aklından geçirdiğin şeylerin günlük hayatta karşına çıkması

bu zaman zaman başıma geliyor aynılarını yaşayan var mı? sadece bugün bile iki kez karşılaştım. birincisi, nadir kullanılan bir deyimi sabah aklımdan geçirdim ve podcastlerini dinlediğim kişi akşamına podcast atmış bu deyimi söylüyordu. ikincisi, var olmayan bir kişiyi düşünüyordum ve adının jeremy olmasını istedim. yine rastgele yeni başladığım dizide ilk söylenen isim jeremy oldu. bir keresinde canım çok fena çin mantısı çekmişti onu da kırk yılda bir yaparız. yapmaya üşendim boş verdim derken annem gelip çin mantısı mı yapsak yarın dedi. bunlar gibi sayamayacağım kadar çok ufak tefek olay yaşadım.

eskiden başıma gelenlerden de yazayım, lise 2'de şiir yarışması düzenlendi ve ben yazarken 2. olacağımı bilerek yazıyor gibiydim. vasat altı, yalapşap yazmama rağmen gerçekten de 2. olup çeyrek altın kazandım. sanki önceden bana söylemişler de ismimin söylenmesini bekliyormuşum gibi hissettim ve bu durum hiç garip gelmedi.

beni en çok şaşırtan şey avicii'nin ölümünden bir gün önce şarkılarını dinlediğim esnada durduk yere ölümünü hayal etmiş olmam. yıllardır dinliyordum ama ilk kez ölümünü düşündüm sosyal medyanın nasıl çalkalanacağını, sevenlerinin ne hissedeceğini, ölüm şeklini, haberin yayılacağını vs. hayal ettim. ama bu hayal oturup hesap yapmaktan ziyade şarkının akışıyla birlikte zihnimden akıp gidiyordu. ertesi gün öldüğünü öğrendim şarkılarını çok sevmeme rağmen bu durum beni hiç şaşırtmadı, üzmedi. zaten öldüğünü biliyordum gibi bir tavır takındım ama sonradan ne kadar şaşırtıcı olduğunu fark ettim. tesadüfler silsilesi belki ama gizemli gelmişti.

edit: ulan bugün yine yaşadım. annem doğduğun ev kaderindir diye bir dizi izliyor işletmek için anne bugün çıkmayacakmış o dedim sonra söyledim şaka yaptığımı açtı gerçekten yok ahahah bu hafta yayımlanmayacakmış.
ikinci edit: demin isviçre ile isveçin ingilizcesini karıştırdım neden bu kadar çok karışıyor bunlar diye düşünürken dizideki adam da bunu karıştırdı. yeter artık korkmaya başlıyorum*.

artık editlemeyeceğim, çok şey oluyor yazmaya üşeniyorum.

fark edildiğinin ilk zamanlarında korkutan, sonraları yavaştan alışılmaya başlanan mümkün olan durumdur.
(bkz: precognition)

bana da sık sık olur hem kendini iyi hissettirir hem de hafif korkutur

dün canım pasta istedi ve karşı komşu pasta yolladı.

keşke başka şey isteseydim dedirten olaydır.

sürekli başıma gelir ve biraz garip hissettirir

bunun lanet gibi birşey olduğunu düşünüyorum. genelde ilk önce hayal gibi gözüküyor. sonra gerçekten yaşadığında dejavu görmüş gibi oluyorsun. işin garibi neredeyse aynı şekilde oluyor. şaka gibi yoksa biz bir kurgunun içinde mi yaşıyoruz. belki de bu şekilde görenler seçilmiş kişilerdir. bari kendimizi avutalım biraz.

telepatidir. düşündüğün enerji alanındaki her şeyi kendine çekersin. biraz kendine özgü yasaları da vardır bunun. düşünceyi serbest bırakmak gibi. güzeldir aslında düşündün ve oldu çünkü evrenle bir bağın var. bu evren seni ona ait kılıyor. yaşamın bir parçasısın.

kişiye özel mucizelerdir.

algıda seçiciliktir çoğu zaman. bir insan kaç şey düşünüyor günde. birkaçına denk gelebilir.

bazen öyle oluyor ki evren acaba kocaman bir mekanizma mı diyorsun. yani sen düşündükçe mekanizma etkilenip o yönde çalışıyor. olabilir mi? neden olmasın. determinist bir yaklaşım sonuçta.

neyini anlamıyorsunuz ufak bir matrix hatası işte ;) .