1. yy'da yaşamış şairle aynı derde sahip olmak

çok trajiktir.insanın yaradılışında arpa boyu ilerleme olmadığını gösterir.tanrı yazılımı güncellemiyor sayın kafacılar.

marcus valerius m.s 1.yy da yaşamış bir hiciv ustası ve her okuduğumda beni postumus gibi tokatlıyor.rahmetle anıyoruz.

"yarın yaşayacağım diyorsun postumus,hep yarın
söyle bana postumus,o yarın ne zaman gelecek?ne kadar uzakta o yarın,hangi cehennemde?
nerelerde arasak onu?
partlarla ermenilerin arasında mı saklanıyor?
o "yarın" priam ve nestor kadar yaşlandı bile.
senin şu yarın,söyle bana,kaç para eder?
yarın yaşamak mı? bugün yaşa postumus,vaktin kalmadı,
aklı olan herkes dün yaşamaya başladı."

edebiyatın ve özellikle de şiirin büyüsüdür.

bir gün değişeceğini umduğum dert.
bugün de yaşamaya başlamadım marcus,hala postumusluk yapıyorum.