anadolu övgüsü yapan insanlar

kendini bir b.k zanneden insan tipidir.

ekranlarda görmekten tiksiniyorum. anadolu övülmeye layık değildir demiyorum, bunu yapan insanların tavırlarından tiksiniyorum ben.
kendisi başka bir memleketten, baya da yüksek bir kültürden gelmiş de anadolu'ya sesi güzel çingene çocuk muamelesi yapıyor. bu içten içe üstenci tavır sinir ediyor insanı.

iki lüks dairede oturup, keriz silkeleyen üç beş franchise markadan alışveriş yapınca kendini sınıf atlamış zannediyor mal. ama o kadar da yüce ruhlu bir insan ki atladığı o yüce sınıftan aşağıya şefkatle bakıyor.
övdükleri, ilginç güzellikler diye söyledikleri şey de üç beş yemek başka da birşey değil.

pala'nın ses tonuyla "sen nesin lan" demek istiyorum.

bana samimi gelmiyorlar. görünürde herkes "anadolu kültürüne düşkün" fakat kimse düşkün olduğunu iddia ettiği kültürün içerisinde yaşamıyor ya da gelenekselliğini devam ettirmiyor.

"ben bu kültürel yapıyı destekliyorum ve seviyorum " diyebilen insanın, bu kültüre göre kendisini uyumlamasını hatta gidip o kültürün içerisinde yaşamasını beklerim. şehir hayatının tüm nimetlerinden faydalanıp, modern toplumun verdiği her imkanı kullanıp sonradan "canım anadolum" demeniz mükemmel bir çift yüzlülüktür.

yapacagiz

çakallığı ,fesatlığı ,kompleksi ,riyakarlığı ayyuka çıkıp ortalığı batırmış bir kültürümsünün örtbas edilişinin failleri..

anadolu ağzıyla birini övmek/sevmek olarak algıladım bir an. * ne güzel ne samimi bir övgüdür bu dedim. *
keşke bir teyze gelse de beni buram buram sevse dedim. *

(bkz: uygunsuz yerde anadolu övgüsü yapmak)
*