to bid you farewell

harika bir opeth parçasıdır. hafif karamsar havası ve huzur verici melodisiyle dinleyiciye yüksek bir enstrümantal keyif verir, parçayı sözsüz sandığınız anda kudretli bir vokal bu altyapıya eşlik eder. 11 dakikaya yakın bir uzunlukta olduğunu bu tanımı girerken öğrendim. hiçbir zaman bu kadar uzun gelmedi.

opeth'in 1996 çıkışlı morningrise albümündendir.

şarkı 7:05 e kadar bir akdeniz tatilinin akşam yemeğinde restoranda çalan fon müziği tadında ilerlerken, 7:05 ten sonra "hadi beyler kapatıyoruz. hesapları ödeyip defolup gidin. yallah!" moduna evrilmektedir.

çok leziz bir eserdir.

özeldir.



i am awaiting the sunrise
gazing modestly through the coldest morning
once it came you lied
embracing us over autumn?s proud treetops
i stand motionless
in a parade of falling rain
you voice i cannot hear
as i am falling again
devotion eludes
and in sadness i lumber
in my own ashes i am standing without a soul
she wept and whispered: "i know..."
we walked into the night
am i to bid you farewell?
why can't you see that i try
when every tear i shed
is for you ?...

10 dakikalık duygu karmaşısına hoş geldiniz.

'we walked into the night.
am i to bid you farewell..
why can' t you see that i try.
when every tear i shed is for you.. '

bu şarkıları burada görünce bi' anne edasıyla duygulanıyorum. ilk ve son albümleri arasındaki farklar yüzünden opeth ile karışık bi' ilişkim var. bu durum ilk albümlerinde ruhumu bıraktığım gerçeğini değiştirmiyor. diğer favori opeth şarkım ise under the weeping moon

opeth tarafından dünyaya armağan edilmiş bir şaheser. gece dinlendiğinde etkisi ciddi derecede artacak bir klasik.

bir kez dinlemenin asla yetmeyeceği, bile isteye çivili yatakta yatmaya eşdeğer güçte 10 dakika 56 saniyelik bir serzeniş.

introsu ile 'sıyrılıp gel her şeyden' diyerek kendisine çağıran ve insanı güneşin doğuşunda bekleyen fakat daha sonra 'am i to bid you farewell?' diye tekrar bizi düşüncelere geri bırakan opeth parçasıdır.
*

çocukluğunuzun geçtiği okulun bahçesinden başlayıp çamurlu dere kenarlarından ilaç kokulu hastane koridorlarına kadar insanı sürükleyen ve ağır ağır üzüp sonunda omuzunda sıcak bir yer açarak ağlamanız için sizi sararken buhar olan opeth güzelliği.



ışığı, zamanı ve acıları bükerek içimizden geçerken elveda demeyi unutanlardan olmuyor.