adalet diye bir şey olmaması

hâlâ hayata tozpembe bakanlara bir hatirlatma. sen de bir gun merhametini ve guvenini kaybedip kervana takilacaksin. cok da zorlama. o yurek kararacak.

evet yok.
yok ulan yok.
umut ümit artık ne varsa hepsini sildim.
takılı kaldığım veya durup dururken kötülük istediğim de yok ayrıca. adil olunsun istiyorum. hakkım teslim edilsin istiyorum ama olmayacak biliyorum.
bu hikayede kerizlik sıfatını üstlenen benmişim. günaydın bana.
bir kere örselenip aşağılanmışsanız artık eskisi gibi olmuyormuş. kalbim elimde tuzla buz olmuş gibiydi adeta. o kadar zor ki eski haline getirmeye çalışmak. ne kadar istesem de önceki haline döneceğini sanmıyorum. şekil değiştirir, bir kaç parçası eksik olur belki.
atlatamıyorum. benzer suretler görünce tetikleniyorum. kalbim hızlı hızlı atmaya, nefesim sıklaşmaya başlıyor. gözümü ayırmadan o benzerliğe bakmak istiyorum.
adalet olsaydı şayet bu halde olur muydum?
ağlıyorum, faydasız.
düşüncelerimden olabildiğince uzağa kaçmak istiyorum, faydasız.
onu hatırlayınca içimde bir yerlerde bir ağrı hissediyorum.
acıyor, kanıyor gibi.
geçsin o yara o kadar istiyorum ki.