2000 2010 türkiyesi

old but gold days.

her anlamda güzelliğin ve rahatlığın olduğu yıllardı.

aradaki farkı anlamak için taksim'e bakmanız yeterlidir. 2000'lerde küçük beyoğlu, nevizade, galatasaray cıvıl cıvılken; şimdi ise ne küçük beyoğlu kaldı, ne de nevizade eskisi gibi, bir yığın arap.

ülkemin güzel yılları mülteciler yok, alım gücü güzel insanlar hayal kurmaya bu denli korkmuyordu. ortadoğu ülkesi değildik o zamanlar bazı şehirlerimiz avrupa gibiydi hatta lakin kırsalımız kötü şartlara sahipti hatta onlar da güney komşularımız dan iyiydi biz herhalde baktık avrupa yakalanmıyor, kırsalımız batıda ki şehirlere göre geri kalmış çözümü buldu politikacı abilerimiz hepimiz daha geriye yuvarlandık artık bir siyasal islam çöplüğü, ortadoğu kültürü berbat haldeyiz.

siyasal islam iktidarının devletin tüm organlarına işgale başladığı ama faaliyete geçmediği, günümüzden nispeten daha özgür, ekonomik olarak daha iyi bir türkiye idi. bugünün sözde muhalifleri o günlerde akpli idi, bunu da unutmamak lazım.

siyasal islamcilar ile fetö'nün cumhuriyetin gerçek evlatlarını hapiste çürüttüğü dönem. en son olarak 2012'de ilker başbuğ'u içeri attırmaları ile cumhuriyet bu çapsızlara kaldı. sonrası ne mi ? çözüm süreci fiyaskosu, terör saldırıları, mülteci problemi ve ekonomik kriz.

türkiye'nin dibine dinamit döşendiği dönemdir.

cehalet 2000den beri var fakat insan düşününce en azından yaşanılabilirdi diyor.

özlemle anıyoruz..
artık bizim için bir nostalji..
hiç ulaşamayacağımız bir şey. hasretiz.

20li yaşlarımı yaşamak istediğim zaman dilimi
çok yanlış zamanda doğmuşuz be

agu-bugu’dan 3x+9=-3’lere geçtiğim yıllar topluluğudur.

dolar kurunun düşük olması, teknolojiye uyum sürecinin geçiş sırası olması sebebiyle benim de gençliğimi yaşamak istediğim yıllardır.

aynı zamanda ananı da al git denilen yıllardır. birçok tezatlığı içerisinde barındırır.

ama asıl yaşamak istediğim yıllar değildir, hiçbir zaman olamaz.