amerika'daki çocukluk anılarının bizimkine uymaması

milyoner amerikalılardan biri çocukluk hikayelerini anlattığında özetle 1950'li yıllarda amerika'da henüz çocukken babasından oyuncakçıda gördüğü 25 dolarlık oyuncak bir uçak istediğini babasının ona 25 dolar vermek yerine ertesi gün eve bir kasa limonla geldiğini ve bu limonların hepsini satması halinde 50 dolar kazanacağına söylediğini anlatır, bunun üzerine ertesi gün bir kasa limonla sokağın köşesinde beklediğini ve gelip geçenlere tanesi $1'dan limon almak ister misin diye sorduğunu söyler akşama kadar bütün limonları satar ve toplamda 75 dolar kazandığını ve hem uçak alıp hem de 50 dolara sahip olduğunu söyler, iyi güzel de bu hikayenin geçtiği 1960'ların amerikasında ondan birer ikişer tane limon olan bütün yetişkin amerikalılar benzer deneyimleri yaşamış ve o çocuğun niye babasının kendisine verdiği bir kasa limonu sattığı'nın farkındadır limana ihtiyaçları olduğundan değil çocuğa destek olmak istediklerinden ve ekonomik refah seviyesi yüksek olduğundan 10 sentlik bir limonu bir dolar vererek almışlardır, aynı şeyi afrikalı türk ya da ortadoğulu bir baba yaptığında toplumun refah seviyesi ekonomik durumu ve yaşam standartları düşük olduğu için ancak ihtiyacı olanlar ve ancak ucuz satması halinde o limonu alabilirlerdi dolayısıyla avrupa ya da amerika'da yaşayan insanların anlattığı finansal başarı hikayeleri bana göre sadece yaşadıkları coğrafya ve ülkeyi bağlar sözlüğe bir kişisel yorum olarak katkım olsun istedim