zero effect yazar profili

süt toplayıcıları üreticiden sütü 3,1 türklirasına alıyorlar. süt toplayıcıları aldıkları sütün parasını aylık olarak ödüyorlar, fakat ödemenin bir kısmını süt üreticisine "hayvan yemi" vererek yapıyorlar. toplayıcılar hayvan yemlerinin fiyatını istedikleri gibi artırıyorlar çünkü süt üreticisi "yemi toplayıcıdan almıyorum" derse, toplayıcı da onun "sütünü almıyor". üretici de mecburen fahiş fiyatlara yemi toplayıcıdan almak zorunda kalıyor. böyle bir mafyavari düzen süt piyasasında içselleşmiş durumda; çok normal bir şey yani.

ikinci olarak değinmek istediğim konu tatsız bir şey ama tanık olduğum şeylerle söylemek zorundayım: ayrıntıya girmeden söylüyorum: arkadaşlar o 9 liraya dayanan süt içilmez bir süt, içine giren katkı maddelerinin haddi hesabı yok. mümkünse sütü güvendiğiniz günlük sağan üreticiden alın ve evde kendiniz süzüp kaynatın.

çemberlitaş’ta gece seansında salonda tek başıma izlediğim ve beni ürküten bir film olmuştu. daha sonra okuduğum uyarlandığı camus’nün yabancisinda da benzer şeyler hissetmiştim. iyi bir uyarlamadir, romanla biraz farklılık göstersede ruhunu çok iyi yansıtır. zeki baba hiçliği, varlığın boşluğunu çok güzel anlatmıştır bu filminde.

dostoyevski'nin nihilizm, ahlak, inanç gibi konuları melodramla harmanlandığı a-acayip bir başyapıttır karamazov kardeşler.
bir yeşilçam melodramı izlediğinizi düşünün, birden kendinizi aslında yeşilçam filmi izlerken değil (bkz: ingmar bergman) filmi izlerken buluyorsunuz. buna benzer bir deneyimdir karamazov kardeşler okumak.

siyah köpekler - ian mcewan (yky)

bu tür filmler genellikle senaryoları ile öne çıkan filmlerdir; bol twist yapması ya da sürprizli sonları kastetmiyorum.

yapısal olarak senaryoları çok sağlam örülmüş filmler defalarca izlenir. aklıma ilk gelenler:

the prestige, batman begins (nolan'ın hemen hemen tüm filmleri, amma bu iki film senaryo şaheseridir.)
pulp fiction
mulholland drive
the godfather
oldboy
fight club
fargo
.....

umarım linç yemem, sartre bana hep felsefe ile kişisel gelişim yapan biri gibi gelmiştir. söyledikleri bireyin yaşantısı ile ilgilidir. aslında bu akımı da başlatan nietzche dir. tanrının öldüğü bir ortamda başıboş kalan modern insana yol göstermeye çalışmıştır.
sartre biraz anarşizme biraz liberalizme göz kırpar ama asla kendini bir tarafa teslim etmez.