annelik sanatı

adem güneş'in kitabıdır...
anne olmayı, annelikte neler yapılması gerektiğini söyler anne adaylarına...
kızmamayı, örnek olmayı, sonsuz sevginin gösterilmesini sürekli söyler durur...
oysa annelik kitapla olmuyor maalesef...

adem güneş’in okunmasi gereken eserlerinden basi ceken kitabi. evlenen, cocuk dusunen her ebeveyn adayinin muhakkak okunmasini tavsiye ederim. bu arada kitabin basligina bakarak sadece annelere hitap ettiginin yanilsamasina dusmeyin sakin. evvela annelerden cok babalarin okumasi gereken bir kitap. annenin annelik sorumlulugu icerisinde baba/es figurunun oneminin defaatle ustune basa basa vurgulandigi bir eser cunku. anne/babaya fazlasiyla farkindalik yaratabilecek, ebeveynliklerinden ote aslinda kari- koca, hatta bireysel olarak kendileriyle iliskilerinde de bircok sorunun kaynagini ve farkindaligina eristirecej bir kitap olabilir.

yaklasik birkac sene once okudum ben bu kitabi. betimlemesini yapabilecek nitelikte belligimde kayitli degil. ama bircok alanda bana ciddi aydinlanma sagladigini soylemem mumkun.
misal kisisel olarak annelik sorumlulugunu cok onemserim ben. dolayisiyla bu konuda kendimi cok acimasizca yargilardim. her seye yetememenin suclulugundan, surekli kendimi eksik gorme dusuncesinden sanirim bu kitabin vasitasiyla astim.

annenin anneliginin kendinden cok aslinda esi ve yakin cevresiyle alakali oldugunu dile getiriyor yazar.

annenin sirtina istemsizce ne kadar yuk bindirildiyse, o kadar anneliginden uzaklastirilir kadin. cocuklariyla arasinda kopruler olusturulur. anne kisisi de mevcut yorgunlugunu annelige baglar. halbuki asil yorgunluk sebebi halden anlamayan, yardim bir kenara kostek olan es ve cevredir. ya da sahip oldugu diger sorumluluk iceren unvanlaridir belki…

yazara gore; saglikli cocuklar, mutlu annelerle yetisir. mutlu anneler de sorumluluk bilinci gelismis önce eş, sonra baba profiliyle saglanir.

es konusunun disinda adem güneş, annenin ic huzurunun diger bir etkeni olarak kendiyle olan munasebetinin de onemli oldugu dile getiriyor. kendini taniyan, kendini yetistirmis bir kadin ancak cocuk yetistirebilecegini vurguluyor. ote yandan sadece annelikten ote bir birey olarak da annenin kendine ayirdigi zaman dilimlerinin dinlenebilme adina cok onemli oldugunu belirtiyor.

orta kalinlikta, okuma ve anlatimi kolay, nesil yayinlarindan cikma bir eser. cocuk ve cocuga dair etkenlerin, ailenin, aileden ote kari/koca iliskisinin muhimmiyatini genisce pencereden okuyucusuna fazlasiyla sunmakta. cocuk sahibi olun olmayin, dusunun dusunmeyin bir onemi yok, her sekilde okunulmasi gereken bir kitap bence.