25 ekim 2023 sırtımın kaşınması

az önce başıma gelen sıradan bir olay. fakat olayın sıradanlığı benim buna şaşırmamı değiştirmiyor. üzerine derin düşüncelere dalıp yorum yapmamı da. gün içinde ne çok sıradan olay şöyle bir aralıyor hafızamızın kapısını ve kapıdaki bekçinin tekmesine tokadına maruz kalıp olay mahallini terk ediyor. sırtımız kaşınıyor, nefes alıp veriyoruz, elimizi kolumuzu kaldırıyoruz, konuşuyoruz, yürüyoruz, aklımızın almadığı kadar insan, yol, bina görüyoruz. bunlar sanki hikâyeyi doldurmak amaçlı kurgulanan ve sahnelenen olaylara benziyor. böyle olayların yaşandığını unutuyoruz hep. zaten olması gereken olaylarmış gibi geliyor ve fark edip üzerine konuşma, değerlendirme isteği bile görmüyoruz. belki çoğunuz farkında değilsiniz ama bu olaylar yaşanıyor hanımlar beyler. yaşandı.

sırtınız da kaşındı, kirpikleriniz de sayısız kez birbiriyle buluştu, sindirim sisteminiz de çalıştı, milyonlarca düşünce de gelip geçti aklınızdan. gerçi bunların hepsini hatırlayıp kafa patlatmak da çıldırtırdı insanı, siz de haklısınız. sözlerimi bir dörtlükle bitirmek istiyorum:

''olaylar gelip geçti hafsalamızdan
yokmuş gibi devam ettik, kapıldık o akışa
biz gülüp eğlenmeye devam ederken
meğer sırtımız kızarmış kaşına kaşına''