anne babayla anlaşamamak

cehennemi bu dünyada yaşamaktır.

anne-baba kaynaklı bir sorundur genelde. çocuklarını anlamak istemezler, çaba göstermezler çoğu zaman. ne yaparlarsa yapsınlar onların çocuğuyuz çünkü, çöpe atılabilecek bir bağ değil.

anlaşabilmek mucize olan.. bazı insanların aidiyet duygusu yoktur..

kuşak arası çatışma, haricinde eğitim ve kültürel doygunluk yetersizliği iletişim kopukluğu, yaş farkına bağlı olarak hormonal başkaldırı, çevresel doldurulmuş anti dogmatik fikir beyanı…

anne ve baba ile farklı olmanın, farklı düşünmenin, farklı bakmanın getirdiği nahoş sonuç.
şurada sayılabilecek belki onlarca sebep var ama biz bazen tek suçlu onlarmış gibi davranıyoruz.

sizi bilemem, belki gerçekten de bazılarımızın sorunlu ebeveynleri vardır ama ben anneme de babama da anlatmak istediğimi onların anlayabileceği şekilde anlattığımda onlarca anlaşılabildiğimi fark ettim. her konu için geçerli olmasa da bunu yapmak çok daha fazla işe yaradı diyebilirim.

belki onlar bundan önceki süreçte yapmadı ya da yapamadı ama artık "yaşlı" diyebileceğimiz yaştalar ve bundan sonraki süreçte de savaşmak bir şey kazandırmayacaktır.

edit: uzun uzun yazmaya başladım. n'oluyor n'oluyor?