ankara rüzgarı

dinlediğimde bambaşka bir dünyaya götürür beni. sanki yaklaşık 2 senedir orada yaşamıyormuşum, iliklerime kadar ankara hissetmiyormuşum gibi...

"önce biraz gülecek, kalbe ümit saçacak
söz verecek, gelmeyecek, hep seni aldatacak
sev diyecek, sevmeyecek, belki de ağlatacak"

nesrin sipahi versiyonunu daha çok sevdiğim türk sanat müziği eseridir.

sonbaharın gelmesiyle sosyal medyada sıkça gördüğümüz ankara aşıklarını romantize etmek adına kullanılan bir şarkıdır aynı zamanda.

“söyledim aşkımı ben ankara rüzgarına” sözlerinin bende bıraktığı etki sebebiyle yakında ankaraya giderek rüzgarına fısıldayacağım sanırım bu gidişle.

yalnızlık.