ama bağlacını sık kullanan insan

bana kararsız olduğu izlenimini veren insandır.
ama nın bir koşul bağlacı olması nedeniyle davranışlarını koşula bağlayan bir insan olma olasılığı da vardır.
dil alışkanlığı olarak ama kullananlarda vardır.

cümlesinin dikkat çekmesini istiyor olabilir. ama bağlacı genellikle ilk cümlenin tersini anlatır. yani okuyucunun dikkatini sürdürmek istiyor olabilir.

kumandanım hüsamettin dir.

bunu şöyle yaparsan ama şöyle sonuçları da olabilir diyordur.
tez'in, anti tez karşılaştırması gibi.
veya mazeret bildirme ''ama benim işim var''.
bahanede bildirebilir.
nedende.
kullanın gitsin takmayın kafanıza.. öneli olan kendinizi doğru ve net bir şekilde ifade etmek.

"çok da sık kullanmıyorum ama, yine de sen bilirsin" vari açıklamalar yapması mümkün olan insandır; ama yapmıyor da olabilir.

her şeye bir bahanesi olan insan olabilir. oğlum mesela; ne desem 'ama anne....' diye başlayan bir cümlenin sonunu bir bahaneyle bitiriyor mutlaka. oyuncaklarını topla oğlum 'ama anne çok yorgunum' hadi uyu evladım 'ama anne çok erken' işte bunlar hep bahane.

bahane üretim verimliliği ama kullanımının en iyi niyetli hali. asıl sorun alışkanlık yapması ve bilinçsiz olarak sürekli kullanılması. pesimist insan davranışlarının dış vurumlarından biri. bir üst seviyesi cümleye hayır ile başlamak. bu tip insanlara laf anlatırken biraz zorlanılır. çünkü gerçekten her cümleye olumlu-olumsuz dahil hayır kelimesi ile başlar. amaları da hep destekçisi olur. yani işin kısası söylenilen her cümleye pesimist bakış açısı ile düşünce üreten insanların davranış şekli. çoğu zaman söylediğinizi kabul etse bile hayır ve aması hep bulunur cevaplarında.

ama/fakat/lakin bağlaçları hayatın taa kendisidir. her şeyin kabul edilebilir yanlarının yanında bir de asla kabul görmeyecek tarafı vardır. tüm olumsuzluklar içinde olumlu bir yan barındırabilir.
ama demeden nasıl anlatacağız bunları, bilen varsa beri gelsin.