22 ağustos 2023 bunalıma giren gencin kendini asması

kocaeli'nde atama bekleyen 23 yaşındaki edebiyat öğretmeni aziz a., girdiği bunalım sonrası evinde kendini asarak yaşamına son verdi.

-anka

(bkz: devlet planlama teşkilatı)

eşşek gibi çalışsan da kazandığın parayla ne ev ne araba sahibi olabiliyorsun. 18 yaşını geçen bireyin hayata atılması ve kendine ait bir yaşam kurması gerekiyorken bugün maddi imkansızlıklardan 40 yaşında ailesiyle yaşayan insanlar var.

. rusların avrupalilarin 1 ay tatil yaptığı antalya'da orta sinif bir türk bile tatil yapamıyor. kaliteli beslenme lüks , telefon ve pc vs lüks...ülke gündemi desen pislikten gecilmiyor. böyle bir ortamda intihar malesef çok cazip geliyor ki bu daha başlangıç.

yerel seçimlerden sonra krediler kesilip işten çıkarmalar inanılmaz artacak. ilk sinyalini getir verdi , bugün 2500 kişiyi çıkardılar. bu durumda intihar vakaları cok daha fazla olacaktır.

akranlarımı böyle kaybetmek zaten olmayan yaşama hevesimi daha çok öldürüyor. lanetlenmiş kesime doğmuş gibi hissediyorum.
hem cinslerim katlediliyor, karşı cinsler intihar ediyor. sadece gençler mi ya da kadınlar mı veya erkekler mi hayır ama çoğunluğa bakıyorum sadece.
güzel (!) seçim sonrasında bu tarz ölümlerin artışa gireceği çok belliydi. gelişme adında daha berbat bir geleceğe( cehenneme) gidiyoruz.
evin bir çok kapısını kapatmakla kalmayıp ufacık wc penceresini bile kapatma derdindeler. her yerden boğuluyorsun, her yerden köşeye sıkıştırılmışsın. havanın sayılı veya kısıtlı olduğu bir yaşam ölümden çokta uzakta değil ki.
biz gözlerine çok yaşamış mı görünüyoruz?
niye bizi yaşamdayken bu kadar ölümün kucağına atıyorlar?
o kadar yılı çok mu gülerek veya çok mu yaşayarak geçirdik ya da çok mu kolay yaşadık?
o kadar uzun eğitime ömrümüzün yarısını veya hepsini harcıyorlar.
o kadar yılımızı alırken 4 işlemi, kendi tarihimizi, basit kültürel soruları bile unutup mezun oluyoruz? veya daha mezun olmadan unutuyorlar.
o kadar yılı çalarken bana bir şeyler katacağına beni aptallaştır (bana bilgi öğretmesi, nasıl düşüneceğimi değil ne düşüneceğimi öğretmesi, beni geliştirmedi, belki düz aptal yerine bilgili aptal yapmıştır en fazla) sonra bir geleceği garanti etme?
geleceğim garanti değilse o kadar yılımı niye çöp ediyor? o kadar yılla benim emeğim ve çabalarımda gidiyor. o kadar yıldaki gidere parayı babam koydu. babamın parasını da çöp etti. bununla birlikte onun alın terini de.
peki babam o kadar parayı niye koydu, büyüyünce bir halt olamayıp(oldum ama çokta fark etmedi) hâlâ kendi evinde pinekleyip parasını yemeye devam ediyim diye mi?
peki ya kendime karşı sorumluluklarım. sonuçta 18 yaşında en geç bir bireyim değil mi? her şeyin hükmünü verebileceğim yaşta ben kendi hayatımı kurma hükmüne sahip değilim. ev satın almayı düşünmedim. meslek sahibi olunca en azından 1+1' de kirada oturmayı ve kendi ayaklarımın üzerinde durup bir şeyler (hayallerimi gerçekleştirme) yapmaya başlamayı istedim, istedik.
hadi 18 yaş küçük (asla değil ama neyse) 23 yaş, bu saydığım kendine yetebilme olayı için hâlâ geç bir yaş mı? o yaşta babam hayatını kurmuş, 2 de çocuk yapmış, ev, arsa ve araba sahibiydi? işide memur vs değil ha tarla ve çiftlik işçisi. dedem sadece ev için arsa vermiş. evi yine kendileri yapmış. şimdi kim bu yaşta ev yapabilecek bilgi ve potansiyele sahip?ve 90' da okumamışların, bilmemişlerin yaptığı ev (allah'a şükür) depremde yıkılmadı. 96 depremi de gördü yani neyse.
ben?" atanmayı bekliyorum ya." koşmam gereken yaşta hâlâ emekliyorum. gençlik hayatımda ot hayatına bile özeniyorum.
niye intihar ediyoruz ve niye daha çok edeceğiz?..
siz seçerken bizim içinde seçtiniz. siz bunu seçtiniz işte.. umut ve yarın gözüyle baktığınız gençliği nereye gönderiyorsunuz?..
beni de gönderseniz de artık bir kez ölsem sadece.

bence günümüz türkiye'sinde insanların mottosu artık bu oldu... ne acı!