22 mayıs 2011 sivasspor fenerbahçe maçı
başlık "echabrenef7091" tarafından 22.05.2023 22:03 tarihinde açılmıştır.
1.
www.dailymotion.com/video/x...
şanlı 2010-2011 şampiyonluğumuzu aldığımız ve kupayı müzemize getirdiğimiz tarihi maç. sezona çok kötü başlayan ve sürekli puan kaybeden bir fenerbahçe vardı. aslında gidişat olarak son 10 yılın fenerbahçe sezonlarından pek de farklı görünmüyordu. takım sanki pes etse (bkz: trabzonspor) açık ara farkla şampiyon olup kendi hasretini bitirecekti tahminlere ve görünene göre. ama ligin ikinci yarısında fenerbahçe imkansızı başarıp ruhuyla, savaşçılığıyla, golcülüğüyle, üstün oyunuyla zafere uzanacaktı, kader böyle yazılmıştı. yıllarca unutulmayacak mücadelenin özel bir yanı da fenerbahçe'nin son maçta şampiyonluğu kaybetmeyip taraftarını, yani bizi sevindirmesiydi.
futbol tutkunları bilir ki fenerbahçe son dakikada şampiyonluk kaybetttiği 2005-2006 ve 2009-2010 sezonlarından sonra taraftarlar daha endişeliydi. fakat fenerbahçe maça (bkz: andre santos)'un mükemmel golüyle resmen 1-0 önde başladı. sonra 1-1 oldu fakat (bkz: selçuk şahin) uzaktan harika bir şut attı, yağmurun etkisiyle kalecinin tutmakta zorlandığı top ağlara gitti. sonra doktorumuz, kaptanımız, efsanemiz (bkz: alex de souza)'nın enfes serbest vuruş golüyle fark 2 olurken (bkz: sivasspor) direnmekte ısrarlıydı, fark tekrar 1'e inmişti. joseph yobo kornerde kafayı vurdu ve skor belli olacak derken son dakikalarda sivas yine gol attı ve 3-4 oldu skor. maç sonu ecel terleri dökerek geçse de bu sefer mutlu son kapıdaydı. bütün ülkede sarı-lacivert bir sevinç hâkimdi. acı şampiyonluk kayıplarından sonra böyle kazanmak gurur vericiydi. o dönem fanatik bir sporsever olmamanın pişmanlığını şimdi yaşıyorum.
kadroya bakınca hücumcu bekler (gökhan gönül, andre santos), savaşçı defans ve pozisyon bilgisi yüksek defans uyumu (lugano, yobo), teknik ve mücadeleci orta saha (emre belözoğlu), alex (söze gerek yok) ve fizik gücü yüksek forvet (mamadou niang) gibi faktörlerin önemini görüyoruz. yani takımda alex'e çok uygun bir kurgu oluşturulmuş. bu da alex'in gol kralı olmasını ve takımın hücum yönünden uçuşa geçip kupayı almasını sağladı. oyuncuların seviyesine değinmeye bile gerek yok.
eğer günümüzde şampiyon olan bir takım kurulacaksa önce (bkz: jorge jesus) kalmalı, sonra çok üst seviyede oyuncular alınmalı ve hem teknik futbola hem de önde basma taktiğine uygun olmalı bu futbolcular. taraftar da destek verirse ilk sezon olmasa bile ikinci sezon ipi göğüsler. biz yine mevzubahis sezona dönersek, empoze edilmek istenenin aksine tertemiz, mücadele dolu, her ânı ayrı bir aksiyonla geçen, çok zorlandığımız maçlar sonucunda (karabük deplasmanında karabük kalecisinin son dakika bize gol atmak için gelmesi, içerideki gaziantep maçında andre santos'un son dakika golü, tt arena ve inönü'deki derbilerde geriden gelip kazanmamız) bu efsanevi şampiyonluğu kazandık. şimdi en büyük hakkımız bu şampiyonluğun 12. yıl dönümünü içtenlikle kutlamak. bu şampiyonluğu anmak bize uğur getirsin ve 2011 ruhuyla daha nice şampiyonluklar kutlayalım. iyi akşamlar dilerim herkese, yazı burada biter.*
şanlı 2010-2011 şampiyonluğumuzu aldığımız ve kupayı müzemize getirdiğimiz tarihi maç. sezona çok kötü başlayan ve sürekli puan kaybeden bir fenerbahçe vardı. aslında gidişat olarak son 10 yılın fenerbahçe sezonlarından pek de farklı görünmüyordu. takım sanki pes etse (bkz: trabzonspor) açık ara farkla şampiyon olup kendi hasretini bitirecekti tahminlere ve görünene göre. ama ligin ikinci yarısında fenerbahçe imkansızı başarıp ruhuyla, savaşçılığıyla, golcülüğüyle, üstün oyunuyla zafere uzanacaktı, kader böyle yazılmıştı. yıllarca unutulmayacak mücadelenin özel bir yanı da fenerbahçe'nin son maçta şampiyonluğu kaybetmeyip taraftarını, yani bizi sevindirmesiydi.
futbol tutkunları bilir ki fenerbahçe son dakikada şampiyonluk kaybetttiği 2005-2006 ve 2009-2010 sezonlarından sonra taraftarlar daha endişeliydi. fakat fenerbahçe maça (bkz: andre santos)'un mükemmel golüyle resmen 1-0 önde başladı. sonra 1-1 oldu fakat (bkz: selçuk şahin) uzaktan harika bir şut attı, yağmurun etkisiyle kalecinin tutmakta zorlandığı top ağlara gitti. sonra doktorumuz, kaptanımız, efsanemiz (bkz: alex de souza)'nın enfes serbest vuruş golüyle fark 2 olurken (bkz: sivasspor) direnmekte ısrarlıydı, fark tekrar 1'e inmişti. joseph yobo kornerde kafayı vurdu ve skor belli olacak derken son dakikalarda sivas yine gol attı ve 3-4 oldu skor. maç sonu ecel terleri dökerek geçse de bu sefer mutlu son kapıdaydı. bütün ülkede sarı-lacivert bir sevinç hâkimdi. acı şampiyonluk kayıplarından sonra böyle kazanmak gurur vericiydi. o dönem fanatik bir sporsever olmamanın pişmanlığını şimdi yaşıyorum.
kadroya bakınca hücumcu bekler (gökhan gönül, andre santos), savaşçı defans ve pozisyon bilgisi yüksek defans uyumu (lugano, yobo), teknik ve mücadeleci orta saha (emre belözoğlu), alex (söze gerek yok) ve fizik gücü yüksek forvet (mamadou niang) gibi faktörlerin önemini görüyoruz. yani takımda alex'e çok uygun bir kurgu oluşturulmuş. bu da alex'in gol kralı olmasını ve takımın hücum yönünden uçuşa geçip kupayı almasını sağladı. oyuncuların seviyesine değinmeye bile gerek yok.
eğer günümüzde şampiyon olan bir takım kurulacaksa önce (bkz: jorge jesus) kalmalı, sonra çok üst seviyede oyuncular alınmalı ve hem teknik futbola hem de önde basma taktiğine uygun olmalı bu futbolcular. taraftar da destek verirse ilk sezon olmasa bile ikinci sezon ipi göğüsler. biz yine mevzubahis sezona dönersek, empoze edilmek istenenin aksine tertemiz, mücadele dolu, her ânı ayrı bir aksiyonla geçen, çok zorlandığımız maçlar sonucunda (karabük deplasmanında karabük kalecisinin son dakika bize gol atmak için gelmesi, içerideki gaziantep maçında andre santos'un son dakika golü, tt arena ve inönü'deki derbilerde geriden gelip kazanmamız) bu efsanevi şampiyonluğu kazandık. şimdi en büyük hakkımız bu şampiyonluğun 12. yıl dönümünü içtenlikle kutlamak. bu şampiyonluğu anmak bize uğur getirsin ve 2011 ruhuyla daha nice şampiyonluklar kutlayalım. iyi akşamlar dilerim herkese, yazı burada biter.*
devamını gör...