ahlak bekçisi

allah eniştenizin karısına sabır versin. bir şeyleri bastırmak için mi böyle abartılı davranış acaba?

en başından o süs eşyasını almasaydı. neden kendini ve sizi garip hareketleri ile yoruyor ki?

(bkz: konya'da swinger operasyonu)

ne mal olduklarının kısa özeti.

(bkz: sivas'ta 30 erkeğin grup seks yaparken basılması)

bir diğer ahlak bekçisi şehrimiz olur.

maalesef öğrenci evlerinin, yalnız yaşayan bekar erkek ve kadınların komşularıdır çoğu zaman.

abazanın önde gidenidir.

en büyük ahlaksızlar çıkaran güruhtur.

birçok kadının babasıdır, annesidir, belki ağabeyidir ya da sevgilisidir. evet dibimizdeki insanlardır bunlar. yazık, çok yazıktır.

aynı zamanda bir işkembeye ve dahi kapılardan geçilemeyecek kadar boynuzlara sahiptir.

tatlı su müslümanlarının yaptığı görünüşte ahlak bekçiliğidir. burada da çokça vardır.

benimdir. belki de bunu kabul eden tek kişiyim ben. yani eskiden beri hep, insanlara akıl vermeye çalıştım. şöyle yap, şöyle giyin, küfür etme, sigara içme, şunu yapma, bunu etme. ve dün gece uyurken kendi kendime hayatımda büyük bir değişikliğe sebep olacak, belki de bazılarının bana kızacağı şu soruyu sordum:

ahlak bekçisi miyim ben?

o güzel ortam bir anda değişiverdi, bir anda terledim. bunaldım. etrafımda siyah varlıklar görüyordum.. bana şey diyorlardı, "hayır, sen ahlak bekçisi değilsin.." ama beynim, benim ahlak bekçisi olduğumu söylüyordu. ve o gün yani dün, gece, ilk kez aklımla hareket ettim ve kabul ettim. evet. ben ahlak bekçisiydim artık. asgari ücretle çalışıyordum ve cumartesi günleri mesaiye kalacaktım. önümüzdeki 2 ay içerisinde de zam varmış.

bugün eve misafirler geldi ve anneme, "oğlun ne iş yapıyor?" diye sordular. normalde ben utanırım cevap veremem, benim yerime annem cevap verir ama bu kez bu utanç hissimi yenerek annemin sözünü kesip şöyle dedim,

ahlâk bekçisiyim efendim.

annem şaşırdı. "oğlun ne iş yapıyor?" diye soran 76 yaşındaki kadın yani emine teyze şaşırdı, dondu kaldı. ve şöyle dedi,

demek kapitalist düzenin zayıf dimağlara yürütmüş olduğu tabusal kuralların içerisinde boğulan zavallı bir kölenin tekisin ha!

hemen kalktım ve işimin ilk gününde, işimi yaptım. şöyle dedim: "saygısızca konuşma! zavallı deme! ayıp!" ve kızgın bir halde kalktı gitti. emine teyzenin içinden adeta bir devrimci çıkmıştı. sanki karşımdaki sütçü nurinin annesi değil de, neyse örnek verecek bir şey bulamadım..

ağız dolusu bir 'sana ne' yi hak edenlerdir.

sütcü nuri'nin annesi değil de, che guevara'nın eniştesiydi adeta.

ülkemizde bolca bulunan bekçilerdendir. temel görevi kimsenin sevişmemesini sağlamaktır*. bunun yanında giyiminizden, kahkahanızın tonuna, saç telinizden ayak tırnağınıza kadar yobazlık seviyelerine göre değişen çok çeşitli bir yelpazeleri bulunur. şeytanı göndermek için nasıl lanet ediliyorsa bu yaşam formlarını başınızdan savmak için başlangıç aşamasında minik bir küfür yeterli olur.

özellikle ahlak felsefesi üzerine uzun süreler düşünmüş, bu düşünme sürecinde edindiği/ farkına vardığı bilgilerin diğer insanlar ile paylaşılmasının gerekliliğine inanmış filozof kişisi.
teorik alanda olduğu kadar uygulamalı felsefe konusunda da yetişmek, bir şeyler öğrenmek/öğretmek ister.

endemik olmamakla birlikte, ülkemizde bolca bulunur bu kişiler.
(bkz: namus süpervizörü)
çift seperatörü
memur filozof

ahlak bekçiliğine soyunan herkes, önce ahlaksızlık gömleğini çıkarsın...

şu meşhur ilk taşı atma hikayesi bu kişiler için en uygun olan kıssa. gerçekten böyle bir durum olabilse, kimse taş atamayacak durumda kalır. zaten ahlaka sahip olan insanların arasında ahlak bekçiliği yapmak isteyecek kimse yer almaz. tam bir paradoks aslında bu kavram.

namus bekçisiyle karıştırılandır. namus bekçisi aganigiye kafa yorar gece gündüz. tüm ahlakı namusa daha doğrusu iffete indirger.

ahlak bekçisi, bu namus bekçisine itirazlarını yükseltirken yeni bir ahlak kurgulayan da olabilir.

ahlaklı değil ahlakçıdır. kendisinde olmamasına rağmen ahlak ihraç etmeye çalışır.