aile fotosunda birbirine uzak duran anne ve kayınvalide

fotoğrafa bakıldığında, en sağ ve en sol köşede zoraki sırıtmaya çalışan gergin yüzleri ile dikkat çeken bu insanlar, %97 küs olur. bok var gibi küser hemen bu iki figür.. çocuk için bir araya geldikleri o an, o beton gibi suratları ile ortama neşe katmazlar. hiçbir şey katmazlar aslında. işte sırf bu manzarayı yaşamamak için evlenmedim ve huzur doluyum görüldüğü gibi. kahvemi içiyor, bir sürü sütyenli insana laf atıyorum. kreşin birindeki toplu fotoda, ortada kreş öğretmeni, sağda annem, solda kaynana, suratlar 5 karış halde bu saçmalıklar yerine, biricik dul hocalarımızı tercih etmemin altında yatan neden bu. 2 koca eskitmiş, hayatın çemberinden parende atarak geçmiş, erkek öğütücüsü haline gelmiş bembeyaz popolu bir dul ile, asla bu tip gerginlikler yaşamaz insan. cup-cupumuzu yapar, duşumuzu alır, filmimizi açarız. duş aşkları hızlı ilerler. tanrım dulların parıltısı ile donatsın bedenimizi, amen.