adana'da kendini vuran öğretmen

ya çok içim acıdı. lanet gerizekalılar yuvası ekşi sözlük'te okudum ama ciddi sitem de karalayamadım. burada biz bize daha samimi bir ortamdayız. şunu demek istiyorum: allah'ın günü bir üçüncü sayfa haberini görüp üzülmüş gibi yaptığımız ya da üzüldüğümüz şu güzel mecralarda, bu öğretmen üzerinden bihter romantizmi devşirmek ne kadar doğru? ben onu hiç doğru bulmadım. bu haberleri servis eden ajanslarda bile clickbait kaygısı vardır. haber bu şekilde verildi. olayı bilmiyoruz. iki kişinin dört duvarda gerçekte yaşadıklarını, acılarını bilmiyoruz. aslında beni de pek ilgilendirmiyor bu.

bir gün muhabirler yan sokağımda olan olayı haber yapmışlardı. haber o şekilde bile gerçekleşmemişti. bambaşka anlatmışlardı.

burada da aslında kadını kimse önemsemiyor. köşeli şeyler istiyor bu insanlar.
bu haber akıllarına o harika romanı getirdi.
kadın masalsı bir şekilde kendisini kalbinden vurdu diyorlar, romantize ediyorlar. kadının gerçekte o an, o silahı tutarken ne hissettiğini bile bilmiyoruz.
yarın başka bir "olay" arayacağız. ertesi gün başka olay. birileri ölüyor, birileri bir şeyler yapıyor, sosyal medya besleniyor. herkes her şeyden bir yorum çıkarıyor. "aslında kesin şöyledir" diyorlar sonra. sonra da, "böyle olsa daha güzel olurdu" diyorlar. lanetler okunuyor, akıllar dağıtılıyor, istiklal marşı + kapanış. çok saçma tüm bunlar.
olaya değil, olayın anlatım biçimine üzülüyoruz. aklımızda yarattığımız aşk-ı memnu kurgusuna üzülüyoruz. gerçek hayatta daha sade yaşanıyor her şey. bu köşeli hale getirme merakı sosyal medyanın icadı. romanlar arıyoruz gerçek hayatta çünkü gerçek hayatımız sıkıcı. gerçek hayatta olan olayları romanlaştırarak, sıkılan kendimizi besliyoruz sanki. çok değişik kafalardayız.

(bkz: doğal seleksiyon)

acımasız olmak istemiyorum ama olucam acımasız.
herkes fıttırdı, pembe dizilere inanıp pembe dizi hayatlar yaşıyorlar dediğimde abartıyorsun deniyor bana. malum sahneyi akıllara getirmesi de garip değil, ablam parodisini sergilemiş çünkü. giymiş beyazları, saçlarını savura savura intihar ediyor, şaka gibi.

bu ölüm güzelleyiciliğiniz de mehmet pişkin ile arşa çıkmıştı. gerçekliği de gerçeklik gibi algılayamaz oldunuz.

intihar bireysel olduğu kadar toplumsaldır. herkesin bir müsamere sergilediği bir dünyada, toplum da müsamere izler gibi izliyor olayları.

bu sapıtma çok güzel yutturuldu bize. her boku simüle eden oyunlar + ucuz ve drama ve kaos dışında hiçbir şey vaadetmeyen diziler... hem gerçekliği hologramlaştırdı hem de tek tip bir mindset yarattı. tebrik ediyorum hepinizi geri zekalılar.

şu kadının yaptığının bir adım berisi sevgilimden ayrıldım diye hastanelik olmak, bir adım berisi hemcinsinin kuyusunu kazmak karşı cins için, bir adım berisi "yılmazı meseneden silecesin" çünkü o bile daha içten. bir adım berisi de şuralarda layk kovalamak. eşiti de parneri veya eski partneri öldürmek.

adamı vursa lanetlerdiniz.
ya da bir adam bir kadını vursa.
kendini vurmasını romantize mi ediyosunuz çılgın deliler?*
böyle bir hadise cereyan ederken cep telefonuna sarılmak bile manyaklık, bunu annesinin kafasını kesen canki konusunda da söylemiştim. bu işleri yapan dallamaların çoğunda da medyaya satarım köylü kurnazlığı bile yok, internete salarım deli layk alır peşindeler.
vallahi tiksindim hepinizden ya.

şekilsel olarak bihter'in intiharına benzetilmiş olmasını anlıyorum. kadınlar genelde kendini ateşli silahla vurmaz. ateşli silah yerine daha az deforme edici yollara başvurur.

bileklerini kesmek veya aşırı dozda ilaç almak gibi yöntemler veya kendini bir yerden atmak daha sık karşılaşılan kadın intihar yöntemleridir.

silahı olan bir kadınsa örneğin polis memuru, avukat, noter vs ise elinin altında tabanca olduğu için kendini tabanca ile öldürebilir.

olaydaki kadın kimdir nedir bilmiyorum ama eğer avukat polis doktor gibi bir meslek sahibi değilse ki başlıkta öğretmen deniyor, normalde silahı olmaz ve silahla da kendini öldürmez.

silahla kendini öldürecek insan silahı zaten kalbine değil başına dayar. başına dayamadığı için ben kendini öldürmek istediğinden emin değilim.

kendini öldürmek istemeyen insan neden intihar etsin ki diye düşünebiliriz ama bazı intihar girişimleri yardım çağrısı olarak ele alınabilir.

kişi örneğin hap yutar sonra ambulansı arar. burada da mesela kuytu köşede intihar etmiyor. bunun yerine olayların gelişimine ve polisin hatta kameraların olaya dahil olmasına kadar bir süre geçiyor.



bu ekran görüntüsünü referans alırsak öyle depresif bir hali yok. insan depresyona girmeden kolay kolay intihar edemez.

manik atak geçirip damdan aşağı uçacağını düşünenler var. onlar temelde intihar amaçlı atlamıyor zaten.

en azından başka bir insana zarar vermemiş. mesela arkadaşlarını toplayıp, adamı kaçırmaya kalksaydı. sonra adam gelmek istemeyince, adamı öldürseydi, daha mı iyiydi?
başkasına zarar vermek kolaydır, acizliktir, ezikliktir. ama kendine zarar vermek cesaret ister. intihar eden bir kadının arkasından ‘bihtir, bihtir’ diye dalga geçen sığ bireylere sözüm.