aniden gelen şimdi ne bok yiyeceğim hissi

tüm duygu ve hislerin üstünde fantastik bir boyut. o an geldiğinde tek gerçek o bok hissi oluyor ve tüm bedeni , ruhu ele geçiriyor.

korkuyla beraber tüm vücudu ele geçiren beynin çalışmasını engelleyen his.

ailem beni mezun olacak sanarken benim hazırlık 3. tekrarda hissettiğim duygudur .

herşeyi ertelediğim için ekseriyetle hissettiğim duygudur.

tedirgin bir ruha sahip olduğumdan çoğunlukla hissettiğim durumdur.

arı boku ye derdi annem. meğer bal ye dermiş.

yapmam gereken şeyleri yetiştiremeyeceğim diye stres oluyorum. stres olunca da stres olduğum için yapmam gereken şeyleri yapamıyorum. kısır döngüye giriyorum. sonrasında da ne halt yiyeceğim hissi geliyor.

çift çizgiyi görünce gelen his...

zaten bi haltlar edilmiş, boklar yenilmiştir ve sonuçta bu soru sorumuştur. yemek üstüne tatlı isteği gibi bir şey bu durum.

bazen alışkanlık yapar. kafadan bir türlü gitmez. o andan itibaren hayat uzun bir intihar haline gelir.

bu başlığa ilk yazdigimda sanırım ilbyanin başında kaddafi vardı. bazı boklar ve hisler hiç değişmiyor.

genelde bilmediğim bir yerde kokoreç siparişi verdikten sonra bana gelen his.neyse ki ilk yarımdan sonra kafa temizleniyor .

aniden gelmiyor o hep benimle ara sıra gidiyor o aralarda rahatım.

şşş bişeyyok bişeyyok diyerek bastirilmaya çalışılan, sık sık gelmemesi dilenen, tatsız bir histir

büyük ve kaçınılmaz bir değişikliğin dank ettiği ana tekabül eden his. bir şeyler olur, bir şeyler yitip gider ve olayın etkisinin sadece kendi çapında kalacağını düşünürüz. sonra, çok kısa bir süre sonra anlaşılır ki işin aslı öyle değil. ben diyeyim domino etkisi siz deyin yanlış taşı yerinden oynatmanın yıkıcı etkisi. dikkat ettiyseniz size daha uzun ama daha havalı bir şey söylettim..

o an var ya o an, çok feci bir an. benim hiç mecalim olmuyor bu cümleyi kurduktan sonrasına. harbiden ne bok yiyeceğimi bilmiyorum. dahası bilmek de istemiyorum. uğraşmak istemiyorum. kaçmak istiyorum kaçmak. hay böyle işin, diyorum. uyuyorum ben ya, diyorum. uyuyorum.