1.
belgesel tadında, sade, buram buram köy hayatı ile bezenmiş, "kafamı fazla kullanmak istemiyorum, iyi hissettirsin yeter" diyerek film arayışında olan yazar arkadaşlara önerimdir.
film uygur türkleri'nin yaşadığı geçim sıkıntısını, uygur yurdunda çince bilmemenin yarattığı zorlukları, tüm zorluklara rağmen aile ile birlikte huzurlu bir yuvada olmanın ne kadar güzel bir nimet olduğunu anlatıyor. film boyunca iki çocuğun gözünden izliyoruz o hayatı. isa ve kalbinur... o kadar güzeller ki bu güzellik kelimelerle nasıl anlatılır bilmiyorum. bilsem de beceremem muhtemelen. isa'nın o küçücük yaşına rağmen annesinin saçını tarayıp onunla ilgilenmesi, yaşından büyük sorumlulukları... en üzücüsü de hep geride kalan olup sevdiklerinin ardından bakakalması... sanki film sahnesi değil de gerçek hayatlara konuk olmuşuz gibi.
ahım şahım bir film değil, fakat çok samimi. alt yazılı olarak izlediğiniz halde konuşmaları anlıyorsunuz. hele kalbinur'un babasının annesi için yazdığı şarkının güzelliği...* öyle bir şarkı var mı acaba diye aradım durdum bir süre. abimizin sesi de yanık olduğundan dinletiyordu kendini.
film boyunca fazlaca yoksulluğa maruz kalacaksınız. çocukların onca zor işin altında ezilmesi canınızı sıkacak. onca zorluğun arasında, suratlarındaki sıcacık tebessümü görünce istemeden sırıtırken bulacaksınız kendinizi. naçizane tavsiyem, izleyiniz efenim. hayatınıza dokunan bir parça bulacaksınız, eminim.
pamuk tarlasında güzeller güzeli kalbinur. gözlerini kapatıp doğayı hissetmesi çok özel.*
bu da güzel filmimizin güzel afişi
ekleme: ukdemi doldurdum rahatladım.
film uygur türkleri'nin yaşadığı geçim sıkıntısını, uygur yurdunda çince bilmemenin yarattığı zorlukları, tüm zorluklara rağmen aile ile birlikte huzurlu bir yuvada olmanın ne kadar güzel bir nimet olduğunu anlatıyor. film boyunca iki çocuğun gözünden izliyoruz o hayatı. isa ve kalbinur... o kadar güzeller ki bu güzellik kelimelerle nasıl anlatılır bilmiyorum. bilsem de beceremem muhtemelen. isa'nın o küçücük yaşına rağmen annesinin saçını tarayıp onunla ilgilenmesi, yaşından büyük sorumlulukları... en üzücüsü de hep geride kalan olup sevdiklerinin ardından bakakalması... sanki film sahnesi değil de gerçek hayatlara konuk olmuşuz gibi.
ahım şahım bir film değil, fakat çok samimi. alt yazılı olarak izlediğiniz halde konuşmaları anlıyorsunuz. hele kalbinur'un babasının annesi için yazdığı şarkının güzelliği...* öyle bir şarkı var mı acaba diye aradım durdum bir süre. abimizin sesi de yanık olduğundan dinletiyordu kendini.
film boyunca fazlaca yoksulluğa maruz kalacaksınız. çocukların onca zor işin altında ezilmesi canınızı sıkacak. onca zorluğun arasında, suratlarındaki sıcacık tebessümü görünce istemeden sırıtırken bulacaksınız kendinizi. naçizane tavsiyem, izleyiniz efenim. hayatınıza dokunan bir parça bulacaksınız, eminim.
pamuk tarlasında güzeller güzeli kalbinur. gözlerini kapatıp doğayı hissetmesi çok özel.*
bu da güzel filmimizin güzel afişi
ekleme: ukdemi doldurdum rahatladım.
devamını gör...