlemem yetti onun hakkında fikir sahibi olmak için... saygılar.

eskiden de iğrendiğim bir hareketti ama yine de mecbur kaldıkça yapıyordum. evet; parmağı gizlice ıslatıp poşet açmaktan bahsediyorum (beni kınamayın hepiniz yapıyordunuz...).

şimdi korona var, bu iğrenç hadise de gerçekleştirilemiyor. dardayız. (bkz: devlet bize yardım etsin)

iyi mi geceler? (bkz: klasik)

olmak korkusu değil yaymak korkusu taşıyorum. kendi ölümüm hakkında bu yaşıma kadar 1 kere endişelendim, o da kardeşimin büyüdüğünü göremeyecek olmaktan dolayıydı (aslında bu hâlâ devam eden bir endişe/korku).

onun haricinde anneme, babama, kardeşime ve eşime bulaştırma korkusu beni delirtiyor.