akşama 4 kişilik sofra hazırlayıp tek başına yemek

psikolojik olarak akşam yemeğinde kendini sosyal bir ortamda hissettiren durum.
not: ama tek başınayken masaya dönüp yemek nasıldı diye sorup, birde cevap alıyorsan sıkıntı tabi...

yazar burada, "yalnızlık da zor hani" demek istemiş...

beklediklerim gelmemiş se iyiki de gelmemisler cok açım oh oh yemeklerde bana kaldı diye sacmalayarak kendimi teselli ettigim yemek.

öğrenci yurdumda yemekleri normal ölçülerde yapıp 3 gün yediğim için yaşadığım sorundur.
bir pırasa yapardım (kimse de sevmiyormuş) pırasadan bıkana kadar yerdim, bitmezdi bir türlü.
yalnızlık falan değil yarım ölçü yapın tutturamayacağımdan korktuğum için tam ölçü yapmam sonucu yediğim yemektir.

şişmanlığa giriş 101.

hazırlayan kişinin tek kişi olduğundan haberi olup olmadığının sorgulanması gereken sorunsal.

istatistiksel olarak her yıl yüz kişiden biri şizofreni hastalığına yakalanıyor. bir gün uyanacağım, kafama göre biriyle tanışacağım, sonra bir bakacağım ki tuzlukmuş. aman allahım, burak aksak milleti bu kadar üzmedi sanki…

bizde de akşama 3 kişilik hazırlayıp beş altı yedi kişi olmak şeklinde oluyordu. eskiden daha çok oluyordu lojman boşaldı şimdi azaldı. hatta şey derlerdi joyce abi ne pişirdin para biriktiriyorum abi borç çok .
bende diyorum oğlum bizim üzerimizden mi para biriktiriyorsun hayda.
o günler güzeldi ne güzeldi. o yemekler herkese yetiyordu . sonra bir batak okey.
bazen sevdiğim bir yemek olursa çok yapıyorum iki üç gün az az yiyorum.

rahmetli babannnem bu.

babaanne bir tencere yapmışsın yine derdim.
elim alışmış derdi. yav çok canım yanardı bu söze. ben zaten hiç kopmazdım. ziyarete gelince gidemezdim.

babama derdim sen de git, babam rahmetli gardaşına derdi...

böyle böyle biterdi tencere.

ya bu başlıkları nereden üretiyorsunuz, demoralize oldum sabahın 6.3unda. dram istemedikçe dram atıyorlar kepçeyle. lol.