annelerin her şeyi hissetmesi

çocukları söz konusu olduğunda canlanan altıncı hisleri... sizi bilmiyorum ama benim annemin özellikle hayatımda olan insanlar konusunda yanıldığını hiç görmedim.

anneden anneye değişen durumdur. kendisiyle yaklaşık 6-7 yıldır konuşmadığımı düşünürsem, pek de bir şey hissettiğini düşünmüyorum.

ölseler bile mi? anneler ölmemeli bence.

doğru olan ve sonuna kadar katıldığım önermedir.

(bkz: annelerin süper kahraman olması) ile yakından ilgisi vardır bence.

büyük oğlum bana kurstayım demişti telefonda, sokakta yürürken karşılaştık. çok utandı. * ötekiler bana mistikmişim gibi baktı.
o gün bu gün bana yalan söylemezler. en azından her şeyi sormuyorum.
yalan söylemek zorunda kalmıyorlar.

anne olunca anlarsın lafını duymama sebep olan durumdur. anne olunca süper güç olarak yükleniyor sanırım.

gerçekten öyle. bir durum hakkında ne söyleseler doğru çıkıyor. örneğin bu iş iyi gitmeyecek başka bir işe bak der ama sen hayır diyerek ısrar edersin sonra annenin dediğine gelirsin o zaman anne sözünün ne kadar doğru olduğunu anlarsın gibi.

kıymetlerini bilelim ne kadar garip olsalar da onlar bizim kıymetlimiz. vesselam...

annelerin lanetidir. bazen daha işin başında hevesle hazırlanmasını izlerken yüreğime bir karamsarlık çöker. söylemem ona. yüreklendiririm hatta ama olmaz sonunda. yanılacağım günü dört gözle bekliyorum.

yaşça sizden çok ileri olmalarından kaynaklanan durum. "sen o yollardan gelirken ben geri dönüyordum" durumu...

dünyada geçirdiğiniz zamana çok şey sığıyor. değil birkaç yıl önce, bazen birkaç ay önce yaptıklarınızı bile beğenmiyorsunuz. çocuklar olarak onlardan en azından 15-20 yıl geriden geliyoruz. dolayısıyla "büyüdüm ben artık. her şeyi anlıyorum, her şeyin farkındayım" şeklinde verdiğimiz kararları gülerek izliyorlar. zira biliyorlar hangi kararların nelere sebep olabileceğini. siz de belki birkaç sene sonra öğreneceksiniz ama o biliyor işte, onu dinleyerek bir sürü saçma durumdan kurtulabilirsiniz aslında.

"ben ille de kendim deneyimleyip kendim yanılıp ders alacağım" diyorsanız o sizin bileceğiniz iş tabii ama bazı yanlış kararlar çok büyük sıkıntılara bedel olabilir ve hayatınız boyunca sonuçlarına katlanabilirsiniz.

anne sözü dinleyelim hep birlikte. kötülüğümüzü istemezler ve hayat tecrübesi konusunda bizden birkaç adım öndeler çoğunlukla.

bir realitedir. ilginç derecede farklı bir içgüdüleri var, sanki bi olay olmadan önce ilk onların beyninde canlanıyor her şey. liseye giderken annem çok uyarırdı beni çünkü kavgaya giderdim, bazen de arkadaşlarla okulu kırıp içmeye giderdik. bir gün bana dedi ki, “kızım sen çok kaşınıyorsun ,başına gelecek bi iş var ama sürekli uyarmalarıma rağmen beni dinlemiyorsun” diye. kadın resmen bunları söyledi durdu bana, ben de dinlemiyorum tabi o zamanlar her esen rüzgarın ardından savrulup gidiyorduk.

akabinde biri kavgaya çağırdı gittik falan kavga esnasında bıçakla yaralama olayı oldu, bizim ekip yapmadı ama biri bıçaklandı olay anında biz de vardık. bıçaklanan kişi de meslek lisesi öğrencisi. yani onunla bi sorunumuz yoktu bizim. hepimizi karakola götürdüler epeyce orada bi terlettiler. babamla annem geldi annem de “bak uyarılarımı dikkate almadın ne hale düştün, bir daha beni dinlemezsen o bıçaklanan kişi sen olacaksın” dedi ve uslanmaya karar verdim artık.

kadın ne söylese çıktı hayatımda. o yüzden artık dediklerini hep kale alırım, bir şey yapmadan önce de kendisine danışırım. anneler cidden harikulade varlıklarlar… saygılar sunuyorum…

kendi annem adına doğrudur. resmen hayatımda olup biteni rüyasında görmüş, duruma el atmıştır. *

dedikleri bir bir çıktı ve çıkıyor.

richter ölçekleri var ama bundan haberiniz yok.

yok öyle bi şey her şeyinizi kurcalıyolar en ufak bi detayı atlamadan tüm materyalleri inceliyolar çantanız kıyafetiniz mimikleriniz her şeyiniz gözleme tabi dolayısıyla en ufak değişikliklerin bile anında farkına varıyolar siz onların farkına vardığını fark edince de anneler hisseder anneler bilir anneler çok fenadır diyerek rüzgar yapıyolar aynı tornadan çıkmış bunların hepsi..

orta iki yada üç, iki arkadaşımla ilk defa porno sinemasına gidecez. (o zamanlar vardı öyle yerler)
anneme biz sinemaya gidiyoruz deyip çıktım. ertesi sabah dudağımda uçuk çıkmıştı (kesin zencili menciliymiş film) annem; oğlum hangi filme gittiniz dün? anne ,karate marate işte, "buruş li" hmmm, dudağının kenarında hafif bir gülümseme ile tamam oğlum demişti.

korkutucu bir gerçek. bir de ne zaman sözünü dinlemesem haklı çıkar, bu da hiç şaşmaz.

kadınların gözlem yapma yeteneği erkeklerden çok daha iyi düzeyde. doğumuna şahitlik ettiği günden beri sürekli gözlem yaptığı bir insanın hangi durumda nasıl bir tepki verdiğini onu en çok gözlem altında tutan kişinin bilmesi normal.

bunun adı his mi bilmiyorum ama sezgisel durumlara altıncı his de diyoruz.

ne zaman annemin istemediği ya da gönlünün razı olmadığı bir şey yapsam mutlaka ama mutlaka bir pürüz çıkıyor.
altıncı histen fazlası var annelerde, yedinci sekizinci diye gidiyor.

her şeyi hissetmek için anne oluyorlar zaten. (bkz: swh)

doğrudur. benimki sağolsun en mutlu anlarımı hisseder ve bir şekilde burnumdan getirir.