anıların özgürlüğü kısıtlama ihtimali

bazı anıların üstüne kuma getirmeme isteğidir.

ondan daha büyük bir anı yaşamak istememek, o anı silinir diye yeni bir anı yaşamamak, bir gerçeklik yaşama hakkını kendi elinden almaktır.

özgürlüğü kısıtlayan şey kişinin asosyal bir ezik olmasıdır.

anılar…. özgürlük…. geriye ket vurma…ne alaka ki?
belleğiniz düşük değilse hiç bir anı diğerini silmez. daha iyisini yaşadıgınızda ise ya öncekinin zannettiğiniz kadar değerli olmadığını düşürsünüz ya da kendince bir yer edinir hafızanızda bir şekilde. burada sınırı kendiniz koyuyorsunuz. daha iyisini yaşayamam kaygısıyla hem de.
mesela bazen ben “ne mallıkmış” diye andığım cok değerli anılara sahibim. çok daha güzellerini de yaşadım. zamanımı çalan, geçmez zannettiğim anılarımı şimdi kahkahalarla espiri olarak anlatıyorum. neden özgürlüğümü kısıtlasın ki yaşamam gerekenler, aptallıklarım yada hatalarım. ben güzel günlerde de yaşadım.beni ben yapan onlar başlıbaşına. gece 12 den sonra entry girmem yasaklansın yada ak sakal takayım 12 den sonra yorum yazacaksam. değneğimi getirin beyaz entarim nerede