8.10 vapuru

“sesinde ne var biliyor musun
bir bahçenin ortası var
mavi ipek kış çiçeği
sigara içmek için
üst kata çıkıyorsun
sesinde ne var biliyor musun
uykusuz türkçe var
işinden memnun değilsin
bu kenti sevmiyorsun
bir adam gazetesini katlar
sesinde ne var biliyor musun
eski öpüşler var
banyonun buzlu camı
birkaç gün görünmedin
okul şarkıları var
sesinde ne var biliyor musun
ev dağınıklığı var
iki de bir elini başına götürüp
rüzgarda dağılan yalnızlığını
düzeltiyorsun
sesinde ne var biliyor musun
söylemediğin sözcükler var
küçücük şeyler belki
ama günün bu saatinde
anıt gibi dururlar
sesinde ne var biliyor musun
söylenmemiş sözcükler var.”

cemal süreya şiiri.

cemal süreyanın en billursu şiirlerinden biri. " mavi ipek kış çiçeği" gibi. hiç mavi ipek kış çiçeği görmesek de bu şiir çiçek olur gelir. uykusuz türkçesi ile bizi çarpar. bırakır.

yıllar vapurlara da vurmuş, bizim 8.15 diye öğrendik yoncimikten diye düşündürten şiir.

vedat yıldırım yorumu.