90'larda takılıp kalmak

ah keşke olsa dediğim, özellikle 1994.

90'larda çocuk iken türkiye'nin zeki , vizyonlu , dürüst ve ahlaklı insanlardan oluştuğunu sanıyordum.

şuanda açıp bir sokak röportajı izliyorum. insanlar açlıktan intihar ederken , türkiye de icralık insan sayısı 3 milyonu geçmişken , "her yer güllük gülistanlık herkezin evi var " diye ..... ile muattab oluyorum

ben de bu konudan muzdarip olanlardanım. mahalle bakkalından bardakla çekirdek alıp çitledikten sonra kabuklarını kızların kafasına attığımız günleri özlüyorum.

biliyorum geri gelmeyecek o günler ama özleme bunlar da dahildi zaten değil mi.

şimdinin leşliğindendir geçmişe olan özlem dedirten başlık.

müziğinden tv dizisine, tv programından reklamlarına kadar her şeyiyle muhteşem dönemlerdi. şimdi birileri çıkıp siyasi açıdan yok şöyleydi, yok böyleydi diye zırvalar kesin. onlara peşin peşin cevap vermek isterdim ama buna hiç tenezzül etmeyeceğim.

benim için sinemada ve metal müzikte 90'lar çok özel olsa da, genel bağlamda en özel on yıl 80'lerdir. eşsiz bir fütüristik dönemdi 80'ler.

müzikte de; 80'ler euro-disco > 90'lar pop

boş romantizm yapmaktan öteye geçmez. koduğumun 90’larında ne buluyorsunuz anlamadım gitti. karınınız yok, altınızın kuru olduğu dönmeleri özlemek iyidir hoştur ama o dönemlerden artık günümüze gelmeyi becerin ya.

90’lar dediğimiz leş yılları hatırladıkça tüylerim diken diken oluyor alüminyum.

herkes birbirini belli tarihlere takılmış görme suçlama sevdasında.. ( gerçekten bu anomalide ve günü anlamayı gelişme ve sürekliliğin zorunluğunu göremeyenler de yok mu: varlar tabii. ama hem o kadar çok değiller, hem 1400 yıl gerisinde takılmış olanlar yaşamınızı belirliyorken, aralarında 20-30 yıl olanların birbirine dalaşması komik. ki bir takılma tespit cihazı var mı; ve acaba doğru ve haklı mı o da ayrı.)

adam bu basliktan bile islam dusmanligi kasmis dedirten baslik